Pantofelek

Ten artykuł dotyczy zoologii. Zobacz też pantofelek (but).

Milszy mi jest pantofelek
od ciebie ty skurwysynie.

Andrzej Bursa o pantofelku

Szablon:Tzwierzak o wydłużonym ciele w kształcie pantofelka, nie nadaje się jednak do zabaw, głaskania i przytulania, ponieważ osiąga długość od 0,05 mm do 0,3 mm. Jego ciało jest pokryte rzęskami, które nie są futrem, lecz służą do poruszania się i zdobywania pożywienia. Są one niczym macki u ośmiornicy, pazury u lwa, jednak ze względu na ich wielkość i kruchość, nie pozwalają pantofelkowi na jedzenie smacznej cielęcinki. Mimo tego jest drapieżnikiem, a poluje głównie na bakterie.

Rozmnażanie

Przyjemności rozmnażania pantofelek jest także pozbawiony. Rozmnaża się bezpłciowo przez podział komórki. Zdarza się jednak, że pantofelki czują do siebie pociąg, wtedy spotykają się w celu zmieszania swoich materiałów genetycznych. Funkcjonuje to na zasadzie banków nasienia.

Pantofelek jest więc pod tym względem szczęściarzem, ponieważ jest pozbawiony teściowej, marudzącej żony, czy niezadowolonego męża.

Pantofelek na rozmnożenie potrzebuje 24 godzin, z jednego osobnika powstają dwa nowe. Więc po czterech dobach będzie 16 nowych osobników.

Występowanie

Spotkania z pantofelkiem można doświadczyć przy każdym zbiorniku słodkowodnym. W jeziorach, kałużach, rzekach pantofelek pływa sobie, rozkoszując się wolnością. Morze Bałtyckie mu nie odpowiada, zapewne ze względu na ilość odwiedzających, kąpiących się i sikających do wody turystów.

Horror pantofelka

Pantofelek to najczęstszy materiał laboratoryjny. Znęcają się nad nim naukowcy czy też dzieci w szkołach, bezlitośnie rozpłaszczając go na szkiełku pod mikroskopem i drastycznie ingerując w prywatność. Odkryto, że posiada on 39 642 geny, które zajmują aż 80% DNA. Mimo, iż człowiek jest pod tym względem bardziej ułomny, nadal nie chce dać spokoju pantofelkowi.

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny biologii. Jeśli się nie brzydzisz – rozbuduj go.