Janusz Panasewicz

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
To jest najnowsza wersja artykułu edytowana „21:35, 9 kwi 2022” przez „94.101.21.226 (dyskusja)”.
(różn.) ← przejdź do poprzedniej wersji • przejdź do aktualnej wersji (różn.) • przejdź do następnej wersji → (różn.)
Prawdziwe ciacho z lat 80. – cały Janusz

Janusz Panasewicz (choć właściwie to Jan Panasewicz; ur. 18 stycznia 1956 r. w Lipsku) – polski muzyk rockowy z zespołu Lady Pank, mistrz świata w tańcu pod wpływem. Jedyny polski muzyk rockowy, który potrafi czasami zaryzykować i zaśpiewać na trzeźwo.

Biografia[edytuj • edytuj kod]

Przez całe dzieciństwo śpiewał, m.in. Mikołajowi, w podzięce za prezenty. W międzyczasie zrobił patent sternika i nauczył się wielu innych rzeczy przydatnych mniej więcej tak, jak poloniście przydają się wzory na obliczenie przyspieszenia w ruchu jednostajnie przyspieszonym. Te sielankę przerwał gang Jaruzelskiego, zabierając niewinnego Janusza, tfu, Jana, do wojska. Jego rola tam nie była zbyt istotna, ponieważ pewnego dnia podczas ćwiczeń zaczął śpiewać Houses of the holy, co doprowadziło do gwałtownego osypania się okopów. Od tej pory już tylko śpiewał w orkiestrze Desant.

Po jednym z występów w orkiestrze, dopadł do niego Mogielnicki, poczęstował wódką i zaproponował śpiewanie w nowo powstałym zespole Lady Pank. Gdy Jan Borysewicz po raz pierwszy spotkał Panasewicza, to zaczął śmiać się z jego stylówki. Dopiero po piętnastu minutach rechotu gitarzysta zaproponował nowemu wokaliście, by zdjął mundur i maskę przeciwgazową i założył coś innego. Panas został przyjęty do zespołu na stanowisko wokalisty, wygryzając z niego swojego imiennika, który pozostał wówczas solowym wymiataczem. Karą za śpiewanie lepiej od Borysewicza była zmiana imienia na szpetniejsze i trudniejsze do wymówienia przez amerykańskich dyplomatów. Od tej pory nasz bohater nazywa się Janusz. Zaczął tego żałować w 1985 roku, kiedy to Lady Pank pojechało do USA i amerykańscy dziennikarze łamali sobie język na jego imieniu.

Janusz Panasewicz był modelem do płaskorzeźby przedstawiającej Irenę Szewińską

W 2008 roku Panasewicz dokonał czegoś, co pragnął zrobić już od 22 lat – wydał solową płytę o oryginalnym tytule Panasewicz, której gatunek muzyczny został określony jako pop dla dorosłych. W 2014 roku znowu pokonał zakłócenia nad kanałem La Manche i wraz z Johnem Porterem stworzył płytę Fotografie, która zręcznie nawiązuje do niezaprzeczalnej urody Janusza.

W 2018 roku Panasewicz doczekał się swojej ławeczki w Olecku oraz płaskorzeźby w Łomiankach. Wokół płaskorzeźby wybuchł skandal, gdyż przez przypadek do twarzy Janusza dołączono sylwetkę Ireny Szewińskiej.

Zainteresowania[edytuj • edytuj kod]

  • Wycieczki do Tarnobrzega;
  • niszczenie telewizorów (za komuny) oraz aparatów cyfrowych (obecnie);
  • alkohol;
  • wymiana okularów słonecznych z Muńkiem Staszczykiem;
  • uzewnętrznianie się w tak prestiżowej prasie muzycznej, jak Twój Styl, Życie na gorąco, Poradnik Domowy czy Prawdziwe Historie;
  • mówienie po angielsku z niemieckim akcentem;
  • rzut butelką do celu.

Ciekawostki[edytuj • edytuj kod]

  • Jak twierdzi Borysewicz, w swych workach pod oczami trzyma pieniądze. Okulary nosi po to, żeby nikt się do nich nie włamał w chwili nieuwagi.
  • Podczas koncertu w Tarnobrzegu Lato z Radiem 2014 znalazł się w dżungli, jakiej w życiu jeszcze nie widział.
  • Jeśli chcesz go obrazić (lub jego fanów), napisz pod dowolnym artykułem, postem lub czymkolwiek innym Tarnobrzeg 2014, pamiętamy!.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]