Karōshi

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
To jest najnowsza wersja artykułu edytowana „21:43, 14 paź 2024” przez „Dronerczyk (dyskusja • edycje)”.
(różn.) ← przejdź do poprzedniej wersji • przejdź do aktualnej wersji (różn.) • przejdź do następnej wersji → (różn.)

Karōshi, karoshi (żółtk. 過労死) – sport indywidualny[1], dyscyplina narodowa Japonii. Gra powstała w Japonii w latach 60. XX wieku, historycznie nawiązuje do tradycji boskiego wiatru. Jeden ze sposobów znalezienia się na głównej stronie Rotten.com.

Reguły

Gra polega na jak najefektywniejszym popełnieniu samobójstwa z powodu przepracowania lub z nudów. Rozgrywki karoshi odbywają się w warunkach biurowych, najlepiej w korporacyjnym wieżowcu. Więcej reguł nie ma – liczy się kreatywność.

Kategorie

Karoshi de facto nie jest jednym sportem, lecz dziedziną, do której należą subdyscypliny. Znane są między innymi:

  • Skok z dachu wieżowca.
  • Przedawkowanie kleju.
  • Powieszenia się na krawacie.
  • Zszycie spinaczami biurowymi wszystkich otworów fizjologicznych.
  • Opalanie się w kserokopiarce.
  • Bawienie się z niszczarką w koci-koci-łapki.
  • Podcięcie sobie żył umową o fuzję.
  • Autotracheotomia długopisem.
  • Zjedzenie toneru do drukarek.
  • Udar mózgu spowodowany siłą odśrodkową z kręcenia się na krześle.
  • Przypięcie się do tablicy korkowej.
  • Próba zmieszczenia się do szafki.
  • Dekapitacja klawiaturą.
  • Na trzydziestu do windy.
  • Próba sforsowania głową meblościanki.
  • Robienie tatuażów stałych za pomocą pieczątki.
  • Spowodowanie hipertermii telefonami komórkowymi.
  • Britmilah gilotyną introligatorską.
  • Ubranie na głowę kosza i biegnięcie przed siebie.
  • Uduszenie się kablem od telefonu.
  • Udawanie dr. Huxa.
  • Rozlanie kawy na jednostkę centralną.
  • Utopienie się w dozowniku na wodę.
  • Wycieczka do Aokigahary.
  • Rozbicie okularów na nosie o ścianę.

I wciąż powstają nowe.

Sposób oceny

Nie istnieje oficjalna skala porównawcza, ani sędziowie[2]. Jednak wierni fani dla najpopularniejszych sposobów określi wzory oceny. Tak, dla skoku z wieżowca, jakość popełnienia Karoshi określa się poprzez iloczyn pola zabrudzonego chodnika w centymetrach kwadratowych, a odległości głowy od największej części ciała w metrach[3].

Popularność

Mimo że karoshi jest oryginalniejsze niż bandy, sławniejsze niż lacrosse, bardziej widowiskowe niż krykiet i przynoszące większe zyski niż hokej[4], to nie są organizowane żadne oficjalne mistrzostwa, ani nawet ligi karoshi. Jednak nieoficjalnie zawodnicy rywalizują o Nagrodę Darwina, która w kręgach sportowych uchodzi za najwyższe odznaczenie dla każdego Karoshianina.

Na podstawie przygód Karoshian powstała pięcioepizodowa gra „Karoshi”, w której zabijasz się na przeszło 100 różnych sposobów poprzez porażenie prądem, upadek do wilczego dołu, zgniecenie przez spadający sejf lub przez kombinacje wymienionych elementów.

Przypisy

  1. Znane są przypadki rozgrywek drużynowych, jednak nie znalazło to większej popularności.
  2. Niektórzy za sędziów uważają patologów, ale różnie to bywa.
  3. Jeżeli wyróżnienie poszczególnych części ciała jest niemożliwe, wynik pola mnoży się razy dwadzieścia.
  4. W sporej części to zasługa zakładów ubezpieczeniowych.


Linki zewnętrzne