Robin Hood: Książę złodziei

Z jakiego złomowiska wyciągnięto te miecze?!

Robin Hood o swoim połamanym orężu podczas pojedynku z Szeryfem Jurkiem

To zadanie jest awykonalne.

Odpowiedź na rozporządzenie Szeryfa o odwołaniu Świąt Bożego Narodzenia

Robin Hood: Książę złodziei (ang. Robin Hood: Prince of Thieves) – film przygodowy z kraju Jankesów z roku 1991. Jeśli myślicie, że o Robinie Hoodzie i jego działalności a'la Janosik oraz ustawicznych utarczkach z Szeryfem z Nottingham wiecie już wszystko, to znak, iż nie widzieliście filmu, który przybliżyłby Wam bliżej nieznane szczegóły owego konfliktu.

Opis fabuły

Nasz bohater wraca do ojczyzny z misji pokojowej w Ziemi Świętej i zastaje trupa swojego ojca, a zamiast zamku hotel dla ociemniałych, a konkretnie dla Duncana, starego sługi Locksley'ów. „Budowniczym” tego hotelu okazuje się Szeryf z Nottingham, który kazał skasować starego Locksley'a za karę za to, że tamten nie poparł jego planów, by zostać królem zamiast króla. Ponieważ Guy z Gisborne został pobity przez Robka podczas akcji Herzliche Willkommen, syn marnotrawny (jak Robina określił Szeryf) kryje się najpierw u Lady Marion, a potem w lesie Nottingham. Tu stacza walkę z szefem miejscowych pseudokibiców i wygrywa.

Jako nowy wódz wesołej kompanii nawołuje wszystkich do powiedzenia Szeryfowi: Odczep się od nas, Szeryfie z Nottingham!, a sam podczas wizyty w świątyni najpierw szpeci oblicze Hrabiego Horvatha znad Tamizy, a potem bucha mu konia, co nawet żółtodziób w dziedzinie dedukcji powinien uznać za wypowiedzenie otwartej wojny. Pan na włościach Nottingham nie pozostaje dłużny swemu adwersarzowi i porywa jego ukochaną, czyli Lady Marion. Bez pomocy GPS-a (którego w tamtych czasach po prostu nie znano), ale i tak skutecznie namierza też obóz buntowników i wzywa na pomoc Celtów. Ci zaś robią sobie z obozu wielkie ognisko, a ludzi Robka dostarczają do zamku Nottingham.

Szkarłatny Will, także więzień Szeryfa, obiecuje gospodarzowi, że znajdzie i zabije swego szefa, a potem daje cynk o planach matrymonialnych Szeryfa względem Lady Marion. Tymczasem Szeryf organizuje ślub i noc poślubną z Lady Marion w tempie Shinkansena, na szczęście w porę przybywa Robek wraz z ziomkami i rozpędza towarzystwo na cztery wiatry. W końcu przybywa król Ryszard i najpierw zwraca z nawiązką Robinowi, co ten utracił przez Szeryfa, a potem błogosławi zakochanym, tak że wreszcie mogą całkowicie na legalu się pobrać.

Postacie

Poniżej znajduje się lista obecności postaci, które wystąpiły w filmie i które miały największy wpływ na jego akcję. Jak można zauważyć, tworzą one galerię osobliwości. A zatem pora na przedstawienie najważniejszych asteroid gwiazd:

Postacie pozytywne

• Robin Hood – z zawodu właściciel ziemski, mistrz Europy juniorów w strzelaniu z łuku, judo i szermierce. W młodości wystąpił w Tańcu z gwiazdami, gdzie pod pseudonimem „Bodyguard” zatańczył z wilkami Gawlińskiego. Z racji sławy (jaką dzięki temu zdobył) oraz dzięki swym umiejętnościom snajperskim został przyjęty do grupy strzelców Angielskiego Pokojowego Patrolu i wziął udział w misji pokojowej na Ziemi Świętej. Po powrocie do domu zostaje kolegą po fachu Janosika, jednak bardziej od rabowania bogatych i dawania biednym tego, co buchnął bogaczom, interesuje go działanie na nerwy sympatycznemu niczym średniowieczne tortury, uczciwemu niczym Al Capone i szczeremu aż do bólu Szeryfowi z Nottingham.
• Lady Marion – laska Robina Hooda, angielska Maryna. Prywatnie kuzynka króla Ryszarda Lwie Serce. Babka dziarska i chwacka. W dzieciństwie sąsiadka Robka i jego wielka miłość, której kiedyś niechcący sfajczył kudły.
• Szkarłatny Will – banita z kompani Robka, słynny z noszenia czerwonych rajtuzów, w których wygląda jak kretyn. Po napaści oddziałów IRA dostaje się do niewoli, ale kiedy obiecuje, że znajdzie i zabije Robina Hooda, odzyskuje wolność. W rzeczy samej znajduje Robina, ale zamiast go zarąbać, donosi mu o matrymonialnych planach Szeryfa względem Lady Marion i wyznaje jeszcze jedną rzecz. Otóż tatuś Robina po śmierci żony ożenił się drugi raz, a dzieckiem z tego małżeństwa jest właśnie Will. Robin jednak, zamiast drzeć się jak Luke Skywalker na wieść, że Darth Vader jest jego ojcem, cieszy się jak wariat, krzycząc: Mam brata? Mam brata!
• Sara – służka i bodyguard Lady Marion w jednej skromnej osobie. Jej wygląd zewnętrzny najlepiej skomentował Kaczor Duffy: Ma pysk buldoga! A ciało chyba z cegieł… W każdym razie potrafi skutecznie odstraszyć tych, którzy mają odwagę chociażby puścić oko w kierunku jej pani. Gdy ona dołoży, wtedy nie daj Boże/reanimacja nawet nie pomoże.

Postacie negatywne

Czy te oczy mogą kłamać?

• Szeryf z Nottingham (pełne imię: Robert George Mervin z Nottingham, ale po angielsku „Szeryf”, było krócej) – brytyjski Hrabia Horvath. Nie posiada charakterystycznej gwiazdy szeryfa ani kolta u boku, ale gwiazdą jest sam w sobie, a za broń służy mu tępa łyżka (jak sam twierdzi: żeby bardziej bolało, kiedy będzie wydzierał Robinowi Hoodowi serce). Nie zna litości, a litość boi się go poznać. Jest wrażliwy tylko i wyłącznie na damskie wdzięki. Cierpliwość odziedziczył po Anakinie Skywalkerze. Swoje biuro w zamku zawsze ma czynne od rana do wieczora, a niekiedy i do nocy, jeśli zajdzie takowa potrzeba. Za wszelką cenę pragnie odwołać Święta Bożego Narodzenia, czym ucieszyłby ogromnie Ebenezera Scrooge'a z Opowieści wigilijnej Charlesa Dickensa, a doprowadziłby do skrajnej rozpaczy Kevina McCallistera i jego fanów. Jednak jego najskrytszym marzeniem jest zostać królem zamiast króla. Przed porwaniem Lady Marion przeczytał podręcznik Parysa Jak porywać damy i rozkochiwać je w sobie, zapomniał jednak o ostatnim rozdziale Ostrzeżenia dla tych, którzy porywają cudzą żonę (narzeczoną, dziewczynę – do wyboru), gdzie napisano wyraźnie, że wojna z zazdrosnymi mężami, narzeczonymi bądź chłopakami porwanej niezwykle boleśnie się kończy dla porywacza.
• Mortianna – z powołania wiedźma, z zawodu superniania Szeryfa z Nottingham. Laureatka nagrody Vivat Nienajpiękniejsi. Jest tak stara, że mózg się jej marszczy i stanowi żywy dowód na to, że po ziemi kiedyś stąpały dinozaury. Stała klientka Izmy, koleżanki po fachu i bohaterki bajki Nowe szaty króla, jednakże raczej można ją wziąć za rodzoną siostrę Palpatine'a. Na jej widok wszystkie pchły, myszy i szczury w zamku pozdychały ze strachu, dlatego jest to jedyne miejsce, którego Sanepid nie musiał w ogóle odwiedzać, no, chyba że w celach wyłącznie turystycznych. Kornel Makuszyński jej oblicze opisał tak: Czy to jest twarz? To jest katastrofa, a nie twarz ludzka! Swoje braki urody nadrabia rozległą wiedzą o sprawach damsko-męskich, którą dzieli się ze swoim podopiecznym. To ona właśnie podsunęła Szeryfowi podręcznik Parysa Jak porywać damy i rozkochiwać je w sobie.