Wikingowie: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 5: | Linia 5: | ||
Gdy robili się głodni, a w pobliżu nie było żadnych zwierzątek, wpierdalali korę drzewną. Uważa się, że Wikingowie łupili co najwyżej przybrzeżne porty morskie, w rzeczywistości trzymali za mordę spory kawałek Wysp Brytyjskich, a nawet włości szkockich górali. Ich potomkowie, [[Normanowie]], mieli bazy wypadowe na terenie dzisiejszej [[Turcja|Turcji]] i [[Syria|Syrii]]. Posiadali świetne, szybkie łodzie nazywane drakkarami. Znakiem rozpoznawczym tych łodzi były wyrzeżbione na dziobie |
Gdy robili się głodni, a w pobliżu nie było żadnych zwierzątek, wpierdalali korę drzewną. Uważa się, że Wikingowie łupili co najwyżej przybrzeżne porty morskie, w rzeczywistości trzymali za mordę spory kawałek Wysp Brytyjskich, a nawet włości szkockich górali. Ich potomkowie, [[Normanowie]], mieli bazy wypadowe na terenie dzisiejszej [[Turcja|Turcji]] i [[Syria|Syrii]]. Posiadali świetne, szybkie łodzie nazywane drakkarami. Znakiem rozpoznawczym tych łodzi były wyrzeżbione na dziobie |
||
głowy różnych potworów np. [[smok]]ów, [[gryf]]ów, czy żony wodza. Głównymi |
głowy różnych potworów np. [[smok]]ów, [[gryf]]ów, czy żony wodza. Głównymi |
||
rozrywkami Wikingów były: napadanie, rabowanie, mordowanie, gwałcenie, bossowanie, wykonywane zazwyczaj jednocześnie, w dowolnej kolejności. Każdy boss wikingów posiadał swój osobisty toporek. |
rozrywkami Wikingów były: napadanie, rabowanie, mordowanie, gwałcenie, bossowanie, wykonywane zazwyczaj jednocześnie, w dowolnej kolejności. Każdy boss wikingów posiadał swój osobisty toporek. Niektórzy Bossowie wikingów nosili topory XXL. |
||
Przed zabójstwem ofiary wymachiwał nim rytualnie nad jej głową , aby po chwili odciąć nim głowę ofiary. |
Przed zabójstwem ofiary wymachiwał nim rytualnie nad jej głową , aby po chwili odciąć nim głowę ofiary. |
||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
Tradycją kultywowaną wśród wikingów było przyprawianie sobie rogów w wypadku udowodnionej zdrady małżeńskiej. Z czasem niewierność żon stała się tak powszechna, że wszyscy wikingowie wyruszali na wyprawy z przyprawionymi (profilaktycznie) rogami. Jednocześnie wstyd, który towarzyszył im podczas walki (wrogowie nie mogli powstrzymać się od śmiechu) potęgował dzikość, agresję, okrucieństwo, a jednocześnie obnażał tragizm człowieka odtrąconego, zdradzonego, pozbawionego ogniska domowego, tułającego się po świecie. |
Tradycją kultywowaną wśród wikingów było przyprawianie sobie rogów w wypadku udowodnionej zdrady małżeńskiej. Z czasem niewierność żon stała się tak powszechna, że wszyscy wikingowie wyruszali na wyprawy z przyprawionymi (profilaktycznie) rogami. Jednocześnie wstyd, który towarzyszył im podczas walki (wrogowie nie mogli powstrzymać się od śmiechu) potęgował dzikość, agresję, okrucieństwo, a jednocześnie obnażał tragizm człowieka odtrąconego, zdradzonego, pozbawionego ogniska domowego, tułającego się po świecie. |
||
'''Pieśń o Bossie wikingów''' |
|||
Boss wikingów jeden, |
|||
miał toporków siedem, |
|||
popłynął na morze, |
|||
został mu się jeden. |
|||
Bossa serce płakało, |
|||
toporka nie widziało, |
|||
wiking napalony, |
|||
uciekł do bossa od żony. |
|||
==Zobacz też== |
==Zobacz też== |
||
Wersja z 18:39, 20 gru 2009
Jest tu jakaś Kinga która szuka Wikinga??
- Samotny Wiking.
Wikingowie – archaiczne plemię skandynawskich wojowników i łupieżców, obecnie pretekst do nacjonalistycznego black metalu w Danii, Finlandii, Norwegii i Szwecji.
Gdy robili się głodni, a w pobliżu nie było żadnych zwierzątek, wpierdalali korę drzewną. Uważa się, że Wikingowie łupili co najwyżej przybrzeżne porty morskie, w rzeczywistości trzymali za mordę spory kawałek Wysp Brytyjskich, a nawet włości szkockich górali. Ich potomkowie, Normanowie, mieli bazy wypadowe na terenie dzisiejszej Turcji i Syrii. Posiadali świetne, szybkie łodzie nazywane drakkarami. Znakiem rozpoznawczym tych łodzi były wyrzeżbione na dziobie głowy różnych potworów np. smoków, gryfów, czy żony wodza. Głównymi rozrywkami Wikingów były: napadanie, rabowanie, mordowanie, gwałcenie, bossowanie, wykonywane zazwyczaj jednocześnie, w dowolnej kolejności. Każdy boss wikingów posiadał swój osobisty toporek. Niektórzy Bossowie wikingów nosili topory XXL. Przed zabójstwem ofiary wymachiwał nim rytualnie nad jej głową , aby po chwili odciąć nim głowę ofiary.
Bossowie wikingów mieli zazwyczaj trzech "kolegów" :
1. Najbardziej śmierdzący wiking
2. Wiking z najdłuższą brodą
3. Wiking, który gotuje bigos.
Tradycją kultywowaną wśród wikingów było przyprawianie sobie rogów w wypadku udowodnionej zdrady małżeńskiej. Z czasem niewierność żon stała się tak powszechna, że wszyscy wikingowie wyruszali na wyprawy z przyprawionymi (profilaktycznie) rogami. Jednocześnie wstyd, który towarzyszył im podczas walki (wrogowie nie mogli powstrzymać się od śmiechu) potęgował dzikość, agresję, okrucieństwo, a jednocześnie obnażał tragizm człowieka odtrąconego, zdradzonego, pozbawionego ogniska domowego, tułającego się po świecie.
Pieśń o Bossie wikingów
Boss wikingów jeden, miał toporków siedem, popłynął na morze, został mu się jeden.
Bossa serce płakało, toporka nie widziało, wiking napalony, uciekł do bossa od żony.
