Polska Myśl Szkoleniowa
Polska Myśl Szkoleniowa (PMS) – ogół idei, pomysłów, opracowań, zagadnień, rozważań, opinii, wskazówek, zaleceń, poleceń, stwierdzeń, tez, antytez, wniosków, bredzeń i innych spisanych oraz niespisanych banialuków, których naczelnym założeniem jest doprowadzenie do odnoszenia przez polskich sportowców sukcesów, zdobywania tytułów mistrzowskich oraz medali. Jest to akademicki przykład oddzielenia głębokiej teorii od praktyki, wdrażany z uporem maniaka i przy poświęceniu środków.
Główne założenia Polskiej Myśli Szkoleniowej[edytuj • edytuj kod]
- Polska Myśl Szkoleniowa jest o niebo lepsza od Zagranicznej Myśli Szkoleniowej, bo jest polska, nasza i przaśna.
- Polska Myśl Szkoleniowa nigdy nie może powstać samodzielnie, gdyż jednostka jest niczym wobec mądrości zbiorowości.
- Polska Myśl Szkoleniowa jest stała i niezmienna, bo po co ulepszać coś, co jest Polską Myślą Szkoleniową.
- Polska Myśl Szkoleniowa nigdy nie jest sprzeczna ze sobą, a sprzeczności wynikają z niezrozumienia Polskiej Myśli Szkoleniowej.
- Polska Myśl Szkoleniowa zakłada, że teoria jest wszystkim, zaś praktyka jest wypaczeniem teorii.
- Polska Myśl Szkoleniowa realizuje się sama w sobie, sama przez się i sama dla siebie.
- Zrozumienie Polskiej Myśli Szkoleniowej przychodzi wraz z wiekiem i ilością zaabsorbowanego alkoholu.
- Gdyby cały świat stosował Polską Myśl Szkoleniową, odnosiłby takie sukcesy, których sobie teraz nawet nie wyobraża.
- To, że polscy piłkarze nie odnoszą sukcesów, według założeń Polskiej Myśli Szkoleniowej wynika ze wszechświatowego sabotażu rzeczonej.
- Obecnie odnoszone przez naszych piłkarzy porażki nas nie interesują. Najważniejsze dla nas jest to, że w 1973 zagraliśmy wspaniały mecz na Wembley.
- Kto myśli inaczej, dostanie w ryj.
Wdrażanie w życie Polskiej Myśli Szkoleniowej[edytuj • edytuj kod]
Głównym wykonawcą PMS winien być trener. Jako, że PMS z góry zakłada że jest on jednostką ułomną, niesamodzielną i omylną, sprawowana jest nad nim kontrola w postaci Nadtrenerów, Menedżerów, Rad, Komisji, Zespołów Specjalnych, Połączonych Rad, Komisji i Zespołów, Dyrektorów, Koordynatorów, Specjalistów, Magików, Władz, Prezesów, Leśnych Dziadków oraz Działaczy.
Każde posunięcie Trenera winno być odpowiednio zaplanowane, przemyślane oraz skoordynowane. Tak więc np. podanie zawodnikowi piłki winno się odbyć z siła określoną w okólniku PMS, parabolą przyjętą na ostatnim Zjeździe oraz szybkością przyjętą w Zasadach Ogólnych. Niezastosowanie się do w/w może doprowadzić do nieodwracalnych wad w szkoleniu, które spowodują zmarnowanie talentu zawodnika oraz godzin i litrów pracy teoretyków PMS.
Stosowanie PMS przez Trenera winno być odpowiednio udokumentowane w formie szeregu sprawozdań, raportów, kart oceny, opisów, wyrysów i formularzy. Dokumenty te zostają poddane surowej ocenie Teoretyków PMS, która to ocena szybko wyłapuje niedoskonałości stosowania Polskiej Myśli Szkoleniowej i reaguje szybko, skutecznie i bezwzględnie. Znany jest przypadek trenera piłkarskiego, który w cotygodniowym raporcie (wzór: PMS-XXIV-DTPNKNN1L-TYG-2010-B) zastąpił słowo futbolówka słowem piłka. Odpowiednia Komisja po miesięcznych obradach momentalnie wychwyciła możliwość wypaczeń w szkoleniu w duchu PMS. Trener został zwolniony, a na jego miejsce zatrudniono siostrzeńca Zastępcy Sekretarza Komisji ds. Awansu, Spadku i Baraży, z wykształcenia tokarza.
Organy koordynujące wdrażanie Polskiej Myśli Szkoleniowej[edytuj • edytuj kod]
Ogrom założeń, spuścizna oraz kształt Polskiej Myśli Szkoleniowej wymusiły odpowiednie zorganizowanie Organów, odpowiedzialnych za jej wdrażanie. Odbywa się to na poziomie związków o wypróbowanej, zhierarchizowanej strukturze:
- Władze (Prezes, Zastępca Prezesa, Wiceprezesi, Zastępcy Wiceprezesów, Sekretarz Związku, Zastępca Sekretarza Związku, Wicesekretarz Związku, Skarbnik Związku, Zastępca Skarbnika Związku, Sekretarze Zarządu, Pełnomocnicy Zarządu, Sekretarze Pełnomocników Zarządu, Główni Specjaliści, Sekretarze Głównych Specjalistów, Sekretarze Pełnomocni, Pełnomocnicy Ogólni, sekretarki, sprzątaczki),
- Ciała kolegialne:
- Komisje Specjalne, Dyscyplinarne, Zwyczajne i Nadzwyczajne, Branżowe, Doraźne, Kontrolne, Regionalne, Zagraniczne,
- Zespoły Robocze, Eksperckie, Sprawozdawcze, Prawne, Koncepcyjne, Rewizyjne, Doradcze,
- Rady Ekspertów, Branżowe, Interdyscyplinarne, Plenarne,
- Grupy jw. + jw. + jw.
- Zjazdy Roczne, Miesięczne, Nadzwyczajne, Sprawozdawcze, Wyborcze, Powyborcze,
- Fachowcy etatowi (byli Trenerzy, Nadtrenerzy, Selekcjonerzy, Doktorzy, Profesorowie, Wojskowi, Działacze, Specjaliści, Wiedzący Lepiej, Dziennikarza, Eksperci z Przypadku, Komentatorzy Sportowi),
- Fachowcy zewnętrzni (Uczeni, Statystycy, Fizjoterapeuci, Psychologowie, Lekarze, Kucharze, Wróżbici, Informatycy, Rodzina bliższa i dalsza, Krewni i Znajomi Królika, Fryzjer),
- Działacze regionalni, klubowi, szkolni,
- Obserwatorzy z ramienia,
- ...
Promocja Polskiej Myśli Szkoleniowej[edytuj • edytuj kod]
Polska Myśl Szkoleniowa promowana jest w telewizji. Polega ona na posadzeniu w studiu przedstawicieli PMS, daniu im do picia jakiegoś przeźroczystego płynu oraz puszczeniu jakichś zawodów sportowych. Podczas trwania zawodów przedstawiciele PMS nie są pokazywani, więc nie ma pewności, że gdzieś sobie ze studia nie poszli. W przerwie zawodów, pomiędzy reklamami pozwala się przedstawicielom PMS coś powiedzieć. Ich wypowiedzi rzadko dotyczą aktualnie oglądanych zawodów, zazwyczaj mówi się o meczu na Wembley w 1973 roku (bo dobrze się kojarzy). Niektórzy w ogóle się nie odzywają, promują bowiem PMS samym swoim wyglądem.
Niektórych Wybitnych Przedstawicieli PMS sadza się przed kominkiem, może dlatego, że w studio brak jest możliwości zapewnienia dostatecznej ilości środków rozgrzewających.
Sukcesy Polskiej Myśli Szkoleniowej[edytuj • edytuj kod]
Aktualnie nie odnotowano znaczących sukcesów Polskiej Myśli Szkoleniowej, aczkolwiek znane są przypadki wygrania 10:0 z Reprezentacją San Marino czy innym bardzo wymagającym przeciwnikiem, a nawet remis (nie porażkę!) z np. Portugalią czy Niemcami (chociaż złośliwi twierdzą, iż drużyny te przyjechały na mecze w składzie zastępcy rezerwowych + bramkarz).
Niektóre pojęcia Polskiej Myśli Szkoleniowej[edytuj • edytuj kod]
- Afera – W cywilizowanych piłkarsko krajach: gdy jedna drużyna nieznacznie przegrywa, albo mimo jej przewagi utrzymuje się remis, piłkarz tejże podaje na oślep piłkę w pole karne, a tam to już może się zdarzyć wszystko. Według kanonu PMS jedyny dopuszczalny sposób na rozgrywanie ataku pozycyjnego.
- Alibi – paniczne unikanie kontaktu z piłką lub, w przypadku niepowodzenia, jak najszybsze oddanie je najmniej przygotowanemu partnerowi.
- Alchemia futbolu – coś, czego nie potrafi wytłumaczyć nawet Jacek Gmoch.
- Dobrze przepracowany okres przygotowawczy – zgrupowanie rozpoczynające się na dzień przed zawodami.
- Mecz ostatniej szansy – każdy mecz polskiej reprezentacji w cokolwiek.
- Mieliśmy więcej z gry – dostaliśmy baty, które nam się nie należały.
- Podanie diagonalne – wykop w aut.
- Podanie za plecy – jw.
- Prostopadłe podanie – jw.
- Rzut kelnerski – zrzutka na piwo.
- Skracanie/zawężanie pola gry – zagranie polegające na skupieniu się zawodników w jednym miejscu i bacznym obserwowaniu tego, co robi przeciwnik.
- Udane kwalifikacje – brak sił na zawody.
- Zawodnik potwornie zmęczony – gracz, któremu po 7 minutach meczu już się nie chce biegać.
- Założenia taktyczne – nikt (poza Jackiem Gmochem) nie wie co to jest, a każdy je realizuje.
