Śniadanie kontynentalne

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Krew mnie zaleje, jeśli podadzą to cholerstwo raz jeszcze!

Myśli gościa drogiego hotelu podczas czekania na śniadanie

Jajecznica? Taki skurwysyn! Kanapki? Taki skurwysyn! Śniadanie kontynentalne po wsze czasy!

Szef kuchni jakiegoś pensjonatu już wie co zjesz

Śniadanie kontynentalne – byle co przeznaczone do konsumpcji, podawane gościom w większości hoteli, pensjonatów, hosteli i zajazdów. Wprowadza niekiedy konieczność organizowania jedzenia sobie samemu, dzięki czemu nawet wypad do Berlina może się zmienić w podstawowy kurs przetrwania.

Skład[edytuj • edytuj kod]

Śniadanie kontynentalne składa się z:

  • pieczywa – zazwyczaj w postaci sucharów lub bułek;
  • masła – prawdopodobnie jedyna rzecz w całym śniadaniu zaspokajająca zapotrzebowanie na nabiał;
  • miodu/dżemu – dodatek do pieczywa, zwykle tak słodki, że powoduje spędzenie połowy wycieczki w toalecie;
  • kawy/herbaty – podawana w filiżankach, przez które prawdopodobnie powstał przyrostek nano.

Geneza[edytuj • edytuj kod]

Posiłek ten został wymyślony przez nemezis hrabiego Sandwich[1], Jaques'a de Alvestion – drobnego szlachcica. Początkowo miał on służyć jako tortura stosowana na angielskich więźniach. Dopiero w połowie XX wieku prężnie rozwijający się przemysł turystyczny wraz z nadwyżkami miodu i pieczywa sprawiły, że postanowiono ją wykorzystać w paryskich hotelach na śniadanie. Zapoczątkowało to modę, która rozprzestrzeniła się na całą Francję, a potem zawładnęła światem.

Legenda o wersji rozszerzonej[edytuj • edytuj kod]

Niektórzy bardziej doświadczeni turyści opowiadają legendy o hotelach, w których dostaje się tak zwane rozszerzone śniadanie kontynentalne. Mają one się znajdować w szczególnie niedostępnych miejscach, zwykle powiązanych z elementarnym turyzmem pielgrzymkowym. Według tych opowieści napój nie dość, że jest podawany w naczyniu rozsądnej wielkości, to jedzenie posiada inne elementy, takie jak:

Niestety, żadne źródła nie potwierdzają tych legend[2].

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

Przypisy

  1. Wynalazca kanapki
  2. A kto by wierzył Wikipedii?