Użytkowniczka:Coincidence?/ET

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
< Użytkowniczka:Coincidence?
To jest najnowsza wersja artykułu edytowana „18:45, 5 sie 2017” przez „Coincidence? (dyskusja • edycje)”.
(różn.) ← przejdź do poprzedniej wersji • przejdź do aktualnej wersji (różn.) • przejdź do następnej wersji → (różn.)
Which.jpg

Kuźwa, weź ty się ode mnie odczep, cholero jedna.

Przeciętny gracz, po otworzeniu pierwszych drzwi w grze.

Co by się stało, gdyby tej kobiecie dać głowę i serce?

Każdy gracz, po poznaniu zakończeń gry.

ALE JAK TO, KURWA, NIE MOŻNA?!

Ci sami gracze po przekonaniu się, że powyższe nie jest możliwe.

Which - Darmowa gra horror,[1] polegająca na odnalezieniu wyjścia z całkowicie szaro-białego domu, w którym nawet krew jest biała.[2] Poza nami, w grze jest też przemiła pani bez głowy i serca, z czym wiążą się dwa zakończenia owej gry. Owa kobieta lubi za nami chodzić. Cała gra nie jest długa, ale jest w niej na tyle cicho, że można bez przeszkód puścić Behemotha w tle.

Wersje gry.[edytuj • edytuj kod]

A co myślałeś? Gdy pobierzemy ową grę, będzie ona zawierała trzy pliki z tą grą, tylko każdy różni się od siebie.

  1. Which-Lo – gra dla osób z komputerem stworzonym z drewna i pajęczyn. Teoretycznie mniej obciąża komputer, praktycznie nikt jeszcze nie widział różnicy. Amerykańscy naukowcy wciąż próbują rozwikłać wyjątkowość tej wersji.
  2. Which-Hi - normalna wersja gry, która wygląda tak samo, jak ta wyżej.
  3. Which-3D - wersja dla bogaczy i dobrych złodziei. Jeżeli udało ci się ukraść okulary 3D z kina lub gdzieś je kupić, to ta wersja jest dla ciebie. Jest to normalna gra, tylko w 3D. Szczerze powiedziawszy, nawet w okularach 3D nie wygląda ultra epicko, tylko gorzej niż wersje nietrójwymiarowe.

Rozgrywka[edytuj • edytuj kod]

Jest prosta jak budowa cepa albo jeszcze prostsza. Pojawiamy się w szaro-białym domu, a po otwarciu wyjścia obok okazuje się, że ktoś je zabił łańcuchami. No to łazimy po domostwie w poszukiwaniu kluczy, kluczy, kluczy i, ewentualnie, kluczy. Czasem także kluczy. Zdarza się, że będziemy szukać kluczy. Raz na jakiś czas znajdziemy też klucze oraz, aby było oryginalniej, klucz do otwierania kolanka pod umywalką, bo klucz do drzwi postanowił sobie wpaść do rur. Zwykłymi kluczami otwieramy drzwi na pierwszym piętrze oraz raz lub dwa razy[3]. Za pierwszymi drzwiami jest wspomniana wcześniej bezgłowa i nieposiadająca serca kobieta, która ma, uwaga, klucz do wydostania się z tego domu, ale nie odda nam go, jeśli my nie odnajdziemy jej głowy lub serca.[4] No to chodzimy dalej i szukamy głowy bądź serca, a także musimy zdecydować, co podarujemy jedynej innej poza nami postaci.

Zakończenia[edytuj • edytuj kod]

Jak było wspomniane wyżej, gra ma dwa zakończenia. Oto one:

  • Oddanie kobiecie głowy. - powoduje, że jako iż z domu może wydostać się tylko jedna osoba, nasza przemiła pani zaczyna myśleć, wyjmuje nóż i zabija nas. Teoretycznie, bo praktycznie nie umieramy, a ona i tak wychodzi z domu. Logiczne, czyż nie?
  • Oddanie kobiecie serca. - to samo co wyżej, tylko kobieta zabija siebie, a my wychodzimy w białą przestrzeń.

Niektórzy twierdzą, że jest to zobrazowanie kierowania się sercem i r.zumem.

Ciekawostki[edytuj • edytuj kod]

  • W jednej z szafek pokoju drugiego można zobaczyć napisy końcowe, których nie ma na końcu gry. Jest to prawdopodobnie efekt braku kasy lub chęć bycia oryginalnym.
  • Niby można otworzyć drzwi i z sercem, i z głową w czasie jednej rozgrywki, ale gówno to daje.
  • Głowę i to jeszcze żywą znajduje się w sedesie. Ciekawe co na to właściciele budynku.

Przypisy

  1. Według twórcy, bo tak naprawdę aż taka straszna nie jest.
  2. Ewidentnie
  3. Drugi raz zależy od wybranego przez nas zakończenia.
  4. Słowo lub jest tu słowem kluczowym.