Dupa: Różnice pomiędzy wersjami
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Sir Damiinho. Autor wycofanej wersji to 83.144.126.10.) |
|||
| Linia 25: | Linia 25: | ||
Dupa jest także warunkiem istnienia wielu dowodów nauk ścisłych (np. matematyki). Wiele twierdzeń, założeń, dowodów i praw jest wyciągniętych z dupy, co wskazuje na to, że dupa jest cennym źródłem informacji, pomocy naukowych i dydaktycznych. |
Dupa jest także warunkiem istnienia wielu dowodów nauk ścisłych (np. matematyki). Wiele twierdzeń, założeń, dowodów i praw jest wyciągniętych z dupy, co wskazuje na to, że dupa jest cennym źródłem informacji, pomocy naukowych i dydaktycznych. |
||
'''Zagadnienie dupy we współczesnej fizyce''' |
|||
I ZASADA ZACHOWANIA DUPY |
|||
Im większa jest odległość ciała bijącego od powierzchni bitej w momencie początku przyłożenia, tym większa jest zbitość tej powierzchni w momencie zbicia. |
|||
II ZASADA ZACHOWANIA DUPY |
|||
Jeżeli proces bicia zachodzi w próżni, a przedmiot bijący w momencie początku przyłożenia znajduje się w nieskończenie wielkiej odległości od powierzchni bitej to dupa w momencie zbicia osiągnie nieskończenie wielką zbitość. Mówimy w tedy o zjawisku dupy rozbitej. |
|||
TEORIA DUPY ZBITEJ |
|||
Ból dupy jest zależnością iloczynu masy przedmiotu bijącego z różnicą powierzchni bitej i bijącej i siły bicia, przez kwadrat grubości portek, razy kwadrat odległości powierzchni bitej i bijącej w momencie początku przyłożenia. |
|||
==Zobacz też== |
==Zobacz też== |
||
Wersja z 22:10, 29 lut 2008
|
Ten artykuł dotyczy 'części ciała'. Zobacz też Luc Dupanloup, ps. Dupa. |
Dupa – tylna część ciała, niekiedy nazywana „bułeczką” lub „jabłuszkiem”, przedzielona przedziałkiem, posiada krater, z którego wydobywają się chemiczne gazy o przykrym zapachu, substancje stałe o podobnym nieprzyjemnym zapachu i ciemnej barwie lub w skrajnych przypadkach ciecze. Miejsce erogenne, na które często mimochodem pada wzrok lub dłoń napalonego osobnika, wrażliwe na ból, często atakowane w akcie przemocy.
Zastosowanie
Dupa pełni ważną rolę w ruchu obrotowym. Wszystko kręci się wokół dupy. Dupa służy również do przekazywania zdecydowanych sygnałów niewerbalnych - dobrze wymierzony, solidny kopniak w dupę jest wyrażeniem uczuć negatywnych wobec adresata takiego gestu.
Dupa, podobnie jak ciała niebieskie układu planetarnego, ma skłonności do obrotu wokół własnej osi, ponieważ można nieustannie zawracać dupę.
Dupie można również przekazać emocje pozytywne, np. całując kogoś w dupę. Dupa może spełniać też rolę lizaka. Szczęśliwie nie wszyscy są dupolizami. Uniwersalność dupy nie kończy się na tym, jest ona bowiem funkcjonalnym pojemnikiem o praktycznie nieograniczonej objętości: w dupie można mieć całe osoby, a nawet społeczności; można nosić w niej różne przedmioty, np. zegarek – jak robił to ojciec Butcha z Pulp Fiction.
Dupa ma szeroki potencjał turystyczny, albowiem można pojechać do dupy na raki.
Dupa jest także dzielnicą wielu miast na całym świecie. Zamiast „downtown” albo „przedmieście”, można mówić „zadupie”.
Dupa służy nieraz jako etalon: wiele rzeczy jest do dupy, tym samym dupa spełnia rolę uniwersalnego wzorca porównawczego. W dupę (lub po dupie) można również dostać. Czynność ta umacnia więzi emocjonalne między rodzicami i dziećmi.
Określenie „dawał [dał] dupy” funkcjonuje w dwóch znaczeniach: erotycznym i wartościującym, jednak „ściągnąć kogoś z dupy” tylko w tym pierwszym. Można również chronić swoją (lub czyjąś) dupę, co kolejny raz potwierdza ważność dupy w otaczającym nas świecie.
Zabrał się do czegoś od dupy strony oznacza podejście niewłaściwe, od końca; dupa funkcjonuje tu jako synonim odwrotności. Dupa pełni również rolę uchwytu, można bowiem trzymać się czyjejś dupy.
Dupa jest również cenionym materiałem do wyrobu instrumentów muzycznych np. z koziej dupy trąba.
Dupa jest także warunkiem istnienia wielu dowodów nauk ścisłych (np. matematyki). Wiele twierdzeń, założeń, dowodów i praw jest wyciągniętych z dupy, co wskazuje na to, że dupa jest cennym źródłem informacji, pomocy naukowych i dydaktycznych.
