Makaron
Makaron – pożywienie z mąki, spożywane po uprzednim ugotowaniu z jajkiem, twarogiem albo czymkolwiek. Surowy jest twardy i żółciejszy niż ugotowany. Wśród wielu dziwacznych rodzajów makaronu wyróżniają się świderki, czasem błędnie zwany spaghetti i muszelki. Najbardziej kiczowate są te pierwsze i można je kupić w każdym sklepiku osiedlowym.
Wbrew powszechnym opiniom wynalazcą makaronu nie jest jakiś Włoch, lecz szkocki Żyd nazwiskiem MacAaron.
Makaron na przestrzeni wieków
Słowo „makaron” pochodzi z języka łacińskiego. Jest to zlepek wyrazów „macabrus” (mąka rozsypana na obrusie) i „aronus” (aronia). Nietrudno więc odgadnąć, iż pierwotnie makaronem nazywano danie składające się z mąki na płóciennej serwetce, polanej odrobiną soku z aronii. Z biegiem lat gusta smakoszy zmieniły się, toteż unowocześniono danie. Średniowieczny skryba Jaśko z Kokoszowa podaje: Ać do mąki niewieście jedn jaje dodają, coby wnitrznąści łacniej przetrząsać to miały. Za królowej Marylki przyjęto francuską modę polewania makaronu sosem pomidorowym zamiast sokiem z aronii. W Rzeczpospolitej wytworzyły się dwa obozy: aronników (tradycjonalistów) i pomidorowców (zwanych fircykami). Konflikt objął całą brać szlachecką i trwał przez około 100 lat. Ostatni król Polski opowiedział się za pomidorowcami, co spowodowało konfederację barską (jej nazwa pochodzi od powszechnego przekonania, iż barszcz także robi się z aronii). Pewien szlachcic próbował zmusić króla do zmiany stanowiska, rzucając mu się pod nogi w drzwiach do jadalni na Zamku Królewskim. Niestety, monarcha nie uległ i wszyscy wiemy, co się stało potem. Pod zaborami zmieniono sposób przyrządzania makaronu. Do ciasta dodawano soku z aronii, a gotowe danie polewano sosem pomidorowym. W ten sposób łączono zwaśnione strony. Miało to też oznaczać scalenie państwa. W dwudziestoleciu międzywojennym makaron podawano na sucho z powodu barwy obu tradycyjnych sosów – pewien polityk wyrażał się nieco nieprzychylnie o czerwieni. Obecnie modny jest sos pomidorowy oraz hit rynku '79 – sos chrzanowy.
Funkcje makaronu
- Owijająca, można nim kogoś lub coś owinąć.
- Konsumpcyjna, się go je albo spożywa, ewentualnie konsumuje.
- Ozdobna, można doczepić nitkę i używać jako ozdobę choinkową albo kolczyki.
- Niektóre odmiany są używane przez Włochów jako paliwo i używka.
- wiem co żrem nie pytają cię o imię
walczą z ostrym cieniem mgły nie pytają cię o imię walczą z ostrym cieniem mgły nie pytają cię o imię walcząc z ostrym cieniem mgły
to jest maj nie pachnie Saska Kępa może ktoś to gdzieś przewidział ale wróżba raczej tępa
nie pytają cię o imię walczą z ostrym cieniem mgły nie pytają cię o imię walczą z ostrym cieniem mgły nie pytają cię o imię walcząc z ostrym cieniem mgły
Ostre niebo, tu i teraz ostra ziemia, ostry kush wczoraj znika w nieostrości jutro, dzisiaj , zaraz już
nie pytają cię o imię walczą z ostrym cieniem mgły nie pytają cię o imię walczą z ostrym cieniem mgły nie pytają cię o imię walcząc z ostrym cieniem mgły
ciepły wieczór, bez ciemności trawa, spokój, my i wy my i wy my to oni, oni - my
nie pytają cię o imię walczą z ostrym cieniem mgły nie pytają cię o imię walczą z ostrym cieniem mgły nie pytają cię o imię walcząc z ostrym cieniem mgły
mocne ręce ratowników wszyscy razem: chwała im! wszyscy razem: chwała im!
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny sztuki kulinarnej. Jeśli wiesz co jesz – rozbuduj go.