Andrzej Bursa

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Milszy mi jest pantofelek
od ciebie ty sCenzura2.svgsynie.

Andrzej Bursa o pantofelku

[pisać] o perspektywach rozwoju małych miasteczek
ale
mam w dupie małe miasteczka
mam w dupie małe miasteczka
mam w dupie małe miasteczka!

Poeta opierdalający się w sobotę

Poeta cierpi za miliony
od 10 do 13.20

Andrzej Bursa o swojej pracy dorywczej

Andrzej Bursa – polski poeta, który cierpiał za miliony od 21 marca 1932 do 15 listopada 1957. Autor licznych wierszy, poematu „Luiza” oraz powieści „Zabicie ciotki”. Pracował jako dziennikarz, jednak nie znosił tej pracy, szczególnie w sobotę, bo wtedy twórca miał w dupie małe miasteczka, miał w dupie małe miasteczka i miał w dupie małe miasteczka. Jego działalność artystyczna trwała bardzo krótko (tylko trzy lata), gdyż poeta zmarł przedwcześnie z powodu niedorozwoju aorty, lecz i tak milszy mu był pantofelek od ciebie, ty sCenzura2.svgsynie.

Biografia[edytuj • edytuj kod]

W latach dziecięcych poeta miał problem z przezwyciężeniem prawa ciążenia. Trudno mu było się nauczyć chodzić, gdyż ludzie wmawiali mu, że po świecie trzeba się czołgać. Na szczęście ktoś zwrócił mu na to uwagę, że nie powinien tak robić.

Mężczyzna uczęszczał do Uniwersytetu Jagiellońskiego na kierunku dziennikarstwa, ale przeniósł się na Wydział Filologiczny UJ, bo uznał, że potrafi lepiej mówić po bułgarsku. W 1952 ożenił się z Ludwiką Szemioth, którzy później starali się tak, żeby nie było dziecka. Niestety nie udało im się: w tym samym roku urodził się ich syn Michał. Poeta wychowywał chłopca mniej więcej tak jak rodzice Lovecrafta, bo m.in. kazał mu się ubierać w łach, zapiąć łach i szanować łach zamiast płaszcza. Ponadto pokazał mu jedną z kilkunastu gier dziecięcych, w których potrzeba aniołka do podnoszenia i opuszczania głowy oraz staruszka do torturowania wszelaki sposób, a bajki opowiadane przez poetę były o cesarzu każącego ścinać głowy.

Syn pisarza bał się bardzo księżyca, stąd też autor kazał mu zgasnąć. Była to główna przyczyna licznych wybuchów paniki w Polsce, gdy satelita zniknął na chwilę.

Od 1954 pisarz pracował jako reporter Dziennika Polskiego, lecz później żałował tej decyzji.

Nagle w 1955 autor postanowił zostać poetą, bo uznał, że będąc nim można nic nie robić, nie trzeba wstawać rano, ma się cztery żony, nowy sweter, zamszowe buty i psa.

Zmarł w 1957 roku. Początkowo spekulowano, że popełnił samobójstwo, bo miał błyszczący fiński nóż z napisem „Made in Finland”, dzięki któremu mógł nim zabić bawoła i ciąć trzaski na ogniska, jednak okazało się, że Bursa opuścił ziemski padół w wyniku wrodzonej wady aorty.

Twórczość[edytuj • edytuj kod]

Autor jest słynny głównie z wierszy, które w przeciwieństwie do twórczości wybitnych poetów cierpiących za miliony takich jak Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki czy Zygmunt Krasiński, nie były pisane kwiecistym językiem, bo Bursa wiedział, że nikt poza szkołą nie tknie poezji, a nikomu nie chce się przebijać przez grubą warstwę środków stylistycznych i innych ceregieli, by odpowiedzieć sobie na pytanie, co autor miał kCenzura2.svga na myśli.

Mimo iż kpił z romantycznych poetów, to ironicznie jego samego można zaliczyć do romantyków, gdyż był indywidualistą niezwiązanym z żadnymi, ówcześnie licznymi, grupami literackimi oraz buntował się przeciwko zastanej rzeczywistości, jednak zamiast przeżywać głęboką miłość, aby potem dokonać niezliczonych prób samobójczych, wolał pisać wiersze. Wyszło mu to na zdrowie psychiczne (na fizyczne niestety nie).