Commodore 64
Commodore 64 (znany również jako Condomore 64, Złomodore, Komoda 64 lub C64) – urządzenie nazywane dla niepoznaki komputerem domowym, wyprodukowane w latach 80-tych, powszechnie służące do edukowania 8-letnich deweloperów, które miały się nauczyć jak obchodzić się z dżojstikiem i klawiaturą. Urządzenie było wykorzystywane w wielu firmach i przedsiębiorstwach pod pretekstem maszyny do pisania, bazy dla blondwłosej księgowej lub stolika na kawę.
Podobno zostało stworzone do sterowania automatycznymi szufladami w szafach i komodach.
Konstrukcja
- Procesor: C64 jest wyposażony w bardzo wydajny 8-bitowy mikroprocesor MO(P)S Technology 6510, który wykonuje ponad 0,985 obliczeń na godzinę.
- Grafika: Ten komputer nie posiadał KARTY graficznej. Miał tylko wbudowany układ graficzny VIC-II, który oferował 1- i 2-bitową grafikę.
- Pamięć RAM: Zawierała 64 kilobajty. Bez przeszkód można na tym uruchomić dowolnego Windowsa.
- Pamięć ROM: Miała około 20 kilobajtów. Dodatkowo system oferował około 38 kB na
tekstowe pornoleprogramy w BASIC-u. - Dźwięk: Dzięki układowi SID, który obsługiwał dźwięk monofoniczny i 3 syntezatory dźwiękowe podłączone do jednego filtra. Przez to Commodore 64 był używany przez zespół Kombi w swoich najstarszych i najnowszych utworach. Do tej pory tworzona jest muzyka na tym komputerze.
- Gniazda: C64 posiadał gniazdo zasilacza, dzięki temu korzystał z dużej ilości prądu. Dwa porty dżojstików pozwoliły na podłączenie myszki, pada z Atari 2600 lub Segi Mega Drive oraz
mieczapióra świetlnego. Istnieje jeszcze Expansion Port, które oferuje czitowanie systemu.
Odbiorcy
Podstawowymi odbiorcami były młode dzieci, które były niewolniczo zatrudniane jako deweloperzy gier. Uczyły się sztuki piracenia, czitowania i ruszania dżojstikiem. Niestety, Polacy mają zły gust i wybierają to, co najgorsze, więc ZX Spectrum i tak wygrywał. Ale na świecie C64 było najlepiej sprzedającą się mydelniczką w historii.
Co można było zrobić na C64
- Włożyć kasetkę, iść na dwór i wrócić za dwa dni, kiedy dane się załadują;
- Wpatrywać się w telewizor z napisem COMMODORE 64 BASIC V2 i wmawiać matce, że to usterki w telewizji;
- Wyjąć wszystkie klawisze w klawiaturze i zrobić zestaw do Scrabble'a;
- Dać bratu dżojstikiem po łbie;
- Przypiąć magnetofon do sznurka i zacząć chodzić po ulicy, wołając „Mam łokmena, a wy nie!”;
- Postawić na komodzie i wmawiać ludziom, że przysłali wam to kosmici[1];
- Puścić piosenki Justina Biebera na kasetce i odczytać ukryte wiadomości[2];
- Wyrzucić do śmieci lub obniżyć klasę czystości pobliskiej rzeki.
