Albus Dumbledore
Albus Percival Wulfryk Brian Dumbledore – postać z książek o Chorym Portierze, dyrektor Hogwartu posiadający szczególne upodobanie do nastoletnich chłopców.
hah
Dyrektor Hogwartu
Po jakże tajemniczej śmierci Armanda Dippeta, Albus przejął szkolne stery. Oficjalnie był najlepszym dyrektorem, najlepszym nauczycielem i najwspanialszym czarodziejem [1]. Nieoficjalnie zapraszał młodych uczniów (nie uczennice) na sesje, podczas których rzekomo mieli szukać zaginionych haluksów (ta sama historyjka zawsze okazywała się równie skuteczna). Co tam robili – lepiej niech pozostanie tajemnicą. Do ulubionych gości należał oczywiście Harry „Blizna” Potter.
Przebywając sam na sam ze swoimi myślami Albus nurzał się w lubieżnych wspomnieniach swojego życia. W święta Bożego Narodzenia hasał w uroczym kapelutku, który wyskoczył z cukierka. W piątej części uciekł przed mroczną Dolores Umbridge i jej Inkwizycją, ale pani Rowling uznała, że Dumb może jeszcze pobyć w książce. Podczas swoich przygód z Harrym stopniowo przechodzi mutację w Gandalfa.
Śmierć
Po wyjaśnieniu Harry`emu prawdy o horkruksach, wyruszył z nim na wielkie niszczenie tychże przedmiotów. W jaskini, gdzie ukryty był jeden z nich, wypił eliksir (skład prawdopodobnie 90% alkohol, 9% woda i 1% domestos). Tak suszyło go po tym napitku, że Harry dał mu do wypicia wody z czarnego jeziora. Nietrafione rozwiązanie. Hordy Inferiusów mało ich nie wciągnęły do wody, ale dzięki szybkości reakcji prawie nieżywego już Dumbka, który wyczarował wielkie kuku z ognia, Inferiusy wpadły w popłoch i mało się nie pozabijały (jeszcze raz) uciekając w mrożącą krew w żyłach otchłań wody wyjątkowo czarnej nawet jak na czarną wodę. Oni zaś jakoś zwiali i akcja przyspieszyła. Nie wiadomo kiedy Severus Snape strzelił w Dumbledore`a Avadą na Wieży Astronomicznej. Staruszka zdmuchnęło z niej i jebutnął w glebę. Nie muszę dodawać, że zginął.
Dumbledore`a spotykamy jeszcze w siódmej części, kiedy nieśmiertelny Harry Potter dostał avadą. Albus oświecił swojego ucznia, po czym rozpłynął się we mgle. Rita Skeeter wydała również książkę „Życie i kłamstwa Albusa Dumbledore`a”, w której to ujawniała parę interesujących faktów z młodości czarodzieja, a także wywiad z Bathildą Bagshot, której mózg przyrównywano do kupki wiewiórki.
Osoby, w których mógł się kochać Dumbledore
- Grinelwald - tu nie ma żadnych wątpliwości
- Harry Potter (postać) - można to wytłumaczyć tym, jak go traktował
- Severus Snape - jemu to nawet pozwolił się zabić
Przypisy
- ↑ Tyle epitetów...