Piórnik: Różnice pomiędzy wersjami
(→II klasa gimnazjum: Precz, przebrzydłe q!) |
|||
Linia 12: | Linia 12: | ||
błyszczyk do ust, |
błyszczyk do ust, |
||
kredkę do oczu, |
kredkę do oczu, |
||
lusterko, |
|||
tusz do rzęs i telefon. U [[emo]] można dodatkowo znaleźć [[Żyletka|żyletkę]]. |
tusz do rzęs i telefon. U [[emo]] można dodatkowo znaleźć [[Żyletka|żyletkę]]. |
||
Wersja z 17:10, 27 lut 2010
Piórnik – element wyposażenia ucznia zawierający w sobie inne elementy wyposażenia ucznia, zwłaszcza te piszące.
Zawartość
Zawartość piórnika zmienia się odwrotnie proporcjonalnie do zaawansowania młodego człowieka w nauce.
I klasa szkoły podstawowej
W podstawówce uczeń jest świetnie przygotowany na każdą okazję, nawet, gdyby trzeba było rozbroić bombę jądrową. W wersji skromnej ma zatem w piórniku: 5 długopisów niebieskich, kolejne 5 czarnych, 10 żelowych, 5 ołówków, 5 gumek do mazania, kredek ze 256, 15 cienkopisów, trzy pary nożyczek, dwa kleje w sztyfcie i ewentualnie ze cztery linijki.
II klasa gimnazjum
Na etapie gimnazjalnym piórnik zaczyna się kurczyć. Przeciętnie znajduje się w nim długopis, ołówek, gumka do mazania oraz ewentualnie ekierka i cyrkiel na matematykę. W przypadku dziewczyn znajdujemy tam także: błyszczyk do ust, kredkę do oczu, lusterko, tusz do rzęs i telefon. U emo można dodatkowo znaleźć żyletkę.
III klasa liceum
Szkoła średnia
Piórnikiem nazywamy kieszeń w plecaku, do której wkładamy długopis (albo olaboga dwa!). W przypadku, kiedy wrzucamy go wprost do plecaka, ten nazywamy piórnikiem