Atari 2600

Atari 2600 w całej okazałości

Atari 2600 – System Komputerowy Video stworzony przez Atari pod koniec lat 70. jako próba udowodnienia, że ​​w rzeczywistości jest możliwość, aby sprzedać coś normalnym ludziom i zarobić tony pieniędzy mimo upadku gier komputerowych. Wykorzystanie żetonów z różnych Pongów powodowało, że system z 2600 był w stanie wyświetlić ponad trzy prostokąty na raz i zachować wynik dla liczb od 0 do 14 przed zawieszeniem z powodu przepełnienia rejestru. Wywoływało to popularne klapki koloru śmierci (CFOD) oznaczające koniec gry, choć Atari twierdził, że była to cecha mająca na celu chronienie ekranów telewizyjnych przed zamarzaniem przez (znany również jego termin techniczny ghosting) stały obraz. Tak więc Atari potrafi zabić cię we śnie.

Wygląd

Atari 2600 został zaprojektowany przez zespół projektantów Atari, którego celem było stworzyć czegoś, co pozwoliłoby zarówno programistom i klientom wywiercić otwory w głowach, starającym się korzystać z systemu. Nie mając doświadczenia w tworzeniu systemów gier wideo – które w tym czasie składały się z Pongów i jego klonów – i braku znajomości branży gier wideo, z plastikowych kwadratów, które można umieścić w maszynie do gier do pracy, zespół stworzył komputer, który można podłączyć do telewizora. Zamiast kaset magnetofonowych codziennego użytku, takich jak dzisiejsze komputery, zdecydowali się użyć 8-ścieżkowej taśmy jako głównego urządzenia pamięci masowej. Poprzedni pomysł na włożenie kości pamięci został zdewastowany i etykietowane jako „zbytek z natury głupi do pracy”. Dodatkową korzyścią było to, że system mógł grać 8-ścieżkowe taśmy z 8-bitowym dźwiękiem, a przynajmniej mógł to robić na kilka sekund przed przeciążeniem. System był także zdolny sam się zniszczyć.

Kontroler

Kontrolery z Atari 2600 zostały zaprojektowane z wielką starannością. Wiedząc, że komputery są inne niż w systemach do gier wideo, zespół postanowił stworzyć inny styl kontrolera, który jest znacznie prostszy w obsłudze. Projekt zadecydował o zgraniu joysticka z arkadowej maszyny i Atari położonego w centrali. Joystick został oddany do małego pudełka, a gumowa obudowa była umieszczona nad nim, aby uchronić Nolana Bushnella od podejrzeń, że zostało to skradzione. Dodano przycisk aktywacji. Niedodanie żadnego przycisku spowodowałoby zamieszanie wśród konsumentów, gdyż etykietowania przycisków jeszcze nie wynaleziono. Wynaleziono je dopiero w późniejszych latach 80., kiedy to Nintendo zdecydowało na dodanie jeszcze jednego przycisku. Zespół projektowy wiedział, że konsumenci chcieliby być z dala od ekranu telewizyjnego, więc dwucalowy kabel został dodany do kontrolera jak musztarda po obiedzie.

Pożytek

Atari 2600 ma zdolność do ciągłego migotania podczas grania w Pac-Mana, aby dać Ci trudniejsze wyzwanie. Może też zmusić Cię do pozostania w dół w E.T., ku pewności, że doświadczenie Twojej gry jest okropne. Ktoś usłyszał, że to sprawia, iż jest to ​niezła podpałka. Jeśli umieścisz go w tosterze, będziesz miał więcej radosnych doświadczeń niż gdybyś go odtworzył. Można również mikrofalówką przetopić joysticka na konsoli Atari 2600, aby wyglądał jak budynek w kupie śmieci.

Wewnętrzne funkcjonowanie

Aby obniżyć koszt budżetu na tyle, by być zapisanym w historii w celu późniejszego udania się do lokalnego pubu i wypić kilka frezarek, zespół zdecydował się na użyciu już prawie 10 lat starszego procesora Intel 8080 do zasilania ich urządzeń i 128 bajtów pamięci. Pomysł wykorzystania lepszego procesora, pochodzącego z Commodore 64, został zarzucony jako zbyt drogi.

Procesor był zbyt cholernie wolny i nic nie dało się rzeczywiście zrobić coś wartościowego na całym ekranie, tak więc zaleca się programistom korzystać tylko z jednej czwartej ekranu telewizora w lewym dolnym rogu i pozostawić całą resztę do odpoczynku. Chociaż mogłoby to spowodować oczywistą kwestię zamrażania pustych pasków na trzy czwarte ekranu, jeśli grałby zbyt długo, zespół ds. rozwoju potrzebowałby wypić drinka, a to, co się liczy, w końcu tak się stanie.

Zespół programistów również rozważyć dodanie procesora graficznego. Jednakże, w celu zaoszczędzenia pieniędzy po prostu użył chipa-atrapę. To wymuszanie programistów do tworzenia gier wideo w ziemniaczanym oprogramowaniu, co oznacza, że nie można było użyć żadnej mocy obliczeniowej, by stworzyć rzeczywistą grę. Ponadto, twórcy postanowili nie umieszczać wideo na konsoli, decydując się na użycie modulatora RF zamiast mylących rozdzielaczy. Obecnie kilka modyfikacji AV zostały dokonane, ale ze względu na dziwny sposób generowania wideo, żaden z nich działał bardzo dobrze (lub wcale).

Sprzedaż

Po demonstracji na Consumer Electronics Show, sprzedaż systemu eksplodował, powodując konieczność przypomnienia o czterech tysiącach potencjalnie wybuchowych kartonach, powodując potencjalnie śmiertelne rezultaty lub blizny. Pomimo tego niepowodzenia, 12 mld sztuk zostało sprzedanych w ciągu lat 1979 – 2006. Szacuje się, że 400 miliardów 8-bitówki zostały sprzedane dodatkowo od tych lat, z czego połowa skończyła w składowiskach w Nowym Meksyku. Druga połowa była wyruszyć na barce do Samoa. Około 2 mln tubylców z wysp Samoa zmarło jako bezpośredni skutek próby łykania, gotowania, lub zbywania wspomnianych naboi.

Tworzenie obrazu na ekranie

Większość gier na Atari ma specjalny sposób na wygenerowanie obrazu:

• Gra wykonuje różne figle na ekranie, potem sprawia, że ​​wszystkie grafiki są na pojedynczej linii, a następnie zatrzymuje się. Wbrew powszechnemu przekonaniu to nie jest przechowywane w pamięci RAM, tylko w 1,5 bajta gówna.
• Następnie dla każdej linii skasowania skanowania:
  • Wyjście sygnału synchronizacji (odbywa się to przez procesor i kawałek ludzkiego mózgu).
  • Sygnał wyjścia Colorburst (odbywa się to przez obliczenie wartości 0,000001 centa, dlatego kolory nigdy nie są takie same).
  • Intensywność wyjście, jasność, lekkość i ciemność sygnałów (średni czas rozwiązywania to 3.14159 sekund).
  • Kolory wyjściowe, w 4 liniach: czerwony, niebieski, zielony i czerwony (pierwotnie miała ona mieć trochę intensywności, ale została porzucona na rzecz drugiego czerwonego) (2600 może generować 7 kolorów: czerwony, niebieski, zielony, żółty, pomarańczowy, fioletowy i błękitny, jak również czarny, biały i 3 odcienie szarości).
• Custom chip, crapload rezystorów i kondensatorów (to najdroższa część 2600) łączy wszystkie sygnały, tworząc coś przypominającego rodzajowo obraz.

Możliwości

Atary (starszy prototyp Atari 2600) mimo swojego wieku rzeczywiście posiada wbudowany upscaling do rozdzielczości Full HD 1920x1080 na regularnym telewizorze SDTV oraz dekoder MPEG4 do odbierania naziemnej telewizji cyfrowej.

Galeria

• 

  Przykładowy twór na tę konsolę