Cytaty:Zmiennicy

Zmiennicy – cytaty.

A Ą B C Ć D E Ę F G H I J K L Ł M N Ń O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

A

• – A skąd taki pośpiech, pani Kasiu, co?
  – Aaa... za mąż wychodzę... no i do Wrocławia się przeprowadzamy...
  – Tak? A nic po pani nie widać... To chyba dopiero trzeci miesiąc.
  • Opis: Kasia rozmawia z sekretarką w firmie

• – A teraz samopięt w drogę!
  – Stop!
  – Co się stało?
  – Dlaczego pani powiedziała „samopięt”?
  – No bo to brzmi jeszcze bardziej po staropolsku, a poza tym i tak nie ma żadnego znaczenia.
  – Wprost przeciwnie, pani Basiu, ma kolosalne znaczenie.(...) „Samowtór” znaczy „we dwójkę”, a „samopięt” – znaczyłoby „w piątkę”, a przecież wy uciekacie samopas!
  • Opis: na planie filmu „Spadkobiercy Grunwaldu
  • Postaci: aktorka Basia i reżyser Barewicz

B

• – Będę dla niego jak drugi ojciec.
  – W drugiej Polsce.
  • Opis: Kuśmider zgadza się odpłatnie „adoptować” syna właściciela stacji benzynowej

C

• – Co robisz! No przecież partię miałem wygraną!
  – Wiem, co robię, Ciapulku, i ty się partią nie zasłaniaj.
  • Opis: Michalikowa postawiła torbę na szachownicy, na której Tomasz Michalik i Stanisław Lesiak rozgrywali partię

• – Czekam i żeby mi nogi nie wrosły w...
  – O, widzisz, to jest prawdziwa dama, powstrzymała się od ostatniego wyrazu.
  • Opis: Michalikowa przybywa do szpitala odwiedzić męża

• – Czy jemu wolno klepać mnie czy pańskiego syna?!
  – W zasadzie klepie się kobiety...
  • Opis: Zakładowe grzybobranie. Kasia skarży się dyrektorowi Koniuszce na zachowanie pracownika firmy

• – Co to jest?

Gulasz wołowy w białym sosie a la carte specialite.
– Żebym zdechł! Nie mogę jeść mięso od święta krowa! Rozumieć? Piorun od razu spali mi głowę! Rozumieć? Ja nie mogę jeść święta krowa! Każde inne mięso płacę podwójnie! Rozumieć? Rozumieć?
– Rozumiem.
– Zabrał! Zabrał!

• • Opis: Krashan strofuje kelnera w dworcowej restauracji

• – Co robisz?
  – Lubię tę robotę.
  • Opis: Marian Koniuszko tłumaczy Kasi po co leje wodę z węża na trawnik

D

• – Dzisiaj wieczorem mam wychodne.
  – Rozumiem – manewry miłosne: „baczność!”, „prezentuj broń!”... Tylko żeby nie było „padnij”, panie Klusek.
  • Opis: Kłusek rozmawia z niemieckim wspólnikiem Gonschorkiem

I

• – Ile ja się do tej pory najadłam...
  – Strachu?
  – Mięsa, mięsa się najadłam!
  • Opis: jedna pasażerka taksówki opowiadała drugiej, że korzysta z kartek na mięso swojego męża, które dalej pobiera, chociaż mąż nie żyje

J

• – Jakie mamy korzyści z Puszczy Kampinoskiej?
  – Puszcza Kampinoska dostarcza świeżego powietrza dla ludności.
  – Ładnie, tak.
  – I trociny do wyrobu płyt biurowych!
  – Tak, z Puszczy Kampinoskiej mamy surowce wtórne.
  – Mów jaśniej, o co ci chodzi?
  – To znaczy makulaturę, butelki, szmaty, blachę ocynkowaną.
  – I wzrost ludności.
  – Co?
  – Mój starszy brat ma kłopoty lokalowe i przyjeżdża tu co niedzielę...
  • Opis: wycieczka szkolna w Puszczy Kampinoskiej

• – Jako uczeń na praktyce musisz, Jasiu, wiedzieć, że w naszym zawodzie najważniejsze jest – co?
  – Szczęście.
  – No, dobrze, dobrze, Jasiu. O wiele go nie posiadasz, to nie pomoże ci ani przygotowanie, ani praktyka, planowanie...
  • Opis: recepcjonista w hotelu szkoli praktykanta

• – Jakiś idiota jeździł windą tam i z powrotem. Na koniec wykręcił kretyn żarówkę.
  – O! Nie taki znowu kretyn. Kup gdzieś dzisiaj żarówkę.
  • Opis: zdenerwowany Piórecki wraca po pracy do domu, rozmowa z żoną

• – Ja proponuję Tokaj rocznik 1902.
  – Jak nie zjełczały, to organizm przyjmie.
  • Opis: Ksawery Radziwiłł proponuje alkohol bimbrownikowi Mastalerzowi

K

• – Kasiu, a czym ty się najbardziej brzydzisz w życiu?
  – Szczurami.
  – A ja kłamstwem.
  • Opis: Jacek i Kasia prowadzą szczerą rozmowę

M

• – Mówią – „LOT-em bliżej”.
  – Pewnie ziemi.
  • Opis: Krashan rozmawia z „Krokodylowym” przed wylotem do Polski

N

• – Na Zawiszy polegaj jak na harcerzu! Wrogu, zbudź się!
  – A teraz samowtór w drogę!
  – Stop! Przerywamy! Panie Wojciechu kochany, przecież powinien pan powiedzieć „polegaj jak na harcowniku”, a nie na harcerzu. Tak się wtedy nazywali ówcześni Czerwoni Bereci. (...)
  • Opis: na planie filmu „Spadkobiercy Grunwaldu
  • Postaci: aktor Rawicz, aktorka Basia i reżyser Barewicz

• – Nie wolno do środka. Kwarantanna. Może się pani zarazić.
  – Mnie to nie dotyczy. A w ogóle to proszę bez aluzji.
  • Opis: lekarz powstrzymuje Michalikową przed odwiedzinami męża w szpitalu

• – Napijecie się?
  – Nie mogę, jestem samochodem.
  – Człowiekiem chyba, nie samochodem.
  • Opis: Jan Oborniak proponuje Marianowi (Kasi) kielicha

• – Nie mogę, Jacku, wyjechać na miasto, gdyż aktualnie w moim wozie brakuje paska klinowego, który jest niezbędny.
  – Żałuję, Stefanie, ale ja także nie posiadam zapasowego paska klinowego, nad czym bardzo boleję zresztą.
  – Mam w domu pasek marki Pirelli, ale nie mam go jak wydostać.
  – Tak się akurat składa, że akurat otrzymałem zlecenie nieopodal twego miejsca zamieszkania, a więc mogę przywieźć ci twój pasek.
  – Z góry serdecznie dziękuję, oto klucze od mojego mieszkania. Szczęśliwej drogi.
  • Opis: Stefan i Jacek odgrywają scenę przed kolegami z pracy, żeby koledzy kierowcy mogli odpowiednio zeznać potem w sądzie.

P

• – Proszę państwa, nasz samolot nie poleci do Krakowa, ponieważ na tamtejszym lotnisku rozpościera się obszar mgły. Zaraz wylądujemy w Warszawie. Nie ma podstaw do obaw, ale wierzący mogą pomodlić się za siebie i za innych.
  • Opis: stewardesa informuje pasażerów samolotu

• – Panie prezesie! Panie prezesie, Piecyk złamał nogę.
  – No to do zrośnięcia zawieszamy interes.
  – Ale on złamał nogę naszemu obrońcy...
  • Opis: sekretarka zgłasza prezesowi klubu problemy z piłkarzami

• – Przepraszam, że się ośmielę... Co tu dają?
  – Nic nie dają, na znajomego czekam.
  – To ja też poczekam.
  • Opis: Kasia i jej mama stoją pod skrzynką pocztową, czekając na listonosza. Przechodząca obok kobieta uważa, że w tym miejscu nastąpi atrakcyjna dostawa towaru

• – Przepisów pan nie zna! Własna wódka jest wzbroniona.
  – Dla mnie może być też taki befsztyczek...?
  – Gorące już wyszły. Jest po trzeciej.
  – Ale tamci dostali...
  – Proszę mi nie antycypować!
  • Postaci: kelnerka i reżyser Barewicz

S

• – Swoją drogą to miał pan szczęście, że akurat panu tutaj postawili ten eksperymentalny odcinek.
  – Szczęście? Pan wie, ile mnie to szczęście kosztowało?
  • Opis: wulkanizator ostrzegł Jacka, że nawierzchnia drogi jest niebezpieczna dla opon samochodu

T

• – Tylko że jak fama głosi, to wy, u was w WPT, macie rajskie życie.
  – Niech pan nie wierzy temu Famie, dyrektorze, to blagier!
  • Opis: Lesiak załatwia u dyrektora FSO nowe samochody na taksówki

W

• – Wiesz, ten docent obok... to facet ma już chyba dobrze po czterdziestce, a kocha się z żoną jak w dwa dni po ślubie. Widziałem to za pierwszym razem przez okno.
  – A ty jaki będziesz?
  – Trzy razy taki jak docent.
  • Opis: Jacek i Kasia prowadzą szczerą rozmowę