MiG-29: Różnice pomiędzy wersjami
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Amoniak. Autor wycofanej wersji to 83.2.117.14.) |
M (Będę się upierać przy tej wersji - tak brzmi ta anegdotka w orginale) |
||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
==Konstrukcja== |
==Konstrukcja== |
||
Samolot miał układ aerodynamiczny właściwie zerżnięty z F-16, za to wbrew wrogiej, [[kapitalizm|kapitalistycznej]] propagandzie, był od niego o wiele bardziej udaną konstrukcją. Prawdziwą innowacją było za to dodanie specjalnych silników dymnych, które umożliwiały pilotom wrogich myśliwców błyskawiczną lokalizacje tego samolotu na niebie. Niestety, te dwie jednostki napędowe zapewniające MiGaczwi osiągi lepsze niż [[F-16|Walecznemu Sokołowi]]. Niestety, przy pełnej mocy nie zadowalają się zużyciem 10 litrów na godzinę, lecz piją niczym sami piloci. Przez to MiG ma |
Samolot miał układ aerodynamiczny właściwie zerżnięty z F-16, za to wbrew wrogiej, [[kapitalizm|kapitalistycznej]] propagandzie, był od niego o wiele bardziej udaną konstrukcją. Prawdziwą innowacją było za to dodanie specjalnych silników dymnych, które umożliwiały pilotom wrogich myśliwców błyskawiczną lokalizacje tego samolotu na niebie. Niestety, te dwie jednostki napędowe zapewniające MiGaczwi osiągi lepsze niż [[F-16|Walecznemu Sokołowi]]. Niestety, przy pełnej mocy nie zadowalają się zużyciem 10 litrów na godzinę, lecz piją niczym sami piloci. Przez to MiG ma po starcie na dopalaniu akurat tyle paliwa, żeby zawrócić i wylądować. |
||
Pewną unikalną cechą charakteryzują się też chwyty powietrza do [[silnik]]ów. Na czas startu i lądowania główne wloty zamykają się, a silniki biorą powietrze przez żaluzje znajdujące się na górze samolotu, co uniemożliwia zassanie przedmiotów leżących na pasie startowym. Niestety, ten mechanizm miał swoje wady. Potłuczone butelki po wódce, uprzednio zasysane przez silniki samolotów, przyczyniły się do znacznie częstszych przebić opon podczas startów i lądowań. |
Pewną unikalną cechą charakteryzują się też chwyty powietrza do [[silnik]]ów. Na czas startu i lądowania główne wloty zamykają się, a silniki biorą powietrze przez żaluzje znajdujące się na górze samolotu, co uniemożliwia zassanie przedmiotów leżących na pasie startowym. Niestety, ten mechanizm miał swoje wady. Potłuczone butelki po wódce, uprzednio zasysane przez silniki samolotów, przyczyniły się do znacznie częstszych przebić opon podczas startów i lądowań. |
||
Wersja z 20:07, 7 kwi 2009
MiG-29 (ros. МиГ-29, ozn. NATO Fulcrum) – ruski nowoczesny samolot myśliwski, zaprojektowany do walki z amerykańskim F-15, ale, jak to zwykle bywa, walczący głównie z F-16.
Historia
Samolot jest nowszy niż F-16, oblatany trzy lata później od niego, w 1977 roku. Produkcja ruszyła w 1983 roku, a MiG był od tego czasu często modernizowany i unowocześniany. I co z tego, że większość tych innowacji nie weszła do służby, a jeśli nawet, to w niewielkich ilościach? Liczą się dobre chęci, no nie?
Konstrukcja
Samolot miał układ aerodynamiczny właściwie zerżnięty z F-16, za to wbrew wrogiej, kapitalistycznej propagandzie, był od niego o wiele bardziej udaną konstrukcją. Prawdziwą innowacją było za to dodanie specjalnych silników dymnych, które umożliwiały pilotom wrogich myśliwców błyskawiczną lokalizacje tego samolotu na niebie. Niestety, te dwie jednostki napędowe zapewniające MiGaczwi osiągi lepsze niż Walecznemu Sokołowi. Niestety, przy pełnej mocy nie zadowalają się zużyciem 10 litrów na godzinę, lecz piją niczym sami piloci. Przez to MiG ma po starcie na dopalaniu akurat tyle paliwa, żeby zawrócić i wylądować. Pewną unikalną cechą charakteryzują się też chwyty powietrza do silników. Na czas startu i lądowania główne wloty zamykają się, a silniki biorą powietrze przez żaluzje znajdujące się na górze samolotu, co uniemożliwia zassanie przedmiotów leżących na pasie startowym. Niestety, ten mechanizm miał swoje wady. Potłuczone butelki po wódce, uprzednio zasysane przez silniki samolotów, przyczyniły się do znacznie częstszych przebić opon podczas startów i lądowań.
MiG-29, a F-16
No cóż, konstrukcja może i była lepsza niż w F-16, ale wykonanie – rosyjskie, a właściwie radzieckie. Charakteryzuje się ono pewną topornością i dużą ilością nitów w poszyciu. To może być zaletą – Waleczny Jastrząb obrywa rakietą i rozpada się na kawałki, a MiGacz trzyma się w kupie dzięki tym wszystkim nitom.
Jest też celownik nahełmowy - parę kilo żelastwa, które jak sama nazwa wskazuje montuje się na hełmie. Służy on do wzbudzania zazdrości wśród pilotów Mirage'a i ograniczania swobody ruchów głowy. I co z tego, że F-16 ma o wiele lepszy komputerowy system celowania? Przecież MiG jest szybszy! O całe 145 km/h! A że paliwa starcza na kilka minut lotu z prędkością maksymalną – no cóż, szkoda. Fulcrumy co prawda dostały baty od amerykańskich gratów, takich jak F-15, F-16, czy F/A-18, ale to z powodu słabych pilotów za sterami! Gdy w MiGaczu posadzi się Polaka, samolot ten jest w stanie pokonać F-16 mające przewagę 2:1! Miało to miejsce podczas pewnej symulowanej walki powietrznej, z której MiG-i musiały się po pięciu minutach wycofać z powodu wypalenia całego paliwa.
