Sprint wózkami inwalidzkimi po korytarzach szpitalnych: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Poc Vocem. Autor wycofanej wersji to DinekBizon.) |
M |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:6teen.png|right|300px|thumb|Liga kanadyjska przedstawiona w [[6 w pracy|w pewnym serialu animowanym]]]] |
[[Plik:6teen.png|right|300px|thumb|Liga kanadyjska przedstawiona w [[6 w pracy|w pewnym serialu animowanym]]]] |
||
'''Sprint wózkami inwalidzkimi po korytarzach szpitalnych''' – główna dyscyplina [[sport]]owa ligi geriatrycznej<ref>Obok ''pchnięcia kulą ortopedyczną'' oraz ''przeciągania bandaża''</ref>, ekstremalnie trudne [[wyścig]]i przyciągające za każdym razem tysiące [[kibic]]ów. Co ciekawe, ta dyscyplina nie umożliwia zdobycia tytułu ''Mistrza'' z powodu trudności technicznych w zebraniu w jednym miejscu wszystkich zawodników z poszczególnych krajów. Ponadto, [[Czeski film|jak wiadomo]], cała liga jest nie do końca legalna, co daje dodatkowy zastrzyk emocji. |
|||
== Zasady == |
== Zasady == |
||
Sprint wózkami inwalidzkimi po korytarzach szpitalnych ma stosunkowo proste zasady: |
Sprint wózkami inwalidzkimi po korytarzach szpitalnych ma stosunkowo proste zasady: |
||
* |
* '''[[Gra:Gra|Nie rozmawiamy o zawodach]]''' – najważniejsza zasada. Jako że sprint wózkami inwalidzkimi po korytarzach szpitalnych nie jest do końca legalny, nie wolno o nim rozmawiać. |
||
* |
* '''W jednej rundzie może uczestniczyć jedynie dwójka zawodników''' – przepisy [[BHP]] są nieugięte – trzeci zawodnik nie zmieściłby się na szerokości korytarza. |
||
* |
* '''Zawodnik musi mieć co najmniej 65 lat''' – Międzynarodowa Federacja Ligi Geriatrycznej<ref>[[Język francuski|fr.]] Fédération Internationale de Gériatrie Ligue (FIGL)</ref> stanowczo zabrania uczestnictwa ludzi młodych, gdyż, jak argumentują, „cały sens istnienia ligi pod obecną nazwą stanąłby pod [[pytajnik|znakiem zapytania]]”. |
||
* |
* '''Startować mogą jedynie uczestnicy amatorscy''' – ta reguła jest szczególnie pilnie przestrzegana od roku [[2009]], kiedy to wykryto, że jeden z finalistów ligi [[Argentyna|argentyńskiej]] przed czterdziestoma laty startował w [[Paraolimpiada|paraolimpiadzie]], co zmusiło sędziów do dyskwalifikacji. |
||
* |
* '''Sędziowie mają obowiązek przyszykować kilka szybkich dróg ewakuacyjnych''' – zasada bardzo ważna, w szczególności na wypadek niezapowiedzianej kontroli [[lekarz]]a lub [[Pielęgniarka|pielęgniarki]]. |
||
<br clear=all> |
<br clear=all> |
||
Istnieje też jeszcze jedna, nieoficjalna zasada. Wyścig nie może się odbyć, zanim [[bukmacher]]zy nie odbiorą wszystkich zakładów. |
Istnieje też jeszcze jedna, nieoficjalna zasada. Wyścig nie może się odbyć, zanim [[bukmacher]]zy nie odbiorą wszystkich zakładów. |
||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
[[Plik:Wheelchair.jpg|right|250px|thumb|Standardowy bolid wyścigowy]] |
[[Plik:Wheelchair.jpg|right|250px|thumb|Standardowy bolid wyścigowy]] |
||
Sprint wózkami inwalidzkimi po korytarzach szpitalnych jest sportem wielowariantowym: |
Sprint wózkami inwalidzkimi po korytarzach szpitalnych jest sportem wielowariantowym: |
||
* |
* '''Wyścig klasyczny''' – najpopularniejsza i najczęściej spotykana odmiana, jedyna, którą FIGL uznaje w rozgrywkach rankingowych. Są to wyścigi na dwie długości korytarza, w obie strony. Wózki napędza się siłą [[Mięsień|mięśni]] rąk zawodników, pierwszy na mecie wygrywa. |
||
* |
* '''Slalom''' – awangardowa odmiana, należy lawirować między wózkami z obiadem a [[Łóżko|łóżkami szpitalnymi]]. Slalom jest trudniejszy od Wyścigu klasycznego, jednakże stawka zakładów jest podwójna. |
||
* |
* '''Zjazd schodowy''' – konkurencja dla fanów sportów ekstremalnych, zjazd klatką schodową. Tutaj nie typuje się zwycięzcy, a jedynie osobę która połamie najmniej kości. |
||
* |
* '''Wyścig elektryczny''' – wyścigi wózków elektrycznych. Nie są zbyt popularne z powodu małej mocy silniczków. W tej odmianie jedyną trudność stanowi pokonywanie zakrętów. |
||
* |
* '''Wyścig dwójek''' – najbardziej widowiskowa odmiana. Polega ona na tym, że wózki prowadzą osoby o sprawnych nogach, a [[Inwalida|pacjent na wózku]] stanowi jedynie utrudnienie<ref>Trzeba uważać, by nie wypadł</ref>. |
||
== Miejsce i czas == |
== Miejsce i czas == |
||
Nie każdy korytarz [[szpital]]ny jest dobrą areną zmagań. Do tego celu nie nadaje się korytarz przy Izbie Przyjęć<ref>Zbyt duży ruch</ref>, OIOM lub sala pooperacyjna<ref>Z powodu dużej ilości lekarzy</ref>. Do wyścigu należy wybrać odosobniony korytarz z dala od pokoju lekarskiego, a najlepszy czas wynosi około godziny po obchodzie. Gdy |
Nie każdy korytarz [[szpital]]ny jest dobrą areną zmagań. Do tego celu nie nadaje się korytarz przy Izbie Przyjęć<ref>Zbyt duży ruch</ref>, OIOM lub sala pooperacyjna<ref>Z powodu dużej ilości lekarzy</ref>. Do wyścigu należy wybrać odosobniony korytarz z dala od pokoju lekarskiego, a najlepszy czas wynosi około godziny po obchodzie. Gdy wybrany zostanie najlepszy korytarz, godzina wyścigu zostaje przekazana zawodnikom i kibicom najbardziej efektywnym sposobem komunikacji – [[Słownik:Poczta pantoflowa|pocztą pantoflową]]. |
||
== Wyścig == |
== Wyścig == |
||
Gdy czas wyścigu w końcu nadejdzie emocje sięgają zenitu. Pot, mocz i łzy leją się litrami. Kibice krzyczą, pacjenci stękają. Jazda na całego! <br />A gdy zawodnicy wreszcie dojadą do mety, zwycięzca, oprócz sławy i <del>gotówki</del> sławy otrzymuje pamiątkowy [[medal]] ze strzykawki i [[ziemniak|kartofla]]. Po wręczeniu nagród wszyscy się rozchodzą z obawy przed zbliżającym się obchodem. Pacjenci wracają do łóżek, kibice udają odwiedzającą rodzinę, a „bukmacherzy” starają się przemycić zarobioną kasę w brudnych skarpetkach. |
Gdy czas wyścigu w końcu nadejdzie, emocje sięgają zenitu. Pot, mocz i łzy leją się litrami. Kibice krzyczą, pacjenci stękają. Jazda na całego! <br />A gdy zawodnicy wreszcie dojadą do mety, zwycięzca, oprócz sławy i <del>gotówki</del> sławy otrzymuje pamiątkowy [[medal]] ze strzykawki i [[ziemniak|kartofla]]. Po wręczeniu nagród wszyscy się rozchodzą z obawy przed zbliżającym się obchodem. Pacjenci wracają do łóżek, kibice udają odwiedzającą rodzinę, a „bukmacherzy” starają się przemycić zarobioną kasę w brudnych skarpetkach. |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 07:22, 9 lut 2015
Liga kanadyjska przedstawiona w w pewnym serialu animowanym
Sprint wózkami inwalidzkimi po korytarzach szpitalnych – główna dyscyplina sportowa ligi geriatrycznej[1], ekstremalnie trudne wyścigi przyciągające za każdym razem tysiące kibiców. Co ciekawe, ta dyscyplina nie umożliwia zdobycia tytułu Mistrza z powodu trudności technicznych w zebraniu w jednym miejscu wszystkich zawodników z poszczególnych krajów. Ponadto, jak wiadomo, cała liga jest nie do końca legalna, co daje dodatkowy zastrzyk emocji.
Zasady
Sprint wózkami inwalidzkimi po korytarzach szpitalnych ma stosunkowo proste zasady:
- Nie rozmawiamy o zawodach – najważniejsza zasada. Jako że sprint wózkami inwalidzkimi po korytarzach szpitalnych nie jest do końca legalny, nie wolno o nim rozmawiać.
- W jednej rundzie może uczestniczyć jedynie dwójka zawodników – przepisy BHP są nieugięte – trzeci zawodnik nie zmieściłby się na szerokości korytarza.
- Zawodnik musi mieć co najmniej 65 lat – Międzynarodowa Federacja Ligi Geriatrycznej[2] stanowczo zabrania uczestnictwa ludzi młodych, gdyż, jak argumentują, „cały sens istnienia ligi pod obecną nazwą stanąłby pod znakiem zapytania”.
- Startować mogą jedynie uczestnicy amatorscy – ta reguła jest szczególnie pilnie przestrzegana od roku 2009, kiedy to wykryto, że jeden z finalistów ligi argentyńskiej przed czterdziestoma laty startował w paraolimpiadzie, co zmusiło sędziów do dyskwalifikacji.
- Sędziowie mają obowiązek przyszykować kilka szybkich dróg ewakuacyjnych – zasada bardzo ważna, w szczególności na wypadek niezapowiedzianej kontroli lekarza lub pielęgniarki.
Istnieje też jeszcze jedna, nieoficjalna zasada. Wyścig nie może się odbyć, zanim bukmacherzy nie odbiorą wszystkich zakładów.
Warianty
Plik:Wheelchair.jpg
Standardowy bolid wyścigowy
Sprint wózkami inwalidzkimi po korytarzach szpitalnych jest sportem wielowariantowym:
- Wyścig klasyczny – najpopularniejsza i najczęściej spotykana odmiana, jedyna, którą FIGL uznaje w rozgrywkach rankingowych. Są to wyścigi na dwie długości korytarza, w obie strony. Wózki napędza się siłą mięśni rąk zawodników, pierwszy na mecie wygrywa.
- Slalom – awangardowa odmiana, należy lawirować między wózkami z obiadem a łóżkami szpitalnymi. Slalom jest trudniejszy od Wyścigu klasycznego, jednakże stawka zakładów jest podwójna.
- Zjazd schodowy – konkurencja dla fanów sportów ekstremalnych, zjazd klatką schodową. Tutaj nie typuje się zwycięzcy, a jedynie osobę która połamie najmniej kości.
- Wyścig elektryczny – wyścigi wózków elektrycznych. Nie są zbyt popularne z powodu małej mocy silniczków. W tej odmianie jedyną trudność stanowi pokonywanie zakrętów.
- Wyścig dwójek – najbardziej widowiskowa odmiana. Polega ona na tym, że wózki prowadzą osoby o sprawnych nogach, a pacjent na wózku stanowi jedynie utrudnienie[3].
Miejsce i czas
Nie każdy korytarz szpitalny jest dobrą areną zmagań. Do tego celu nie nadaje się korytarz przy Izbie Przyjęć[4], OIOM lub sala pooperacyjna[5]. Do wyścigu należy wybrać odosobniony korytarz z dala od pokoju lekarskiego, a najlepszy czas wynosi około godziny po obchodzie. Gdy wybrany zostanie najlepszy korytarz, godzina wyścigu zostaje przekazana zawodnikom i kibicom najbardziej efektywnym sposobem komunikacji – pocztą pantoflową.
Wyścig
Gdy czas wyścigu w końcu nadejdzie, emocje sięgają zenitu. Pot, mocz i łzy leją się litrami. Kibice krzyczą, pacjenci stękają. Jazda na całego!
A gdy zawodnicy wreszcie dojadą do mety, zwycięzca, oprócz sławy i gotówki sławy otrzymuje pamiątkowy medal ze strzykawki i kartofla. Po wręczeniu nagród wszyscy się rozchodzą z obawy przed zbliżającym się obchodem. Pacjenci wracają do łóżek, kibice udają odwiedzającą rodzinę, a „bukmacherzy” starają się przemycić zarobioną kasę w brudnych skarpetkach.
