Szkoła podstawowa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to 89.230.96.206. Autor wycofanej wersji to 78.8.41.129.)
Linia 10: Linia 10:
* Nauczenia bazgrolić (plastyka).
* Nauczenia bazgrolić (plastyka).
* Czegoś tam innego na zajęciach pozalekcyjnych.
* Czegoś tam innego na zajęciach pozalekcyjnych.
* Nauczyć się gwałcić na WDŻ


Uczniowie (tak się nazywa biedne ofiary, które muszą uczęszczać do tego typu placówek) są terroryzowani przez rówieśników i przez nauczycieli, którzy próbują się od nich dowiedzieć różnych rzeczy, np. funkcjonowania ludzkiego organizmu, bo sami tego nie wiedzą.
Uczniowie (tak się nazywa biedne ofiary, które muszą uczęszczać do tego typu placówek) są terroryzowani przez rówieśników i przez nauczycieli, którzy próbują się od nich dowiedzieć różnych rzeczy, np. funkcjonowania ludzkiego organizmu, bo sami tego nie wiedzą.

Wersja z 15:17, 17 lip 2010

Plik:Pm111.jpg
Najprostsze Perpetuum Mobile
Poradniki
Zobacz poradnik:

Mam 18 lat, ale nadal chodzę do podstawówki...

Tibijczyk o szkole podstawowej

Szkoła podstawowa (podstawówka, pedał-buda) – tutaj trafiają uczniowie (7–13 lat, czasem powyżej), którzy zdobyli już podstawową (stąd nazwa) wiedzę na temat otaczającego ich świata. Na tym stopniu edukacji nauka sprowadza się do:

  • Przyzwyczajenia uczniów do chodzenia w bardzo niewygodnych majtkach typu slipy.
  • Powstrzymania pierwotnych odruchów i kontrolowania potrzeb fizjologicznych (koniec z pieluchami).
  • Budowy oraz zasady działania perpetuum mobile, jest to jednak tak banalnie proste, że nie poświęca się temu więcej niż 2 700 sekund.
  • Wzrostu sprawności psychoruchowej na lekcjach WF, z których każdy i tak ucieka, a jak nie, to przynajmniej się wyżywa na materacach.
  • Nauczenia niewyraźnie mówić (angielski, niemiecki).
  • Nauczenia bazgrolić (plastyka).
  • Czegoś tam innego na zajęciach pozalekcyjnych.

Uczniowie (tak się nazywa biedne ofiary, które muszą uczęszczać do tego typu placówek) są terroryzowani przez rówieśników i przez nauczycieli, którzy próbują się od nich dowiedzieć różnych rzeczy, np. funkcjonowania ludzkiego organizmu, bo sami tego nie wiedzą.

Rady dla chodzących do szkoły podstawowej, czyli gdzie siadać

  • Na języku polskim: siądź tam, gdzie jest wywieszone najwięcej plansz ze ściągami.
  • Na języku angielskim lub też niemieckim: siądź jak najdalej od bezwzględnej i najczęściej wrednej nauczycielki/nauczyciela.
  • Na matematyce: jak najdalej. Najlepiej pod ścianą z kujonem (albo pod oknami, zależy gdzie jest więcej osób przed tobą) tak, żeby na klasówkach można było położyć na kolanach bluzę, a pod nią kalkulator.
  • Na muzyce: jak najbliżej, żeby nie nabiegać się zbytnio, oddając co lekcję zeszyt do sprawdzenia i dostając piątki.
  • Na historii: gdzieś w środku, żeby można było ściągać z lewej, z prawej, z tyłu i z przodu, ale żeby cię nie widziała.
  • Na przyrodzie: koło map lub modeli komórek. Albo kwiatków.
  • Na religii: najlepiej blisko krzyża, aby prosić o łaskę Bożą, gdy pani sprawdza pracę domową.
  • Na informatyce: najlepiej przy głównym przedłużaczu aby w razie problemów pociągnąć za wtyczkę.
  • Na godzinie wychowawczej: w trzeciej/czwartej ławce, lub obok kogoś kto ma dobrą opinie u nauczyciela (mało takich przypadków).
  • Na WF-ie: sam se pomyśl.
  • Na plastyce: koniecznie obok kogoś kto ma farby, lub kredki. Szkoda, że taka osoba zdarza się raz na milion.

Jak być cool w szkole podstawowej

Szablon:Stubszko