Bobak: Różnice pomiędzy wersjami
M (Naprawa linków) |
Znacznik: edytor wizualny |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Bobak''' (łac. ''Marmota bobac'') – psychodeliczny wiewiór blisko spokrewniony ze [[świstak]]iem oraz bobroszczurem o [[socjalizm|socjalistycznym]] modelu stowarzyszania się, na skutek czego został niemal całkowicie wytępiony z Europy. Na Starym Kontynencie zamieszkuje dziś jedynie kilkadziesiąt sztuk, z czego wszystkie osiadły na różnych wersjach językowych [[Wikipedia|najlepiej poinformowanej encyklopedii]]. |
'''Bobak''' (łac. ''Marmota bobac'') – psychodeliczny wiewiór blisko spokrewniony ze [[świstak]]iem oraz bobroszczurem o [[socjalizm|socjalistycznym]] modelu stowarzyszania się, na skutek czego został niemal całkowicie wytępiony z Europy. Na Starym Kontynencie zamieszkuje dziś jedynie kilkadziesiąt sztuk, z czego wszystkie osiadły na różnych wersjach językowych [[Wikipedia|najlepiej poinformowanej encyklopedii]]. |
||
== Żywot bobaka == |
== Żywot bobaka == |
||
Bobaki upodobały sobie tereny [[azja|Azji]] środkowo – wschodniej |
Bobaki upodobały sobie tereny [[azja|Azji]] środkowo – wschodniej. Dokąd uciekły z Europy po średniowiecznej epidemii dżumy, którą same zresztą przenoszą obok kilkudziesięciu innych [[choroba|chorób]] zakaźnych. Wziąwszy pod uwagę [[dieta|dietę]] tych zwierząt – rośliny, nadziemne pędy, bulwy oraz korzenie – wybór mongolskiego stepu był wyjątkowo dobrze przemyślany, a o intelekcie bobaków można perorować w samych superlatywach. Bobaki jednak bardzo dobrze przystosowały się do zmiennego klimatu tego obszaru o szczególnie surowych warunkach w [[noc]]y, o czym świadczy fakt, że przez pół roku leżą plackiem i syfem, zapadając w zimowy sen i w swoich niezliczonych kopcach nadal budując w [[Mongolia|Mongolii]] socjalizm |
||
== Opis bobaka == |
== Opis bobaka == |
||
Wersja z 16:34, 26 mar 2021
Bobak (łac. Marmota bobac) – psychodeliczny wiewiór blisko spokrewniony ze świstakiem oraz bobroszczurem o socjalistycznym modelu stowarzyszania się, na skutek czego został niemal całkowicie wytępiony z Europy. Na Starym Kontynencie zamieszkuje dziś jedynie kilkadziesiąt sztuk, z czego wszystkie osiadły na różnych wersjach językowych najlepiej poinformowanej encyklopedii.
Żywot bobaka
Bobaki upodobały sobie tereny Azji środkowo – wschodniej. Dokąd uciekły z Europy po średniowiecznej epidemii dżumy, którą same zresztą przenoszą obok kilkudziesięciu innych chorób zakaźnych. Wziąwszy pod uwagę dietę tych zwierząt – rośliny, nadziemne pędy, bulwy oraz korzenie – wybór mongolskiego stepu był wyjątkowo dobrze przemyślany, a o intelekcie bobaków można perorować w samych superlatywach. Bobaki jednak bardzo dobrze przystosowały się do zmiennego klimatu tego obszaru o szczególnie surowych warunkach w nocy, o czym świadczy fakt, że przez pół roku leżą plackiem i syfem, zapadając w zimowy sen i w swoich niezliczonych kopcach nadal budując w Mongolii socjalizm
Opis bobaka
Ma pół metra długości oraz bardzo ładne szarobure gęste futro, dla którego jest zabijany i tępiony. Miot samicy liczy od 4 do 5 małych bolszewików, bo na tyle za symbolicznie Bóg zapłać stać bobaczą mamę, by wykarmić swoje potomstwo. Na opis bobaka składa się też zawsze skacząca po tym zwierzęciu pchła.
Wiara w bobaka
Bobaki w kulturze Mongołów są obiektami wierzeń religijnych o dość powikłanym i niejasnym przesłaniu. Bobak miał ponoć być niegdyś wielkim myśliwym, który pewnego razu wymierzył z łuku do słońca i został za to surowo ukarany zamianą w zwierzę. Niesie to za sobą rozmaite domniemania dotyczące ludów Mongolii, które najwyraźniej podtrzymują przekonanie, że jakikolwiek myśliwy ma tak cierpliwe i dobre oko, iż może polować na słońce nie czując żadnego dyskomfortu w postaci wypalenia źrenicy z oślepnięciem włącznie. Faktem jednak jest, że populacja Mongołów na przebiegu ostatnich stuleci uległa zmniejszeniu. Być może przyczyną są czary, a duża część tego narodu została zaklęta po prostu w bobaki, co przyniosłoby racjonalne rozstrzygnięcie tej demograficznej zagadki.
