Volkswagen
Volkswagen (inaczej Szajswagen, Wieśwagen, Wieprzwagen lub Schmelzwagen, a właściwie Volksdeutschwagen) – niemiecka marka samochodów produkowanych od 1934 roku w Wolfsburgu (lub jak kto woli Golfsburgu – wieś tak się nazywała w 2003 roku). Najchętniej sprowadzany samochód z Niemiec, zazwyczaj w stanie „(niby) bezwypadkowym”. W Polsce nowe modele Volkswagena (zwłaszcza Passat) są jednymi z najczęściej kradzionych samochodów. Dziennie z naszych ulic znika około 6 sztuk tego modelu. Model ma jakość typowo niemiecką, czyli naprawdę niezniszczalną. Pojazdy znane z przynudzania wszystkich. Jednak mają, także swoich ortodoksyjnych zwolenników, którzy nie lubią jeździć damskimi torebkami, jak to jest w przypadku innych aut. Samochody z silnikami TDI sprowadzone często pracują głośniej niż 18 Ursusów C-330 z PGR razem wziętych. Do około 2009 roku były uważane za najlepsze, teraz psują się częściej niż Renault.
Historia marki
Początki
Firma Volkswagen została założona w roku 1021 przed naszą erą przez braci bliźniaków Seata i Fiata w miejscowości Falls Bruk (z celtyckiego Spadające Kamienie) jako fabryka sprzętu morskiego i ratowniczego Keja. Rozpoczęli oni swoją działalność od produkcji kół ratunkowych do helikopterów. Jak wiadomo historia kołem się toczy i dotoczyła się aż do roku 1936, kiedy to zakład znacjonalizowano w celu uruchomienia produkcji wozów do przewozu podgazowanych Żydów. W owym czasie Żydzi stanowili 76,4% ludu Niemiec; ich przewożenie w stanie zagazowanym było dalekowzrocznym celem demokratycznie wybranych władz. Stąd też pochodzi nazwa marki wóz dla ludu. Wywłaszczeni spadkobiercy Seata i Fiata uciekli do Korei gdzie założyli nową firmę o nieco zmienionej nazwie Kia i postanowili konkurować z wywłaszczycielami, co im się bardzo udało.
I Okres Rozkwitu
Poza programową produkcją wozów pogazowych (jak je wówczas nazywano) zakład uruchomił produkcję samochodów specjalnych dla wysokich urzędników państwowych. Samochody te miały unikalną konstrukcję otwartą pozwalającą pasażerom na nieskrępowaną gestykulację wyciągniętymi rękoma. Do roku 1939 samochody specjalne zyskiwały coraz większą popularność, która niestety załamała się z chwilą przekazania ich jako pomocy gospodarczej na tereny Polski, gdzie okazały się bardzo wrażliwe na wpadające do wnętrza granaty. Odpowiedzią firmy było instalowanie nad pojazdem okapu wykonanego ze stali sieczko-wanadowej podobnego wyglądem do wietnamskiego kapelusza. Tak zmodyfikowane auta nazwano pieszczotliwie Żuczek.
Okres stagnacji
Po okresie sukcesów krzewienia postępu cywilizacyjnego przy pomocy samochodów Żuczek nastąpił trudny okres światowej recesji, którego peryhelium (ang: wartość bliska piekła) przypada dokładnie na dni 8–9 maja 1945 roku. Zakład zmuszony był produkować taczki i inne tego typu pojazdy jednośladowe.
II Okres Rozkwitu
Bazując na doświadczeniach technologicznych w produkcji taczek do gruzu w zakładach Woldzwagena stworzono w 1951 roku pierwszą taczkę osobową. Jej ogromne powodzenie na rynku rodzimym spowodowało dalsze prace nad rozwojem taczek, co przyniosło stworzenie wielu modeli w tym wielokołowych (maksymalnie 4 koła), które cieszą się popularnością wśród grupy docelowej rozpoznanej w 1989 roku jako „osoby o wysoce ograniczonym poczuciu harmonii i piękna oraz niedoborami pozytywnej samooceny” potocznie określonych mianem debili. Szczególnie chwytliwe okazało się hasło reklamowe: „Masz Passata – masz wszystko”, które znajduje potwierdzenie w obserwacji zachowania posiadaczy tych aut sprawiających wrażenie iż poza swoim autem nic nie widzą.
Dane techniczne
- konstrukcja – drewniana, szkieletowa, lotki kryte płótnem, zastrzały podwozia przedniego osłonięte owiewkami, kółko tylne stałe, ster kierunku okrągły, pierścieniowy z klaksonem; często użytkownicy tego pojazdu montują sobie tak zwany „solar dach", bądź też przedłużają swoj bagaj. Zamek centralny – dotyczy modelu B1.
- pojemność silnika – do ustalenia;
- moc silnika – zawyżona, w praktyce nie więcej niż 3KM;
- moment obrotowy – opóźniony;
- napęd – na pedały przednie;
- przyspieszenie 0–100 km/h – jedynie na prostych odcinkach drogi o długości nie mniejszej niż 231 km z odpowiednim odcinkiem do wyhamowania;
- prędkość maksymalna – do indywidualnego odczytu przez kierującego lub jego żonę;
- zawieszenie – zbyt niskie, opadające;
- hamulce – zapewniają zatrzymanie na drodze o długości 61 km z prędkości 11 węzłów, przy pochyleniu nadwozia o 45 stopni;
- wyposażenie standardowe – za dopłatą;
- kolory nadwozia – niewygórowane, ciemne lub ciemniejsze.
- przebieg[1] – tak jak cena i pojemność silnika – do ustalenia.
Przypisy
- ↑ Tylko samochody używane
