Dubstep

Dubstep – Wytwór chorej wyobraźni rezydenta Arkham Asylum, którego szczegółowe dane zaginęły w mroku dziejów. Dziwne, monotonne dzwięki sączące się z głośników, pierwotnie stworzone na potrzeby tresury narwali już w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku zostały zasymilowane przez rządy różnych krajów jako narzędzie hipnozy. Obecnie dubstep został przyjęty jako rodzaj muzyki, co oczywiście jest przykrywką dla masowej kontroli umysłów słuchaczy. Dubstep usłyszeć można na większości imprez, gdzie pojawia się marihuana i Acodin.

Jak rozpoznać dupstep?

Jako, że słuchanie dupstepu jest nie tylko niebezpieczne dla naszej wolnej woli, jak również trwale uszkadza szyszynkę, śledzionę i inne organy na literkę "s" (o słuchawkach nie wspominając), poniżej zostaną podane charakterystyczne elementy dupstepu i okoliczności, w których można go usłyszeć.

• Wszystkie dżwięki prócz bitu są szybkie. Bit został skradziony z piosenek reggae.
• Ludzie wokoło mają na przemian szeroko otwarte, lub wąskie jak szparki oczy (zależne od lecącego aktualnie "utworu" i/lub ilości THC we krwi.
• Po 42 sekundach od rozpoczęcia słuchania możesz odczuć: mdłości, błogą nieświadomość, przerażenie, niepokój, wyluzowanie, obecność Boga, zapach trawki i kilka innych rzeczy, o których nie pamiętam, bo akurat nie jestem zjarany. W krytycznym stadium odczuwa się powyższe uczucia jednocześnie(!).
• Twoje nogi bezwiednie uginają się do bitu.
• Linia basowa wybiega poza zakres słów, którymi można by ją opisać. Jeśli przypadkiem usłyszysz "utwór", w którym basy będą choć trochę przypominać coś w stylu "ŁOŁOŁOŁOŁOŁOOOOOŁOŁOŁOŁOŁŁŁŁŁŁŁŁŁ" NATYCHMIAST OPUŚĆ POMIESZCZENIE, W KTÓRYM SIĘ ZNAJDUJESZ! Takie kawałki są niezwykle niebezpieczne, ponieważ zawierają infradźwięki i przekazy podprogowe z instrukcjami, abyś np. zapalił więcej baki, lub uwierzył w krasnale i Harrego Pottera. Po pełnym odsłuchaniu tak niebezpiecznego utworu będzie pewne, że wsiąkniesz na dłużej i zostaniesz nieświadomym zombie na usługach systemu.

Ciekawostki na temat dubstepu

• Alex, bohater Mechanicznej Pomarańczy początkowo podczas swoich sesji miał słuchać właśnie dubstepu, który dzięki swym hipnotyzującym właściwościom znacznie przyspieszyłby proces resocjalizacji. Niestety naukowcy, którzy na nim eksperymentowali byli złamanymi, złośliwymi chmi i postanowili puszczać mu jego ukochanego Van B.