Talerz (instrument): Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (drobne) |
M (kat) |
||
Linia 19: | Linia 19: | ||
<br clear="all"> |
<br clear="all"> |
||
{{instrumenty}} |
{{instrumenty}} |
||
[[Kategoria:Instrumenty muzyczne]] |
Wersja z 14:32, 8 sty 2011
Ten artykuł dotyczy 'instrumentu'. Zobacz też talerz (naczynie). |
Talerz – instrument perkusyjny samobrzmiący (lub wersja dla jajogłowych: Idiofon niemelodyczny) który ze względu na swoje piękne, głębokie, harmonijne brzmienie znalazł zastosowanie w niemal każdym rodzaju muzyki.
Talerz wykonany jest z porcelany stopów różnych metali takich jak nikiel czy aluminium. W większości przypadków, talerz wymaga specjalnej troski ze strony statywów i pałek perkusyjnych.
Rodzaje talerzy:
- Żele – Występują w muzyce orkiestrowej. Przy kopule mają uchwyty, dzięki którym przypominają pokrywki. Zawsze występują parami, wydają dźwięk jedynie podczas
kopulacjigwałtownego zbliżenia ich. - Hi-hat – Odmiana żeli, kopulują jednak w pozycji 69. Napędzane nogą. Hmmm...
- Ride – Do wybijania rytmu, szczególnie na kopułce. Co ciekawe, perkusiści-mańkuci umieszczają go po lewej stronie. Niektórzy twierdzą, że ride to tak naprawdę pojedynczy żel.
- Crash – Druga podstawowa blacha, słuzy do akcentowania niezaakcentowanych akcentów. Mając hi-hat, ride'a i crasha możemy już bawić się w rock.
- Splash – Delikatna blacha która szczególnie lubi być łapana ręką tu i tam. Łatwo się jednak niszczy. Wbrew nazwie, nie daje splaszczaków perkusiście. Przeciwnie.
- China – Przedstawiciel innej narodowości. Bezlitośnie wykorzystywany w metalu.
- Talerz zestawu elektronicznego – czarnuch. Z natury cichy, ale po podłączeniu do nagłośnienia dostaje kopa.
Talerze mają ponadto różne urozmaicenia takie jak dziury, pokędzierzawienia, podoczepiane gwoździki, jednak jedynie ich właściciele słyszą jakiekolwiek różnice w ich brzmieniu. A i tak jeden na dwa tysiące akustyków potrafi przyzwoicie nagłośnić blachy.