Bibuła
Szablon:T kolorowy papierek używany przez dzieci lub gimbusy na lekcjach techniki oraz plastyki. Podczas takich lekcji techniki, śpiący belfer nie zauważy latających serpentyn z bibuły[1]. Posiada ona właściwości chłonne.
Została rozpowszechniona w latach 70. XX wieku. Służyła głównie do tworzenia łańcuchów i innych pierdół, które w stopniu intensywnym zaśmiecają dom. Podczas wykonywania z niej innych przedmiotów, pozostawia ona niezliczone ilości śmieci w obszarze roboczym. Słowo „bibuła” jest łatwe do odmienienia przez przypadki.
Zupełnie nieciekawym faktem jest istnienie bibuły do pobierania krwi w celu badania DNA.
Niektórzy fryzjerzy-amatorzy wykorzystują bibułę w celu farbowania włosów. Efekty tych zabiegów pozostają jednak nieznane.
Zastosowania
Oprócz wyżej wymienionych, bibuła ma także inne wspaniałe zastosowania. Oto one:
- zawijanie marihuany,
- knebel,
- podpaska,
- ręcznik,
- opakowanie,
- szmata
- bitwy na tzw. „Miecze Jedi” (dzieci nawalające się różnymi kolorami bibuły),
- robienie witraży na lekcję religii,
- udawanie z siostrą księżniczki (zawijasz siostrę w bibułę i się cieszysz),
- sznur na szubienicę (rozpowszechniony wśród kinderemo).
Przypisy
- ↑ Wystarczy poskładać raz w tę… a raz w tę… i w tamtą
To jest tylko zalążek artykułu o jakimś przedmiocie. Jeśli nie boisz się tego dotknąć – rozbuduj go (artykuł, nie przedmiot).