Język mediów
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Główny artykuł: media
Język mediów – sposób przekazywania informacji w mediach, właśc. kilkadziesiąt klocków, z których dziennikarze składają swoje wystąpienia. Charakteryzuje się rozbuchaną nadubową metaforyczną, co sprowadza się do przesłaniania właściwych znaczeń ich uproszczonymi odpowiednikami, brzmiącymi zupełnie inaczej.
Słowniczek
- Afera – nie mamy innych ciekawych tematów
- Anonimowy informator – szwagier kamerzysty
- Co tu dużo ukrywać – sprawa jest tak prosta, że robi wakat w ramówce
- Doprowadzono do zatrzymania – sam się zgłosił
- Ekskluzywny wywiad – nikt inny nie chciał go przeprowadzić
- Ekspert w programie – koleś, który pisze o tym bloga
- Jego los jest przesądzony – jutro wyrzucimy go z ramówki
- Ministerstwo milczy – cholerny mikrofon znów się zepsuł!
- Na miejscu zdarzenia jest nasz reporter – tydzień temu został zdegradowany do reportera terenowego
- Nasi reporterzy dotarli – bo byli w to zamieszani
- Nasz dzisiejszy gość – wszyscy inni byli zajęci, tzn. ci, którzy jeszcze nie bojkotują naszej stacji
- Nazwiska niektórych osób zostały zmienione – wymyśliliśmy to
- Nieoficjalne dane liczbowe – policzyliśmy to na palcach
- Pomogliśmy w zatrzymaniu – policji skończyła się benzyna na ten rok; woziliśmy ich
- Specjaliści biją na alarm – mają to w dupie
- Według badań – tracimy wiarygodność, musimy się czymś podeprzeć
- Według niepotwierdzonych informacji – potem to odwołamy
- Zamieszanie w koalicji – nie umiemy zinterpretować sprzecznych informacji
- Jaki ten stół upierdolony - to mówi samo za siebie
