Islamizacja Europy
Ooo! Niemcy? Tutaj?
- Przeciętny turysta w Berlinie
Szablon:T proces zapoczątkowany podczas Mistrzostw Świata 2006 w berlińskich budkach z kebabem. Początkowo polegała na karmieniu Europejczyków specjałami kuchni tureckiej, potem dokonano przebranżowienia – branża gastronomiczna doznała transformacji w branżę budowlaną, czego skutkiem był dynamiczny przyrost ilości wznoszonych meczetów. Inicjatorami procesu byli Turcy żądni zemsty po niesłusznym niedopuszczeniu ich reprezentacji (brązowych medalistów z 2002 roku) do mistrzostw.
Kebaby do tego stopnia obniżyły sprawność rozpłodową męskiej części Niemców, Szwedów i innych Duńczyków, że z wojowniczych facetów stali się obkolczykowanymi żelusiami[1]. Teraz cwani kapelani chętnie sprowadzają swoje żony, nawołują do gwałtów na białych kobietach, raczą się metodą „dzieci mają dzieci” i tak oto zachodnia Europa robi się zielona ze wstydu i strzela minaretami.
Jednym z najpowszechniejszych przejawów islamizacji Europy jest chęć przystąpienia Starej Turcji do struktur ZSRE. Z postulatem tym stanowczo nie zgadza się Nowa Turcja, której władczyni jest jednocześnie władcą całej Europy. Teraz ma miejsce sytuacja odwrotna i kanclerzowa zaprasza swoich gorących sojuszników[2] do Unii Emiratów, ale Turcja pomału ma to gdzieś. W końcu po kryjomu sama wlazła do Unii, tylko pod szyldem „Niemcy” i „Holandia”.
Rola Berlina
Najbardziej ważnym dla procesu islamizacji miejscem jest oczywiście Berlin, gdzie spotkanie rodowitego Niemca graniczy z cudem i jest niemal równie trudne znalezieniu ładnej Niemki. Społeczność turecka zostawia liczne ślady swojej obecności w całym mieście, zwłaszcza w pojazdach komunikacji miejskiej.
Według sondaży spora część berlińczyków ma dosyć sąsiedztwa Turków, jednak trudna historia stanowczo nie pozwala na ostateczne rozwiązanie ich kwestii. Według złośliwych, ziściło się marzenie Wujka Adolfa, który pragnął, ażeby Berlin stał się stolicą świata.
Pasażerowie metra
Paleta barw. Pasażerowi wsiadającemu do pociągu po raz pierwszy może się wydawać że trafił na Weihnachtsmarkt, chociażby podróżował w środku lata. Jeśli pasażer lubi przechadzać się po wagonach i nawiązywać kontakty, bez problemu spotka białobrewego murzyna, niebieskookiego Azjatę, jak również osoby z trzema kolorami oczu. Osobom wrażliwym na jaskrawe kolory zaleca się zakładanie specjalnych okularów podczas kontaktu ze współpasażerami.
Pasażerowie są szczególnie podatni na panikę, zwłaszcza w wyniku uświadczenia mężczyzny z chustą na głowie i torbą pod ręką.
Gastronomia berlińska
Kebab jest obecnie najpopularniejszym elementem jadłospisu przeciętnego berlińczyka. Uważa się, że w wypadku zamknięcia budek spora część mieszkańców miasta przestałaby w ogóle jeść. Celem zażegnania niebezpieczeństwa masowego głodu postanowiono zakazać tamtejszemu odpowiednikowi Sanepidu badać jakości serwowanych potraw. Rozwój Kebabu Berlińskiego jest bardzo dynamiczny – w bardzo szybkim czasie potrawa „wyszła” poza granice miasta opanowując znacznie odleglejsze miejsca (np. Paryż i Warszawę), a w najbliższym czasie ma dotrzeć nawet do Moskwy. Turcy berlińscy planują przeprowadzić napaść gastronomiczną na terytorium Korei Północnej.
Niektórzy twierdzą, że wizyta na zapleczu budki z Kebabem Berlińskim jest najskuteczniejszą kuracją odchudzającą, jaką kiedykolwiek wymyślono.
Rola Holandii
Holandia, jako pierwszy kraj, w którym zalegalizowano małżeństwa homoseksualne stała się prawdziwym bastionem Euromuzułmanów. Dzieje się tak dlatego, że homomuzułmanin jest najbardziej tolerowanym muzułmaninem – ze względu na nieproduktywność, oraz najbardziej tolerowanym gejem – ze względu na prześladowania w ojczyźnie. Prawdziwie rajską sytuacją dla muzułmanów jest legalność marihuany. Podobno po jej zażyciu muzułmanin trafia myślami w objęcia błękitnookiej dziewicy bez konieczności dokonania zamachu terrorystycznego.
- ↑ Sprawności rozpłodowej Brytyjczyków i tak nie było po co obniżać
- ↑ Patrz I wojna światowa i po cichu II wojna światowa
