Feminatywum

Litwie! Ojczyźnie mój!

Tak by brzmiał „Pan Tadeusz”, gdyby nie feminatywy

Feminatywum, feminatyw, feminatywka – zdrobniona wersja rzeczownika, którą przedstawia się jako formę żeńską. Akcja tworzenia i promowania feminatywów napędzana jest przez Światowy Związek Esperantystów pod przykrywką walki z seksizmem językowym, gdyż tych starych emerytów nic już w życiu nie podnieca oprócz nowych końcówek deklinacyjnych.

Przykłady tworzenia

• biznesmen → biznesmeni
• but → butka
• chłód → chłódka
• cieć → ciecica lub cieczka, ew. ciecierzyca
• facet → facetka
• gej → gejsza
• gość → gościówa
• grabarz → grabarka
• kierownik → kierownica
• książę → książka
• ksiądz → księdza
• las → laska
• mag → magia
• mechanik → mechanika
• mężczyzna → mężczyzneczka
• nikt → nikta
• parlamentarzysta → parlamentara
• picuś glancuś → pizza glanca
• poeta → poa
• poseł → poślica
• pociąg → pociąga
• profesor → profesura
• sędzia → sędziówa
• ten → tenka
• traktor → traktorzyna
• wiedźmin → wiedźmina
• wykładowca → wykładzina
• żak → żakini
• żbik → żbikini
• żul → żulerka

Masz pomysł na kolejny punkt? Dodaj go!

Neutratywum

Alternatywnym podejścium do tego problemum jest tworzenie neutratywów, czyli formów w rodzajum neutralnum, które nie są ani żeńskie, ani męskie. Stosowanium tego typum słów charakteryzuje się szerokim gamum zaletów:

• zmniejszenium i uproszczenium formów wyrazowych;
• redukcjum bólum dupia;
• brzmienium, jakbyś było podróżnikum w czasum z epokum starożytnego Rzymum;
• w końcum da się napisać jakieś logiczne programum do maszynowego analizum językum polskiego;
• stabilne deflacjum na rynkum sufiksów.

Zobacz też

• deklinacja
• ablatyw