Juliusz Słowacki: Różnice pomiędzy wersjami
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to 83.8.23.201. Autor wycofanej wersji to Piotrusgit.) |
(Rozbudowa tematu o "Działalność") |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
Gdy jego matka zamordowała ojca jego przyrodniej siostry, a swojego męża i znanego kochanka [[Izabela Łęcka|Izabeli Łęckiej]], wyjechał do [[Wilno|Wilna]] studiować psychologię alkoholików. Po bacznych obserwacjach zaskoczył uczniów znanego liceum gdzieś tam na [[Galicja|Galicyji]] swoim tomikiem poezji, w którym w niezwykle subtelny sposób odsłania swe upodobania do [[homoseksualizm]]u oraz do grania w [[poker rozbierany|pokera rozbieranego]]. Posiadał tak zwany [[kompleks Edypa]], przez co musiał opuścić swą ojczyznę, [[Rosja|Rosyję]]. Gdy wystąpił z klubu AA, postanowił obrazić [[Adam Mickiewicz|Mickiewicza]]. Umarł jako kawaler, ponieważ miał olbrzymie baki i łysinę. Po śmierci stał się jednym z [[trzej dyżurni polscy wieszczowie|trzech dyżurnych polskich wieszczy]]. Według [[Gombrowicza]] Słowacki wielkim poetą był, ponieważ sło-wacki wiel-kim po-etą, sło-wacki, wa-cki, mu-cha i pchła. |
Gdy jego matka zamordowała ojca jego przyrodniej siostry, a swojego męża i znanego kochanka [[Izabela Łęcka|Izabeli Łęckiej]], wyjechał do [[Wilno|Wilna]] studiować psychologię alkoholików. Po bacznych obserwacjach zaskoczył uczniów znanego liceum gdzieś tam na [[Galicja|Galicyji]] swoim tomikiem poezji, w którym w niezwykle subtelny sposób odsłania swe upodobania do [[homoseksualizm]]u oraz do grania w [[poker rozbierany|pokera rozbieranego]]. Posiadał tak zwany [[kompleks Edypa]], przez co musiał opuścić swą ojczyznę, [[Rosja|Rosyję]]. Gdy wystąpił z klubu AA, postanowił obrazić [[Adam Mickiewicz|Mickiewicza]]. Umarł jako kawaler, ponieważ miał olbrzymie baki i łysinę. Po śmierci stał się jednym z [[trzej dyżurni polscy wieszczowie|trzech dyżurnych polskich wieszczy]]. Według [[Gombrowicza]] Słowacki wielkim poetą był, ponieważ sło-wacki wiel-kim po-etą, sło-wacki, wa-cki, mu-cha i pchła. |
||
== Działalność == |
|||
Julek, Micki i inni antyczni twórcy jak np. Shakespear, należeli do grupy zwanej filaretkami. Były to codzienne, czwartkowe obiady w każdą niedzielę, na których to wpierw upijali się w trupa tanim francuskim winem z Rosyji, a później toczyli bitwy na wiersze. Ciężkie batalie, niczym oblężenie przez żula szóstego dziś jabola... Stan zapojenia spirytusowego umożliwiał im przewidzenie rzeczy niemożliwych do przewidzenia przez przeciętnego wykształciucha, takich jak odejście najlepszego brata pedała, przechrzczonego na menela, czy też atak terrorystyczny na głowę państwa, bądź też ujrzenie kraju jakże dalekiego i nieznanego, "Wolsko OJCZYZNO MOJA!! Ty jesteś jak wino, ile na ciebie trzeba wydać, ten tylko się dowie kto przeżył IV RP" |
|||
W skrócie rzecz biorąc, było to stowarzyszenie stworzeń humanopodobnych o skłonnościach menelskich oraz skłonnościach do bycia oprawcą wolności dla swych następców, dla tych młodych, którzy chcą korzystać z życia inaczej niż miały to w zwyczaju robić filaretki. |
|||
{{stublit}} |
{{stublit}} |
||
Wersja z 21:47, 21 kwi 2008
|
„Słowacki” przekierowuje tutaj. Zobacz też język słowacki. |
Język Juliusz Słowacki (ur. 4 września 1809 w Krzemieńcu, zm. 3 kwietnia 1849 w Paryżu) – polski poeta, urodził się na przedmieściach Warszawy, by dać przykład, że nawet ludzie ze slamsów mogą dojść na szczyt.
Gdy jego matka zamordowała ojca jego przyrodniej siostry, a swojego męża i znanego kochanka Izabeli Łęckiej, wyjechał do Wilna studiować psychologię alkoholików. Po bacznych obserwacjach zaskoczył uczniów znanego liceum gdzieś tam na Galicyji swoim tomikiem poezji, w którym w niezwykle subtelny sposób odsłania swe upodobania do homoseksualizmu oraz do grania w pokera rozbieranego. Posiadał tak zwany kompleks Edypa, przez co musiał opuścić swą ojczyznę, Rosyję. Gdy wystąpił z klubu AA, postanowił obrazić Mickiewicza. Umarł jako kawaler, ponieważ miał olbrzymie baki i łysinę. Po śmierci stał się jednym z trzech dyżurnych polskich wieszczy. Według Gombrowicza Słowacki wielkim poetą był, ponieważ sło-wacki wiel-kim po-etą, sło-wacki, wa-cki, mu-cha i pchła.
Działalność
Julek, Micki i inni antyczni twórcy jak np. Shakespear, należeli do grupy zwanej filaretkami. Były to codzienne, czwartkowe obiady w każdą niedzielę, na których to wpierw upijali się w trupa tanim francuskim winem z Rosyji, a później toczyli bitwy na wiersze. Ciężkie batalie, niczym oblężenie przez żula szóstego dziś jabola... Stan zapojenia spirytusowego umożliwiał im przewidzenie rzeczy niemożliwych do przewidzenia przez przeciętnego wykształciucha, takich jak odejście najlepszego brata pedała, przechrzczonego na menela, czy też atak terrorystyczny na głowę państwa, bądź też ujrzenie kraju jakże dalekiego i nieznanego, "Wolsko OJCZYZNO MOJA!! Ty jesteś jak wino, ile na ciebie trzeba wydać, ten tylko się dowie kto przeżył IV RP"
W skrócie rzecz biorąc, było to stowarzyszenie stworzeń humanopodobnych o skłonnościach menelskich oraz skłonnościach do bycia oprawcą wolności dla swych następców, dla tych młodych, którzy chcą korzystać z życia inaczej niż miały to w zwyczaju robić filaretki.
