Litwa
Litwa (znana także jako ojczyzna moja) – las na trasie Suwałki – Dyneburg z dostępem do plaży, mityczna ojczyzna wielu Polaków. Wiemy o niej tylko z zapisków Adomasa Mickieviciusa, naszego narodowego wieszcza. Wg tych zapisków Litwa jest jak zdrowie, a dowie się tylko ten, kto las opuści. Świecie, padnij trupem.
Język
Główny artykuł: język litewski
Charakterystyczne dla mieszkańców tego kraju jest dodawanie wszędzie, gdzie się da angielskich słów „-as”, „-us” and „-is”. Žydrūnas Savickas – oto typowe nazwisko anglo-litewskie. Co gorsza, nawet polskie nazwiska zostają bezczelnie zangielszczone, np. Kazimieras Marcinkevičius. Wilno to Vilnius, Kowno to Kaunas, a kiła to syfilis
Atrakcje
Z czego słynie Litwa? Przejeżdżamy przez Królestwo Polskie, widząc pola i łąki. Gdy jporuszamy się po terenach byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego nie widać niczego innego, niż lasy. Z tego właśnie dzisiaj jeszcze słynie Litwa. Jest tam mnóstwo puszcz, a największa z nich nazywa się Lietuva.
Nie sposób pominąć rzeki, która nazywa się jota w jotę jak polski piosenkarz Czesław. Mowa o rzece Niemen, do której każdy uczeń szkoły średniej udaje się po dziś dzień jak na kopczyk grochu.
Inną charakterystyczną cechą Litwy jest zerowy ruch samochodowy. Litwini posiadają jedynie auta marki BMW i Porsche (rejestracja samochodów innych marek została zakazana w 2005 roku przez tamtejsze ministerstwo spraw wewnętrznych), a z uwagi na ich cechy charakterystyczne (96% z nich ma ponad 15 lat i przebieg poniżej 30.000 km) większość czasu spędzają w garażach i warsztatach niż na drogach. Wymusza to na złodziejach oszczędności i prokuruje pomyłki. Jeden z warsztatów powiadomił zdumionego klienta, że przyniesionych przez niego części nie składać, i tak wychodzi wiata przystanku autobusowego w Warszawie. Na skutek powyższych czynników ruch na litewskich drogach składa się głównie z polskich rowerzystów (latem), polskich zbłąkanych turystów którzy zamiast do Góry Kalwarii dojechali do Kalvariji oraz dzików, wiewiórek i jeleni.
Geografia
Geograficzne położenie Litwy, w środku wschodniej części Europy, sprawia, że Litwinki są kobietami o niesłychanej urodzie. Polacy odwiedzający swoje zaścianki mają niezmierne kłopoty z opanowaniem chuci ku tym rusałkom, co często kończy się podpisaniem z nimi unii małżeńskiej na wzór księcia i króla Jogajla. Po naszemu Władzia Jagiełły. Takie małżeństwa mają swój wspólny język, nie biją się o walutę i płodzą przeważnie gromadkę dzieci wielkości dynastii.
Skład etniczny
Etniczny skład Litwy to nie tylko Litwini i Polacy. Ci którzy w szkole średniej przechodzili katorgę lekturową, czytając odcinkowego Sienkiewicziusa wiedzą, że po dziś dzień m.in. w Trokach żyją Tatarzy i Karaimowie, co jest ewenementem na skalę europejską. Skąd się tu wzięli potomkowie Wielkiego Temudżyna? Otóż nie są to Turcy, a rdzenne plemię krymskie, osiadłe w Litwie na skutek zabiegów Vytautasa, czyli po polsku ks. Witolda, szalonego władcy który był skory Tatarom (po litewsku Tutor) i nadał im za walkę ramię w ramię z panem Michałem (po polsku Michałem) mnóstwo przywilejów. Po dziś dzień możemy odwiedzać w Europie jurty tatarskie, przyglądać się buńczukom nadziewającym niegdyś wrogów ojczyzny i zwiedzać niezliczone pomniki litewskiego bohatera narodowego – Lucjana Żeligowskiego.
