Talerz (instrument): Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(hiohiohio)
M (?)
Linia 1: Linia 1:
{{kasacja}}
{{sur|'''instrumentu'''|[[talerz|talerz (naczynie)]]}}
{{sur|'''instrumentu'''|[[talerz|talerz (naczynie)]]}}



Wersja z 16:24, 7 sty 2009

Talerz – instrument perkusyjny samobrzmiący (lub wersja dla jajogłowych: Idiofon niemelodyczny) który ze względu na swoje piękne, głębokie, harmonijne brzmienie znalazł zastosowanie w niemal każdym rodzaju muzyki.

Talerz wykonany jest z porcelany stopów różnych metali takich jak nikiel czy aluminium. W większości przypadków, talerz wymaga specjalnej troski ze strony statywów i pałek perkusyjnych.

Rodzaje talerzy:

Hithat powraca!
  • Żele – Występują w muzyce orkiestrowej. Przy kopule mają uchwyty, dzięki którym przypominają pokrywki. Zawsze występują parami, wydają dźwięk jedynie podczas kopulacji gwałtownego zbliżenia ich.
  • Hi-hat – Odmiana żeli, kopulują jednak w pozycji 69. Napędzane nogą. Hmmm...
  • Ride – Do wybijania rytmu, szczególnie na kopułce. Co ciekawe, perkusiści-mańkuci umieszczają go po lewej stronie. Niektórzy twierdzą, że ride to tak naprawdę pojedynczy żel.
  • Crash – Druga podstawowa blacha, słuzy do akcentowania niezaakcentowanych akcentów. Mając hi-hat, ride'a i crasha możemy już bawić się w rock.
  • Splash – Delikatna blacha która szczególnie lubi być łapana ręką tu i tam. Łatwo się jednak niszczy. Wbrew nazwie, nie daje splaszczaków perkusiście. Przeciwnie.
  • China – Przedstawiciel innej narodowości. Bezlitośnie wykorzystywany w metalu.
  • Talerz zestawu elektronicznego – czarnuch. Z natury cichy, ale po podłączeniu do nagłośnienia dostaje kopa.

Talerze mają ponadto różne urozmaicenia takie jak dziury, pokędzierzawienia, podoczepiane gwoździki, jednak jedynie ich właściciele słyszą jakiekolwiek różnice w ich brzmieniu. A i tak jeden na dwa tysiące akustyków potrafi przyzwoicie nagłośnić blachy.