Szablon:Pojedynki
Programowanie ekstremalne (ang. Extreme programming, XP) – doktryna religijna i metodyka programowania mająca na celu wydajne tworzenie małych, średnich i średnio dużych „projektów wysokiego ryzyka”, czyli takich, w których nie wiadomo do końca, co się tak naprawdę robi i jak to prawidłowo zrobić. Przyświeca temu koncepcja surrealistycznej, prymitywnej rozrywki, wywodząca się z obsesyjnej obserwacji innych programów, które odniosły sukces (albo i nie). Podstawą ekstremalnego programowania są synergia, akomodacja i mahabharata, wynikające ze stosowania rozmaitych praktyk religijno-informatycznych, które same w sobie nie mają żadnego sensu, lecz łącznie użyte zapewniają zaniknięcie jakiegokolwiek sensu pisanego kodu, co z kolei umożliwia przejście na wyższy, bardziej uduchowiony poziom programowania, charakteryzujący się brakiem prostolinijnej logiki Arystotelesa. Dodatkową zaletą programowania ekstremalnego jest to, że z punktu widzenia klienta ono w ogóle nie działa, a jak nawet działa, to niezbyt dobrze (a klient zmuszony jest kupić nowe oprogramowanie). Jednym z bardziej znanych produktów, które powstały w ten sposób, są Windows i XP firmy M$. |
Który artykuł wybierasz? Zagłosuj poniżej. 0 0 Oddano już 0 głosów. poll-id 3227E6C9DE8A41A2138E86E831CE76C2 |
Indukcja matematyczna – zabawka matematyczna, służąca do pokazywania prawdziwości różnych twierdzeń matematycznych wątpliwej przydatności. Potężne narzędzie w rękach doświadczonych matematyków, czy akademicka fanaberia służąca do pobierania grantów i oblewania studentów? Zadecydować musisz sam.
Każdy dowód matematyczny przeprowadzony przy pomocy indukcji matematycznej sprowadza się do następującego schematu:
|
Archiwum |