Aragorn: Różnice pomiędzy wersjami
(czyszczenie) |
(→Broń) |
||
Linia 13: | Linia 13: | ||
== Broń == |
== Broń == |
||
Ważnym elementem postaci Aragorna jest jego miecz o imieniu [[Anduril]]. Oręż ten jest tak stary, że jego kowal wisi |
Ważnym elementem postaci Aragorna jest jego miecz o imieniu [[Anduril]]. Oręż ten jest tak stary, że jego kowal wisi Mojżeszowi 5 zł. Podczas którejś wojny o jakąś [[Jedyny Pierścień|błyskotkę]], został połamany poprzez zdeptanie. Mimo to zalany właściciel użył go do morderstwa. Został więc skazany na karę śmierci przez mafię orków, która porąbała go siekierami, a potem wrzuciła do rzeki. |
||
Miecz został odnaleziony przez zalane w sztok elfy, które myśląc że to ławica srebrnych pysznych rybek zaniosły go do swej twierdzy zwanej [[Rivendell|Kruczą Laleczką]] (ze starego elfickiego "Ravendoll"). |
Miecz został odnaleziony przez zalane w sztok elfy, które myśląc że to ławica srebrnych pysznych rybek zaniosły go do swej twierdzy zwanej [[Rivendell|Kruczą Laleczką]] (ze starego elfickiego "Ravendoll"). |
||
Wersja z 16:57, 9 wrz 2011
Witaj Aragornie, synu Arathorna, którego ojcem był Arador, dziedzicu Isildura i spadkobiercą jego skarbu, potomku Elendila, Elessarze – Kamieniu Elfów, Dúnadanie i Strażniku Północy, Przyjacielu Ludzi i Elfów, Ty, w którego żyłach płynie krew trzech ras, w tym także Majarów. Dawniej znany jako Estel, co oznacza nadzieja! Niech chwała spłynie na Twój ród i plemię! |
||
— Witanie Aragorna w wersji skróconej. |
Aragorn II (ur. 1 marca 2931 r. III Ery – zm. 120 r. IV Era) – syn Arathorna, postać rasy ludzkiej w której żyłach płynie krew elfów i Majarów. Członek Drużyny Pierścienia we „Władcy Pierścieni”. Objął szlacheckie imię po innym, równie honorowym przodku – Aragornie I. Młodzian (89 lat) zakochany na zabój w pewnej rzygogennej elfce. Swego czasu znalazł się wśród Strażników Północy, a potem przestawił się na krzywdzenie bezbronnych Nazguli.
Biografia
Drużyna Pierścienia
Aragorn, mając blisko 100 lat, zgłosił się do tajemniczej Drużyny Pierścienia, w której dowodzenie objął brodaty nekromanta oraz pedofil Gandalf. Gdy już nie dawał rady, Aragorn szybko wepchnął tyłek na tron i poprowadził drużynę dalej. Po rozdzieleniu grupy[1] udał się w pościg za orkami i stoczył ostateczną bitwę z bossem Sauronem.
Dwie Wieże
Tutaj już 103 letni Aragorn wraz z bandą kocmołuchów z rohanu, pijanym krasnoludkiem i Robinem vel Legolasem, walczył pod Hełmowym Jarem z 10 tysięczną bandą papaciątek. Udało mu się namówić elfów (miał tam kochankę) do pomocy w tej bitwie. Miał także na składzie dwóch grubasów z Shire. Aragorn jak na kozaka przystało, zabił dużo orków, wykazał się ogromnym męstwem i nadwagą odwagą.
Królowanie
Po zwycięstwie Wojny o Pierścień koronowano Aragorna za patriotyzm i wielkie czyny dla Królestwa Gamoni i Krasnoludków®. Objął wtedy imię Elessar i królewską dziewkę. Królował sobie aż umarł.
Broń
Ważnym elementem postaci Aragorna jest jego miecz o imieniu Anduril. Oręż ten jest tak stary, że jego kowal wisi Mojżeszowi 5 zł. Podczas którejś wojny o jakąś błyskotkę, został połamany poprzez zdeptanie. Mimo to zalany właściciel użył go do morderstwa. Został więc skazany na karę śmierci przez mafię orków, która porąbała go siekierami, a potem wrzuciła do rzeki. Miecz został odnaleziony przez zalane w sztok elfy, które myśląc że to ławica srebrnych pysznych rybek zaniosły go do swej twierdzy zwanej Kruczą Laleczką (ze starego elfickiego "Ravendoll").
Wpływ Aragorna na kulturę i architekturę
Na chwilę obecną największy pomnik Aragorna znajduje się w Świebodzinie.
Przypisy
- ↑ Niczym w Scooby Doo.