Archeologia
Archeologia – dziedzina naukowa zajmująca się kopaniem dołków, szczególnie w miejscach, gdzie istnieje prawdopodobieństwo odkrycia Ameryki lub innych konserw, a także likwidowaniem wszelkiej maści płynów zawierających w sobie alkohol. Największe sukcesy w tej dziedzinie osiągają zazwyczaj najmłodsi naukowcy (w wieku od 3 do 5 lat) ze względu na ogromne zaangażowanie, wytrwałość, dyspozycyjność i zdrową wątrobę. Archeolodzy wykopują głównie łopatki, wiaderka i swoich kolegów, zasypanych podczas niekonwencjonalnych nocy spędzonych nad dokumentacją znalezisk. Ponadto, archeologia jako metoda badań niezwykle porządnie planowanych, umożliwia cudownie bezsensowne, a zarazem sprawne i bezpłatne przerzucenie niebywałej ilości ziemi.
Predyspozycje fizyczne
- Psychomotoryczna zdolność wątroby do przetwarzania dużej dawki alkoholi metylo-etylowych.
- Odporność na wstrząsy kilofopodobne.
- Umiejętnośc manipulacji pionowo-poziomej węgielnicą, ew. "tyczką".
- Stabilność oraz umiejętność niezamykania oczu podczas spania w oparciu o łopatę.
- Picie integracyjne z lokalnymi politykami.
Metodyka badań wykopaliskowych
Zazwyczaj nad metodycznym podejściem do eksploracji stanowiska czuwa jeden nie do końca pijany Profesor. Powinien regularnie upewniać się, że wszelkie zabytki są sprawnie usuwane na hałdy i skrzętnie chowane po studenckich kieszeniach. Jest to sprawa niezwykłej wagi, wagi wręcz finansowej, a także sprawa dbałości o środowisko - obszerna dokumentacja zabytków (papier, węgiel, chipsy) zmniejsza ilość budżetu, który lepiej jest wydać na zapicie większości młodocianych studentów. Aby jeszcze bardziej zwiększyć płynność finansową prowadzonych badań wykopaliskowych, należy pamiętać, aby zatrudniać wyłącznie studentów należących do dużych placówek badawczych, takich jak Uniwersytet Warszawski i koniecznie zadbać o to, aby byli to studenci pierwszego roku.
