Gimnazjum
Gimnazjum lub głąbonazjum (łac. nagi) – miejsce reedukacji nieletnich bandytów, handlu roślinkami oraz picia napojów produkcji ojczystej.
Czym jest gimnazjum?
Gimnazjum to wielkie zbiorowisko dresiarzy, idiotów, debili, luzaków, emo, dzieci neo, dzieci gila, pokemonów, kindermetali, pedałów, kindergotów i maniaków Tokio Hotel, Blog 27, Epulsa, Metina, Tibii, czy CS'a. Uczy się ich nieco bardziej zaawansowanej wiedzy, niż w szkole podstawowej i w przedszkolu. Gimnazjum składa się z trzech klas, każda z innym poziomem trudności. Generalnie poziom wiedzy uczniów drastycznie spada wraz z każdą kolejną klasą, aż w końcu stają się głupsi niż przed podstawówką.
90% inteligencji polskiej uważa, iż gimnazjum należy zburzyć, spalić, zaorać i posypać solą, ażeby nigdy więcej się nie odrodziło.
Podstawa programowa
- Klasa pierwsza – uczniowie powtarzają wiadomości ze szkoły podstawowej i uczą się jarać szlugi. Urządzają wypady na ruiny i inne tego typu miejsca w celu integracji z pomocą środków odurzających, najczęściej wódki. Wreszcie zaczynają rozróżniać wódkę od spirytusu!
- Klasa druga – na wyższym stopniu zaawansowania gimnazjaliści powtarzają wiadomości z pierwszej klasy, dołączając do nich zaawansowane popijanie wódy przed lekcjami, a także po nich. Uczą się też, jak zdobywać zioła.
- Klasa trzecia – uczniowie powtarzają wiadomości zdobyte w gimnazjum... Zazwyczaj kończy się to nagminną absencją spowodowaną kacem, bądź – w cięższych przypadkach – niemożnością znalezienia drogi do szkoły. Powód jest prosty: Polak nie kaktus, pić musi.
Cykl edukacyjny przeciętnego gimnazjalisty wygląda następująco:
- Pierwsza klasa
- Powtarzanie pierwszej klasy
- Druga klasa
- Powtarzanie drugiej klasy
- Poprawczak
- Trzecia klasa
- Powszechna służba wojskowa
- Powtarzanie trzeciej klasy
- Powtarzanie trzeciej klasy
- Absolwent
Podsumowując, absolwent gimnazjum opanowuje podstawową wiedzę w dziedzinie stawania się żulem, którą rozwija w liceum
Słownictwo
Nonsensopedia wysłała swojego reportera do jednego z warszawskich gimnazjów, by zbadać słownictwo uczniów. Oto co słychać na korytarzach:
- Siema, gejku.
- Co ty, w mordę jebana, wyprawiasz?
- Upierdoliłeś się!
- Wypierdalaj.
Znalazłem fajna stronę z pornolami www.nonsenso...Tego nasz reporter wcale nie usłyszał!!!- Chyba go popierdoliło!
- Twój stary.
- Leży na twoim.
- Zamknij dupę, pedale!
- Czemu nie grałeś wczoraj w CS-a, kutafonie?
- Jaki masz level psie?
- Na chuj się patrzysz?!
- Masz wpierdol po lekcjach.
- Spieprzaj, geju!
- Pojebało Cię na ryj, kurwa?!
- Masz zadanie z matmy?... Chuju!!!
- Jaki muł!
- Wypierdalaj szmato
- Ssij pałę!
- Patrz się na mnie, jak do ciebie, kurwa mówię! No i na chuj się patrzysz?
- Gdybym miał ręce, zajebał bym Ci z buta!
- Kiszka totalna.
- Jeb się na ryj.
- Udław się fiutem.
- Jaki żaaal!
- Tępy chuj!
- Spalę ci starą.
- Spalę ci chatę
- Pedale, chałpe ci spalę
- Japa cwelu!
- No ja pierdolę!
- Kurwa jego mać.
- Ale urwał
- Ale osiemnastka
- Wyjeb mu z bani kurwa!
- Zadanie albo wpierdol
- Spierdalaj do mamy
- Ja pierdolę, jaki przychlast!
- Spierdalaj lachociągu!
- Ej, kto idzie ze mną do kibla?
- Wypierdalaj stąd cieciu jebany!
- Jak cię pierdolnę to cię kurwa matka nie pozna!
- Zobaczysz po szkole znaczy po przedszkolu !
- Chodź ze mną do kibla.
- Idziesz zajarać?
- Dajesz Malina
- Ale to było dobre
- Siema Eniu!
- Dobry Mudżyn z Afrika!
Nasz reporter nie zdołał usłyszeć więcej, gdyż został wyrzucony z korytarza na odległość 15 metrów poniżej poziomu piekła .
Depresyjne zachowania uczniów
Presja otoczenia oraz wymagania nauczycieli stwarzają w umysłach młodych ludzi skomplikowane reakcje chemo-elektryczne w mózgu, czego wynikiem są futurystyczne pomysły. Niektóre z nich, np. skakanie z powyżej parteru przez okno czy uleganie wpływom kultury emo kończą się nieoczekiwaną wizytą w kostnicy. Nadpobudliwość depresyjna uczniów objawia się rzucaniem wszelkimi niebezpiecznymi przedmiotami (ołówek, gumka, kreda, prezerwatywa, papierki, cyrkle, przestrzenne modele ostrosłupów itd.) w szanowne grono rady pedagogicznej, zamykaniem szatniarki w szatni i pokazywaniem jej języka. Chęć powrotu do domu, do swojego kochanego komputera i do niszczenia Wikipedii skłania uczniów do symulacji różnorodnych chorób począwszy od bólu brzucha i gorączki, skończywszy na świńskiej grypie, albo nawet i AIDS.
