Chińczyk

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
To jest najnowsza wersja artykułu edytowana „22:50, 28 sie 2021” przez „Runab Berkenetz (dyskusja • edycje)”.
(różn.) ← przejdź do poprzedniej wersji • przejdź do aktualnej wersji (różn.) • przejdź do następnej wersji → (różn.)
Dwóch Azjatów grających w chińczyka

Chińczyk – znana i lubiana gra planszowa.

Historia[edytuj • edytuj kod]

Chińczyka (znanego też jako chinczyka) jak sama nazwa wskazuje wymyślili Hindusi (prawdopodobnie przebywających w Chinach). Dokonali tego dawno temu....

Gra cieszy się ogromną popularnością w Polsce. Obecnie na terenie województwa łódzkiego odbywają się zawody o tytuł tzw. „Mistrza Chinola”. Zawody odbywają się od 2008 roku, kiedy to obecna mistrzyni – Katarzyna Pasikowska była w klasie maturalnej i nudziło jej się. Gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów!

Gra jest znana także pod nazwą:

  • Chinol
  • Człowieku, ogarnij się!
  • Człowieku nie irytuj się, bo żyłka pierdząca Ci pęknie!
  • Ogarnij downa co w tobie drzemie zioom!
  • Andrzeju, nie denerwuj się!

Znana jest również ulepszona wersja gry pt. „Alkochińczyk”. Tego akurat nie wymyślili Indiańce, ale polscy studenci.

Zawartość pudełka[edytuj • edytuj kod]

  • Pudełko;
  • Plansza (czasami podzielona wzdłuż zgięcia na dwie części);
  • 16 pionków (4 jednego koloru np. 4 koloru #339900, 4 koloru #3366FF, 4 koloru #FF0000 i 4 koloru #FFFF00), czasami jednego brakuje;
  • Pan Śrubka (czarny koń, który zastępuje zagubiony żółty[1] pionek);
  • sześcianopodobny kawałek plastiku, z wgłębieniami na każdej ściance w ilości od 1 do 6, zazwyczaj wgłębienia są wypełnione czarnym kolorem (w zależności od koloru samej kostki, jeśli jest niebieska albo zielona – wgłębienia są głównie białe);
  • napis Made in China;
  • powietrze: zazwyczaj azot, ponad ¾ zawartości;
  • instrukcja: po chińsku (nie zawsze po polsku, czasem jest po angielsku, niektóre egzemplarze mają więcej niż jeden język).

Zasady gry[edytuj • edytuj kod]

Przygotowanie[edytuj • edytuj kod]

Najpierw należy wyjąć planszę (jeśli jest podzielona, to radzę połówki połączyć[2], można do tego użyć taśmy klejącej dostępnej w Biedronce) i pionki (po 4 jednego koloru dla jednego gracza (w przypadku 5 graczy, jednego gracza należy wykluczyć z gry[3])). Pionki należy ustawić na tzw. bazach (np. pionki koloru #339900 należy ustawić na bazie koloru #339900, ale dosyć często odcień może się trochę różnić). Bazy to kwadraty będące blisko brzegu planszy, każda z nich jest podzielona na 4 mniejsze kwadraty, właśnie w tych kwadratach należy ustawić pionki (dla sprawdzenia czy dany kwadrat jest kwadratem należy użyć linijki również dostępnej w Biedronce). Problemy pojawiają się wówczas, gdy kwadraty okazują się być okrągłe.

Początek i gra[edytuj • edytuj kod]

Zaczyna się od rzutu sześcianopodobnym kawałkiem plastiku (zwanego kostką), a często kłótni o to, kto ma zacząć. Po ustaleniu i rzucie, jeżeli kostka nie zatrzyma się z 6 wgłębieniami do góry to gracz się zazwyczaj denerwuje i następny gracz wykonuje jego czynności. Jeżeli jednak wyrzuci 6 może „wyrzucić” swój pionek z bazy (ale najpierw musi się upewnić czy baza jest kwadratowa - musi użyć linijki; jeśli baza jest okrągła, gracz ma pecha i traci kolejkę). Musi postawić pionek na polu (na takim kwadraciku na wężu leżącym dookoła planszy) z kolorem bazy. Później znowu rzuca sześcianopodobnym kawałkiem plastiku i przesuwa się o tyle pól ile jest wgłębień na górnej ściance sześcianopodobnego... (wiesz czego) pomnożonych przez pierwiastek z , zgodnie z ruchem wskazówek zegara (jeśli nie wiesz, w którym to kierunku, możesz patrzyć na zegarek). Jeżeli gracz nie wyrzucił 6 (co uprawnia go do dodatkowego rzutu lub wyrzucenia pionka z bazy, co denerwuje innych graczy), to kolejny gracz powtarza (często kopiuje) jego ruchy. Jeżeli 2 pionki różnych graczy (czyli różnego koloru) spotkają się w jednym miejscu to pionek gracza, który rzucał zostaje, a 2-gi wraca do swojej bazy (co zazwyczaj powoduje poprawę/pogorszenie humoru danego gracza (w zależności czy „zbił”, czy jego pionek został „zbity”)).

Zakończenie[edytuj • edytuj kod]

Żeby pionki nie kręciły się w kółko, co może doprowadzić do choroby lokomocyjnej i zawrotów głowy, dodano 4 pola (dla każdego z graczy) zwane domem lub niebem, które znajdują się w odległości kilku pól od pola z kolorem bazy, ale (niestety) w kierunku przeciwnym do kierunku wskazówek zegara (znowu można spojrzeć na zegarek). Należy przejść prawie całego węża, aby znaleźć się w domu. Dla poprawy kondycji i zdrowia pionek może wykonać dodatkowe okrążenia. Gracz, którzy jako pierwszy będzie miał wszystkie pionki w domu wygrywa i denerwuje innych graczy lub powoduje u nich depresję.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

Przypisy

  1. Albo i innego koloru
  2. Nie zawsze są równe
  3. Żadna wersja Chińczyka nie ma opcji pięciu graczy