Katarzyna II
Katarzyna II Wielka (właśc. Sophie Friederike Auguste zu Anhalt-Zerbst; ur. 2 maja 1729 w Szczecinie, zm. 17 listopada 1796 w Sankt Petersburgu) – caryca Rosji, żona Piotra III. Była ucieleśnieniem ideałów moherowej koalicji – posiadała wzrost Jarosława Kaczyńskiego, ambicje Andrzeja Leppera i pomysłowość Romana Giertycha. Z racji słabego rozwoju chirurgii plastycznej w tamtych czasach, nie mogła wszczepić sobie protezy biustu w stylu Dody, więc artyści uwieczniający ją dla przyszłych pokoleń domalowywali jej to i owo w Photoshopie.
Była specjalistką w dziedzinie transportu i logistyki, m.in. pobiła rekord świata w wywożeniu buntowników na Sybir.
Jej największą pasją były zabawy z końmi.Udokumentowano, iż była zoofilką. Caryca Katarzyna miała ochotę na przejażdżkę, zeszła w otoczeniu służby do pałacowych ogrodów. Jednak musiała zadowolić się przejażdżką na klaczy. Ogier na jej widok uciekł.
Katarzyna nie miała wcale przyjemniej śmierci - zginęła w laboratorium podczas tworzenia pewnej substancji.
Stosunki z Polską
Caryca nieco nachalnie interesowała się polityką Polski. Jako, że za króla Sasa politycy byli jeszcze mniej kompetentni niż dzisiaj[1], Katarzyna posadziła na tronie swojego kochanka znajomego – Stanisława Augusta. Jednak nowy król nie był grzeczny i nie słuchał się Rosji, toteż próbowała go odwołać – a gdy to się nie powiodło, postanowiła pozbyć się problemu i zorganizowała sobie rozbiory Polski.
Śmierć
Katarzyna II podobnie jak jej "znajomy" Stasio August umarła z przedawkowania takiego cacka jak mucha hiszpańska.
Przypisy
- ↑ Tak, wiem, że trudno w to uwierzyć, ale to prawda!