Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego: Różnice pomiędzy wersjami
(+en +ja) |
(dodanie potocznej nazwy Cesarstwa) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{t}}wersja [[Niemcy|Niemiec]] wprowadzona w średniowieczu i wycofana dopiero w XIX wieku. Jak nazwa sugeruje, państwo było wzorowany na [[Cesartwo Rzymskie|Rzymie]]. Rzymiacy od zawsze byli idolami [[Niemcy(naród)|Helmutów]]. Dążyli oni do bycia równie zajebistymi i cool. No co, każdy ma prawo do marzeń! Żeby zrealizować te plany przyjęli od nich nawet [[Godło|godło]], czyli czarnego [[Orzeł|orła]]. Ale wyszedł on krukowato. |
(pot. ŚCieRka){{t}}wersja [[Niemcy|Niemiec]] wprowadzona w średniowieczu i wycofana dopiero w XIX wieku. Jak nazwa sugeruje, państwo było wzorowany na [[Cesartwo Rzymskie|Rzymie]]. Rzymiacy od zawsze byli idolami [[Niemcy(naród)|Helmutów]]. Dążyli oni do bycia równie zajebistymi i cool. No co, każdy ma prawo do marzeń! Żeby zrealizować te plany przyjęli od nich nawet [[Godło|godło]], czyli czarnego [[Orzeł|orła]]. Ale wyszedł on krukowato. |
||
==Nazwa== |
==Nazwa== |
Wersja z 22:51, 8 lis 2014
(pot. ŚCieRka)Szablon:Twersja Niemiec wprowadzona w średniowieczu i wycofana dopiero w XIX wieku. Jak nazwa sugeruje, państwo było wzorowany na Rzymie. Rzymiacy od zawsze byli idolami Helmutów. Dążyli oni do bycia równie zajebistymi i cool. No co, każdy ma prawo do marzeń! Żeby zrealizować te plany przyjęli od nich nawet godło, czyli czarnego orła. Ale wyszedł on krukowato.
Nazwa
Nazwa była długa. Dlaczego? Bo według naszych zachodnich sąsiadów długie nazwy są zacniejsze niż te krótkie. Inny przykład? Proszę bardzo! Zakon Szpitala Najświętszej Maryi Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie aka Zakon Krzyżacki. Z tego założenia o lange nazwen wyszły długaśne niemieckie słowa typu Geszlekchsferken (czy jak to tam było).
Ustrój
Ustrój polityczny Cesarstwa musiał skombinować jakiś polski doradca, pewnie w czasie Oktoberfestu, bo cesarzy wybierali książęta (jak w Polsce szlachta królów). Przy okazji wyborów robiło się niezłą imprezę. Tak to się Niemcom spodobało, że ze dwa razy święci cesarze próbowali wygrać także w Polsce (1573 i 1587 r.), ale im nie wyszło, bo transport z Wiednia (czy tam Berlina) do Krakowa oczywiście był opóźniony, jak przystało na InterCity.
Początkowo Cesarstwo składało się z kilku księstw, ale z czasem książęta zaczęli się intensywnie mnożyć, więc księstwa musiały się intensywnie dzielić (dla zachowania kosmicznej równowagi). Tymczasem święci cesarze tak bardzo chcieli być rzymscy, że cały czas myśleli o podboju Włoch i olewali Niemcy. W XII i XIII w. chcieli też być bardzo święci i rzucali się na Jerozolimę. Przez to książęta robili wszystko sami, a kiedy w 1232 r. jeden z cesarzy, Fryderyk II wrócił do domu, dostał od związku zawodowego książąt ultimatum „dajesz władzę nam, albo wracaj do ciepłych krajów”. No i odtąd święci cesarze we wszystkim musieli pytać o zgodę swoich podwładnych i spełniać ich rozmaite kaprysy.
Świętość
Cesarstwo miało być z założenia święte i uzupełniać się wzajemnie z Kościołem Katolickim, ale cesarze i papieże nie mogli się zdecydować, który ma być ważniejszy. W końcu zawarto kompromis, zgodnie z którym, w 2005, na okres ośmiu lat, papieżem został jakiś pancernik czy tam panzerkandinal z Niemiec (chociaż sami Niemcy twierdzą, że to Bawarczyk). A ponieważ Cesarstwo było oficjalnie rzymskie, to w Watykanie mówi się po łacinie.
Zepsucie obyczajów
W XVIII w. Cesarstwo dzieliło się na Austrię, Prusy i resztę, która kibicowała jednemu z dwóch pierwszych. Austria i Prusy dla rozrywki chciały się nawzajem porozbierać. W 1740 roku, kiedy Austrię odziedziczyła Maria Teresa, usiłował ją rozebrać król pruski Fryderyk Wielki (chociaż podobno był gejem). W 1763 r. Maria Teresa próbowała rozebrać Prusy (chociaż podobno była cnotliwą katoliczką). Nic z tego nie wyszło, ponieważ nie zgadzała się na to strażniczka politycznej moralności, słynącą jak wiadomo z ogromnej pruderii caryca Rosji Katarzyna Wielka. Wreszcie cała trójka się dogadała i rozebrała Polskę, bo w promocji można było rozebrać także Litwę.
Upadek
Nieprzyzwoite zabawy Niemców wywołały rewolucję we Francji, ponieważ królowa Maria Antonina była siostrą świętego cesarza i coś tu Francuzom śmierdziało... Po kilkunastu latach Francuzi odkryli, że rozbieranki są jednak ciekawsze niż obcinanie głów na gilotynie i zresetowali monarchię, wybierając Napoleona na cesarza. Książęta niemieccy wypisali się ze Świętego Cesarstwa i przeszli z całą rodziną co Cesarstwa Napoleona, bo ten obiecał im luksusową wycieczkę do Rosji i sporty zimowe. Po wycofaniu się akcjonariuszy święty cesarz Franciszek II musiał zamknąć biznes i tak Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego spoczęło w pokoju (a dokładniej w sypialni Napoleona, bo córka Franciszka, Maria Ludwika, została żoną korsykańskiego kurdupla).
Świeckie Cesarstwo
Rozeszły się plotki, jakoby grupa niemieckich monarchistów przygotowywała reaktywację czy raczej poprawione wydanie Świętego Cesarstwa. Miałoby się nazywać Świeckie i być odkościelnione, czyli zsekularyzowane. Plotki są jednak nie potwierdzone i rozsiewa je jedynie autor tego tekstu.
Świńskie Cesarstwo
A to na Oktoberfeście...
Znani i lubiani (chyba) mieszkańcy tego kraju
- Otton III
- Henryk V
- Franek II
- Hans
- Helga
- Rycheza
- Twoja stara
- Mensz ałs Bawarien
- Otto von Bismarck
- Twój stary
- Prapraprapradziadek tego małego
- Helmut
- Facet od buraków