Kochanka

Kochanka (łac. amans, amantis) – potocznie zwana „tą drugą”; wielozadaniowy wyrób wielokrotnego użytku, nierzadko dostępny także w trybie „multiplayer”. W rodzinnych rozmowach przy stole, często nazywana „delegacją”. Z racji wysokich kosztów utrzymania, zaliczana do produktów luksusowych.

Cechy kochanki

• Jedyne pytanie jakie zadaje, brzmi: „kochanie, przynieść ci piwo?”;
• Wyposażona w końskie dawki Paracetamolu, nigdy nie cierpi na ból głowy;
• Jest zawsze zwarta i gotowa, w razie potrzeby – rozwiera się;
• Stan jej podwozia jest zdecydowanie lepszy niż żony, niezależnie od tego, jaki ma przebieg;
• Tylko ona cię rozumie;
• Nie interesują jej twoje nałogi;
• Można ją kupić, choć uparcie twierdzi, że jej miłość nie jest na sprzedaż;
• Dla ciebie jest zawsze dostępna na Gadu-Gadu;
• Posiada bloga w całości poświęconego żałosnym narzekaniom na swoje połamane morale;
• W twojej komórce jest zapisana jako Kazik;
• Jeśli nie zostawisz jej wystarczająco szybko, zapragnie zostać twoją nową żoną.

Co zrobić, by mieć kochankę?

• Musisz mieć duże dochody, rewelacyjny samochód, garnitur. Wykup jakiś słynny pub.
• Jeśli nie masz dużych dochodów, kup dobry samochód, garnitur. Parkuj pod słynnym pubem.
• Jeśli nie stać cię na dobry samochód, kup sobie garnitur, załóż go i przesiaduj w słynnym pubie.
• Jeśli nie możesz kupić garnituru w ekskluzywnym sklepie, szukaj okazji w hipermarketach lub second-handach. W słynnym pubie siadaj w zacienionym miejscu.
• Jeśli na to też cię nie stać, przeszukaj środki komunikacji miejskiej, najlepiej w piątkowy wieczór. Ofiarę (optymalnie poniżej 18. roku życia) zaproś do podejrzanej meliny i udawaj, że masz tam znajomości.
• Jeśli wszystko zawiedzie, załóż profil na portalu randkowym. Twój nick musi brzmieć $ponsor.

Różnice między żoną a kochanką

• K: Kochanie, było cudownie.
  Ż: O, tylko tyle?
• K: Och, jest taki wielki!
  Ż: Schowaj to i nie rozśmieszaj mnie.
• K: Weź mnie! Teraz!
  Ż: Wynieś śmieci! Już!
• K: Dochodzę!
  Ż: Odchodzę.

Zobacz też

• kochanek