Niemiecka Republika Demokratyczna: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{cytat|Ich bin ein Berliner|Prezydent J. F. Kennedy odwiedzający granicę '''NRD''' w środku panstwa}} |
{{cytat|Ich bin ein Berliner|Prezydent J. F. Kennedy odwiedzający granicę '''NRD''' w środku panstwa}} |
||
[[Grafika:Berlinermauer.jpg|250px|right|thumb|Granica przyjaźni z Berlinem Zachodnim]] |
[[Grafika:Berlinermauer.jpg|250px|right|thumb|Granica przyjaźni z Berlinem Zachodnim]] |
||
'''Niemiecka Republika Demokratyczna''', w skrócie '''NRD''' ([[język niemiecki|niem]]. '''Deutsche Dramatische Republik'''), skrót '''DDR''' (czasem stosuje się skrót '''DPR''' rozwijany do '''Deutsche Problematische Republik''') – [[państwo]] w Europie <del>wschodniej</del> <del> zachodniej</del> środkowej, istniejące w latach [[1949]] - [[1990]]. Stolica - [[Berlin]], a właściwie jego część. Druga część Berlina, zwana Berlinem Zachodnim, nie wchodziła w skład NRD. Głównym źródłem utrzymania NRD była sprzedaż dysydentów i szpiegów na Zachód, a także eksport enerdowskich osiągnięć technicznych, zwłaszcza murów, drutów kolczastych i hakenkreuzów. |
'''Niemiecka Republika Demokratyczna''', w skrócie '''NRD''' ([[język niemiecki|niem]]. '''Deutsche Dramatische Republik'''), skrót '''DDR''' (czasem stosuje się skrót '''DPR''' rozwijany do '''Deutsche Problematische Republik''') – [[państwo]] w Europie <del>wschodniej</del> <del> zachodniej</del> środkowej, istniejące w latach [[1949]] - [[1990]]. Stolica - [[Berlin]], a właściwie jego część. Druga część Berlina, zwana Berlinem Zachodnim, nie wchodziła w skład NRD. Głównym źródłem utrzymania NRD była sprzedaż dysydentów i szpiegów na Zachód, a także eksport enerdowskich osiągnięć technicznych, zwłaszcza murów, drutów kolczastych i hakenkreuzów. Byli to jedyni niemcy, którzy lubili się z polakami. |
||
==Nazwa i hymn== |
==Nazwa i hymn== |
||
Wersja z 21:35, 6 mar 2010
Ich bin ein Berliner
- Prezydent J. F. Kennedy odwiedzający granicę NRD w środku panstwa
Niemiecka Republika Demokratyczna, w skrócie NRD (niem. Deutsche Dramatische Republik), skrót DDR (czasem stosuje się skrót DPR rozwijany do Deutsche Problematische Republik) – państwo w Europie wschodniej zachodniej środkowej, istniejące w latach 1949 - 1990. Stolica - Berlin, a właściwie jego część. Druga część Berlina, zwana Berlinem Zachodnim, nie wchodziła w skład NRD. Głównym źródłem utrzymania NRD była sprzedaż dysydentów i szpiegów na Zachód, a także eksport enerdowskich osiągnięć technicznych, zwłaszcza murów, drutów kolczastych i hakenkreuzów. Byli to jedyni niemcy, którzy lubili się z polakami.
Nazwa i hymn
Nazwa państwa była rekordem w kategorii nazw mylących: w trzech słowach zawarto trzy nieprawdziwe informacje. NRD nie była ani niemiecką, ani republiką, a już na pewno nie demokratyczna. Hymnem państwa była pieśń Auferstanden aus Ruinen, która od lat siedemdziesiątych była zakazana – nie miała słów, a na uroczystościach grano wyłącznie melodię. Niesprawdzona plotka głosi, że przywódca państwa Erich Honecker był równie utalentowany wokalnie jak Jarosław Kaczyński. Flaga państwa stanowiła import z Republiki Federalnej Niemiec, wzbogacony o młotek, cyrkiel i wieniec zbożowy.
Język enerdowski
Wariant języka niemieckiego, obowiązujący w państwie i aktach Stasi[1]. Cechował się wykrzywianiem rzeczywistości i kształtowaniem niezależności od RFN[2]. Najważniejsze cechy to:
- Unikanie słowa Führer
- Nadużywanie słowa verboten.
- Zastąpienie słowa deutsche innym – dedeerische.
- Zmiana nazwy miasta Chemnitz na Karl Marx Stadt.
Polityka
Niemiecka Republika Demokratyczna była państwem miłującym pokój i stosunki dobrosąsiedzkie, stąd otoczona była przyjaznymi murami i zasiekami. Władcy państwa od Otto Grotewohla, przez Ericha Honeckera aż po Egona Krenza prześcigali się w okazywaniu miłości do ZSRR – aż do miłości osobistej jak w wypadku Ericha Honeckera i Leonida Breżniewa. Kraj ten do 1970 roku nie uznawał Republiki Federalnej Niemiec – uznawał w zamian ich walutę. Stosunki NRD z Polską ożywały głównie w okolicach Wyścigu Pokoju, zwłaszcza gdy polscy kolarze nie wygrywali etapów na zaprzyjaźnionych ziemiach.
Enerdowskie wynalazki techniczne
- Samochód Trabant - symbol przynależności do elity światowej nauki i techniki.
- Kurwimetr – tajemnicze urządzenie do mierzenia długości krzywych
- Kolejka PIKO – najmniejszy pociąg świata, poruszający się w warunkach pokojowych[3]
- Dederon – enerdowskie tworzywo sztuczne z Wilhelm Pieck Stadt Guben. Wykonane z niego obuwie rozpadało się dopiero po drugim deszczu
