Juliusz Słowacki: Różnice pomiędzy wersjami
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Milya0. Ofiarą rewertu jest 84.10.25.109.) |
|||
Linia 6: | Linia 6: | ||
Gdy wystąpił z klubu AA, postanowił obrazić [[Adam Mickiewicz|Mickiewicza]], co zresztą zakończyło się niepowodzeniem i poniżeniem jego samego- nasz wieszcz Adam chwycił go za kołnierz i wyrzucił z biby nazywając jego poezję „świątynia bez Boga”. Umarł jako kawaler, ponieważ miał olbrzymie baki, poczerniałe zęby i łysinę. Po śmierci stał się jednym z [[trzej dyżurni polscy wieszczowie|trzech dyżurnych polskich wieszczy]]. Według Gombrowicza Słowacki wielkim poetą był, ponieważ sło-wacki wiel-kim po-etą, sło-wacki, wa-cki, mu-cha i pchła. Leży w jednym grobie na Wawelu ze swoim najlepszym przyjacielem Mickiewiczem. |
Gdy wystąpił z klubu AA, postanowił obrazić [[Adam Mickiewicz|Mickiewicza]], co zresztą zakończyło się niepowodzeniem i poniżeniem jego samego- nasz wieszcz Adam chwycił go za kołnierz i wyrzucił z biby nazywając jego poezję „świątynia bez Boga”. Umarł jako kawaler, ponieważ miał olbrzymie baki, poczerniałe zęby i łysinę. Po śmierci stał się jednym z [[trzej dyżurni polscy wieszczowie|trzech dyżurnych polskich wieszczy]]. Według Gombrowicza Słowacki wielkim poetą był, ponieważ sło-wacki wiel-kim po-etą, sło-wacki, wa-cki, mu-cha i pchła. Leży w jednym grobie na Wawelu ze swoim najlepszym przyjacielem Mickiewiczem. |
||
===Wkład wniesiony w kulturę Narodu Polskiego=== |
|||
Po wizycie u Ojca Świętego, która zawierała błaganie o interwencję w sprawie Polski u państw zaborczych, kiedy to papież odprawił pielgrzymów z niczym Juliusz Słowacki napisał poemat pełen goryczy, dostojeństwa, patosu i proroczego gatunku. Jest to: Bema pamięci rapsod żałobny. |
|||
"Polsko! Twoja zguba w Rzymie. Ileż cię trzeba cenić ten tylko się dowie gdy dla Polskiego papieża otwarty tron. Wałęsa zacny na podnóżku tronu siędzie i Polska już niebawem w Unii Europejskiej będzie." |
|||
{{stublit}} |
{{stublit}} |
Wersja z 15:56, 23 wrz 2011
„Słowacki” przekierowuje tutaj. Zobacz też język słowacki. |
Język Juliusz Słowacki (ur. 4 września 1809 w Krzemieńcu, zm. 3 kwietnia 1849 w Paryżu) – polski poeta, mesjasz, dyskalkulik, piwosz , urodził się na przedmieściach Warszawy, by dać przykład, że nawet ludzie ze slamsów mogą dojść na szczyt.
Gdy jego matka zamordowała ojca jego przyrodniej siostry, a swojego męża i znanego kochanka Izabeli Łęckiej, wyjechał do Wilna studiować psychologię alkoholików. Po bacznych obserwacjach zaskoczył uczniów znanego liceum gdzieś tam na Galicyi swoim tomikiem poezji, w którym w niezwykle subtelny sposób odsłania swe upodobania do homoseksualizmu oraz do grania w pokera rozbieranego. Posiadał tak zwany kompleks Edypa, przez co musiał opuścić swą ojczyznę, Rosyję.
Gdy wystąpił z klubu AA, postanowił obrazić Mickiewicza, co zresztą zakończyło się niepowodzeniem i poniżeniem jego samego- nasz wieszcz Adam chwycił go za kołnierz i wyrzucił z biby nazywając jego poezję „świątynia bez Boga”. Umarł jako kawaler, ponieważ miał olbrzymie baki, poczerniałe zęby i łysinę. Po śmierci stał się jednym z trzech dyżurnych polskich wieszczy. Według Gombrowicza Słowacki wielkim poetą był, ponieważ sło-wacki wiel-kim po-etą, sło-wacki, wa-cki, mu-cha i pchła. Leży w jednym grobie na Wawelu ze swoim najlepszym przyjacielem Mickiewiczem.
Wkład wniesiony w kulturę Narodu Polskiego
Po wizycie u Ojca Świętego, która zawierała błaganie o interwencję w sprawie Polski u państw zaborczych, kiedy to papież odprawił pielgrzymów z niczym Juliusz Słowacki napisał poemat pełen goryczy, dostojeństwa, patosu i proroczego gatunku. Jest to: Bema pamięci rapsod żałobny.
"Polsko! Twoja zguba w Rzymie. Ileż cię trzeba cenić ten tylko się dowie gdy dla Polskiego papieża otwarty tron. Wałęsa zacny na podnóżku tronu siędzie i Polska już niebawem w Unii Europejskiej będzie."