Lew Trocki: Różnice pomiędzy wersjami
M |
M |
||
Linia 12: | Linia 12: | ||
{{komunizm2}} |
{{komunizm2}} |
||
[[Kategoria:Komuniści|Trocki, Lew]] |
|||
[[Kategoria:Politycy|Trocki, Lew]] |
[[Kategoria:Politycy|Trocki, Lew]] |
||
[[Kategoria:Rosjanie|Trocki, Lew]] |
[[Kategoria:Rosjanie|Trocki, Lew]] |
Wersja z 15:20, 6 gru 2008
Lew Trocki (właściwie Lejba Dawidowicz Bronstein, ur. 26 października 1879, zm. 21 sierpnia 1940) – pierwszy w historii żyd-komunista. Jedyny żyjący w Rosji członek zakonu benedyktynek. Bliski przyjaciel Lenina. Jak sam mówił: Lenin i ja to ziomy! Już od rewolucji bywaliśmy ze sobą. Już od piaskownicy bimber chlaliśmy. (Po czym zwalił się na podłogę).
Historia
Lew Trocki w wieku 10 lat uznał, że bycie Żydem jest przereklamowane, i cofnął skutki obrzezania. Gdy wybiła mu 15, wstąpił do zakonu benedyktynek. Od 1902 roku współpracownik W. Lenina. Owocem jego niezwykle długich przemyślań było błyskotliwe stwierdzenie, że gospodarka komunistyczna jest setki razy gorsza od tej kapitalistycznej. Rozwiązanie tego problemu było jeszcze bardziej "yntelygentne". Mianowicie różne kraje komunistyczne miały się wspierać gospodarczo. Był pewien problem: w owym czasie nie było zbyt wiele krajów komunistycznych... Jego buntowniczość w czasach, gdy chodził do przedszkola, zaowocowała tym, że jego niańka, Józef Stalin, nasłała na niego alpinistę, który w 1940 roku zabił go czekanem. Jak sam powiedział chwilę po swojej śmierci: Moje flaki są wszędzie!