Pokemon (osoba)

Pokemon – niegdyś osobnik płci żeńskiej, obecnie także męskiej.

Traktowanie

Są milutkie w dotyku i bardzo ładnie wyglądają, ale nie dajcie się zwieść pozorom! Na pewno nie są to inteligentne istoty, jednak nigdy nie wiadomo, o czym myślą (nie wiadomo nawet, czy w ogóle to robią...) i jak zareagują na próbę nawiązania z nimi bliskiego kontaktu. Żeby poderwać pokemona, trzeba też być pokemonem, i to przeciwnej płci, co sprawia, że są to postacie niesamowicie trudne do zdobycia. Poza tym, używają telefonów komórkowych, co dodaje im niesamowitej oryginalności i trudno dostępności.

Wygląd

Spośród pokemonów można wyróżnić barbie i żeli/elegancików. Z łatwością można rozróżnić które jest które. Wyróżniają się z tłumu swoim ubiorem i nieprzeciętnym brakiem inteligencji. Zazwyczaj albo zakochani w sobie pakujący na siłowni pseudo przystojniaki/maczo, albo godzące się na wszystko, byle się podlizać, chętnie dające dupy, puste panienki. Charakteryzują się ufarbowanymi na platynowy blond lub poważny granat włosami oraz oczojebnym strojem.

Ponadto, pokemony płci żeńskiej często używają hektolitrów perfum, służących jako wabik pokemonów płci przeciwnej, czasem jako odstraszacz przeciw nie-pokemonom.

Zainteresowania

Do ich zainteresowań można zaliczyć: nałogowe chodzenie po centrach handlowych w celu robienia zakupów, bądź dla „podrywu”. Często spędzają czas u kosmetyczek, na przyklejaniu tipsów mających po parę kilogramów (wszystkie obrazki i motylki, ew. serduszka ze sztucznych kryształków, trochę ważą...), (wśród „dziewcząt”) przymierzaniu nowych, żółtych stringów do różowych spodni, kurteczek, szpilek z diamencikami i tym podobnych części krzykliwej garderoby, (wśród „panów”) dopasowywania kolejnej różowej koszuli do obcisłych, bądź seksownie powycieranych dżinsów.

Muzyka

Słuchają najczęściej muzyki na ich poziomie, czyli tzw. „umc–umc”: pseudo techno i hip-hopolo (pokroju Ascetoholix, Verby czy 18L) – jest to jedyny rodzaj muzyki, jakiemu mogą sprostać. Lubują się też w słuchaniu Mandaryny, Dody czy innych gwiazd takich jak Britni Spyrs albo Tokio Hotel. Nie pogardzą też takimi zespołami jak Dżast Fajf itd.

Działalność

Często szpanują swoimi komórami z najnowszymi dzwonkami i tapetami. Nadrabiają tym brak własnych komórek mózgowych. Pokemony często zakładają bezsensowne blogi z równie bezsensowymi notkami, szczególnie na majlogu lub blogonecie, które prowadzą, aby mieć dużo „komciów”. Jak już wcześniej zostało podane, lubią puszczać się z osobnikami swojego gatunku. Jednym z ich głównych celów życia jest chodzenie na dyskoteki i zdobywanie nowych doświadczeń alkoholowych.

Język

Wszystkie pokemony mają swój własny dialekt, w pewnym stopniu podobny do języka polskiego. W ich słownictwie z łatwością można wyróżnić takie słowa jak m.in. słit, aaayyhh, niom, koffanie czy jesio.

Warto również dodać, iż pokemony używają pokemoniastego pisma, tzn. bawią się w naprzemienne stosowanie dużej i małej litery. Przykład: PoKeMoN :*.

Popularne jest również kodowanie treści za pomocą specjalnego szyfru – zastępowania normalnych liter wszelkimi znakami – np. $ł!T (słit). Naukowcy wciąż zastanawiają się, jak u tak niskich ewolucyjnie istot mogła wykształcić się zdolność używania tak skomplikowanego do odczytania systemu znaków.

Występowanie

Obserwuje się coraz powszechniejsze występowanie pokemonów w miejscach publicznych. Istnieje prawdopodobieństwo, że wprowadzana obecnie polityka prorodzinna doprowadzi w ciągu kilkunastu lat do znacznego nasilenia się zjawiska. Jedynym ze sposobów na zmniejszenie populacji pokemonów jest częste wyłączanie Gadu-Gadu.

Zobacz też

• Pokemoniaste pismo
• Internetowy paszczur

Linki zewnętrzne

• Akcja PokemonomStop

Pokemon (osoba)