Piórnik: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(→‎II klasa gimnazjum: Precz, przebrzydłe q!)
Linia 12: Linia 12:
błyszczyk do ust,
błyszczyk do ust,
kredkę do oczu,
kredkę do oczu,
lusterko,
tusz do rzęs i telefon. U [[emo]] można dodatkowo znaleźć [[Żyletka|żyletkę]].
tusz do rzęs i telefon. U [[emo]] można dodatkowo znaleźć [[Żyletka|żyletkę]].



Wersja z 17:10, 27 lut 2010

Piórnik – element wyposażenia ucznia zawierający w sobie inne elementy wyposażenia ucznia, zwłaszcza te piszące.

Zawartość

Zawartość piórnika zmienia się odwrotnie proporcjonalnie do zaawansowania młodego człowieka w nauce.

I klasa szkoły podstawowej

W podstawówce uczeń jest świetnie przygotowany na każdą okazję, nawet, gdyby trzeba było rozbroić bombę jądrową. W wersji skromnej ma zatem w piórniku: 5 długopisów niebieskich, kolejne 5 czarnych, 10 żelowych, 5 ołówków, 5 gumek do mazania, kredek ze 256, 15 cienkopisów, trzy pary nożyczek, dwa kleje w sztyfcie i ewentualnie ze cztery linijki.

II klasa gimnazjum

Na etapie gimnazjalnym piórnik zaczyna się kurczyć. Przeciętnie znajduje się w nim długopis, ołówek, gumka do mazania oraz ewentualnie ekierka i cyrkiel na matematykę. W przypadku dziewczyn znajdujemy tam także: błyszczyk do ust, kredkę do oczu, lusterko, tusz do rzęs i telefon. U emo można dodatkowo znaleźć żyletkę.

III klasa liceum

Długopis.

Szkoła średnia

Piórnikiem nazywamy kieszeń w plecaku, do której wkładamy długopis (albo olaboga dwa!). W przypadku, kiedy wrzucamy go wprost do plecaka, ten nazywamy piórnikiem

Szablon:Stubszko