Teleturniej interaktywny

thumb|200px|right|Przykładowa rozgrywka. Cpa.

Poprawna odpowiedź na większość zagadek.

Pani jest głupia, pani jest głupia!

Opinia telewidza o prowadzącej.

Teleturniej interaktywny – program zapychający ramówki niemal wszystkich polskich stacji komercyjnych (a przez jakiś czas nawet jedyneczki). Można w nich wygrać 500 zł albo rachunek za telefon na 250 zł. Wyróżnia je też opłata: niecałe 3,89 PLN za połączenie (choćby jednosekundowe). W studiu, gdzie takowy teleturniej ma nieszczęście być kręcony, znajduje się zwykle kamerzysta, prowadzący i zestaw lipnych dekoracji.

Rozgrywka

Cała rozgrywka sprowadza się do układania literek w rzeczowniki, przekładaniem zapałek w równania, znajdowaniem różnic pomiędzy dwoma identycznymi obrazkami tudzież rozwiązywaniem krzyżówek, w których na rozwiązania składają się 4–5 haseł, których nie znajdziesz w żadnym słowniku czy encyklopedii. Ostatnim krzykiem mody wśród teleturniejów interaktywnych jest konkurs, w którym należy szukać twarzy między ziarnami kawy. Oczywiście, żadnych gęb tam nie ma.

Prowadzący

Prowadzący zajmuje się zwykle zadaniem głupich pytań typu „Skąd jesteś, Edwardzie z Warszawy?”, „Marku, jak masz na imię?” czy „Na pewno masz osiemnaście lat?”, wykrzykiwaniem przez większość audycji „Dzwoń, linia jest otwarta!” i tym podobnych haseł. Czasem zdarzy się, że prowadzący ma ochotę na wypróżnianie i wtedy puszczają reklamy.

Plan działań

• Czołówka.
• Wyrecytowanie regulaminu przez prowadzącego.
• Pierwszy konkurs, pierwsze 200 zł rozdane.
• Pierwszy małolat się dodzwania do studia.
• Kolejne osiem konkursów, linie jeszcze pootwierane!.
• Pierwsza staruszka dodzwania się do studia.
• Linie zostają ostatecznie odcięte. Rozpoczyna się najdłuższe zadanie, wygrane osiągają niebotyczne wielkości. Drugi małolat się dodzwania do studia.
• Trzeci małolat się dodzwania do studia.
• Druga staruszka dodzwania się do studia.
• Prowadzący podgrzewa atmosferę i zaczyna mówić, że zbliża się koniec programu (mimo że zostało jeszcze ze 20 minut czasu antenowego)
• Czwarty małolat się dodzwania do studia.
• Trzecia staruszka dodzwania się do studia.
• Na ekranach telewizorów co najmniej trzy razy pojawiają zegary pokazujące czas do końca audycji.
• Prowadzący twierdzi, że do końca zostały 3 minuty.
• Znów pojawia się zegar (tyle, że on pokazuje co najmniej 5 min. przez które i tak nikt się nie dodzwania, bo trzeba trafić na „otwartą linię”)
• Wybraniec losu przełamuje wszystkie zabezpieczenia linii, podaje rozwiązanie, wygrywa 7500 zł i program się kończy.

Przykładowe rozwiązania

• „W kuchni na K” – Koszyczek
• „W szufladzie na K” – Kanapki
• „W toalecie na K” – Kibel
• „W toalecie na G” – Gówno
• „W sypialni na P” – Pierdolenie
• „Proszę ułożyć słowo z liter K, A, L, A, F, I, O, R” – FLORKIAA.

Gwiazdy

Z TVNu:

• Irek Bieleninik (absolutny numer 1 wśród prowadzących, król, szef i boss tego półświatka)

• Norbi (czasami, gdy musi dorobić)

• Kasia Janus (cj jej w cyce)

• Magda Michniak (gracz wylizał jej łonie)

• Agnieszka Wróblewska (jej mąż nie jeździ na światłach)

• Małgosia Opczowska

• Olimpia Ajakayie (nie rozumie słowa Irek)

• Ania Wołek (nie wie, co to knorki)

Polszmat, TV4 i wszystko co dusza zapragnie:

• Ewa Tułacz (gracz nie wie co ona robi, kłóciła się z reżyserem o dupę Maryni, dorabia prowadząc wiadomości u boku Ibisza)

• Ania Lerczak (gracz kazał jej pokazać dupę, nie wie co to safartele, również kłóciła się o dupę Maryni)

• Bianka Gibaszewska (jej powitanie to słowa Dzień dobry, dzień dobry, kłaniam się nisko, Bianka Gibaszewska, prowadziła program, w którym wspominano o Baracku Obamie, gracz kazał jej się nagrać, numer telefonu określa słowami gwiazdka, którą wciskamy, zawsze do słowa dodaje Dobrze, jedna z weteranek tego półświatka, nigdy przy niej nie ma tłoku)

• Monika Ordowska (umie wstawać w 2 sekundy, jak Nonsensopedysta wybazgrolić stronę)

• Justyna Widawska

• Paulina Koziejowska

Pora nadawania

Zależnie od kanału, ale najczęściej od 7 do 9 rano, a potem trzeba czekać do północy na Wrzuć na luz albo Ale kasę.

Uczestnicy

• Staruszki dorabiające do emerytury,
• Dzieciaki twierdzące, że urodziły się w 1802 r.,
• Podchmieleni erotomani,
• Wielbiciele zabaw „głuchy telefon”.