Dłubanie w nosie

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Józef Stalin dłubiący w nosie

Dłubanie w nosie – rytuał uprawiany przez przedstawicieli gatunku homo sapiens na całym świecie od niepamiętnych czasów. Charakteryzuje się tym, że każdy to czyni jednocześnie wyśmiewając innych wykonawców obrządku. Według buddyjskich mnichów rytuał ten oczyszcza oraz rozwija ciało i umysł. Publiczne przyznawanie się do dłubania w nosie może uchodzić za objaw wysokiej kultury osobistej, na przykład słuchanie disco polo - jako coś, co czynią wszyscy, jednocześnie śmiejąc się z innych to czyniących - osoba prosta porówna do onanizmu, podczas gdy osoba kulturalna właśnie do dłubania w nosie.

Historia

Pomimo tego, iż dłubanie w nosie przetrwało biblijny potop, upadek Cesarstwa Rzymskiego, wyprawy krzyżowe, epidemie dżumy, bitwę pod Grunwaldem, rozbiory Polski, dwie wojny światowe i komunizm, wciąż jest szanowanym rytuałem na całym świecie.

Jako potrzeba fizjologiczna

Uczeni nieustannie spierają się, czy dłubanie w nosie należy zakwalifikować jako potrzebę fizjologiczną. Najsilniejszym argumentem tej tezy jest możliwość zapadnięcia na śmiertelną chorobę zakaźną wskutek nieregularnego oczyszczania nozdrzy. Niektórzy biolodzy uważają, że dłubanie w nosie jest integralnym elementem wydalania uprawianym przez wszystkie gatunki naczelnych.

Fakty i mity

Na świecie krąży mit, jakoby żyły osoby nie uprawiające dłubania w nosie. Jak na razie nie dowiedziono naukowo istnień takich jednostek. Niepodważalnym faktem jest natomiast to, że politycy znużeni żmudnymi obradami Sejmu urozmaicając sobie czas spędzany w poselskich ławach przeznaczają na dłubanie w nosie więcej czasu niż statystyczny Kowalski.


Nuvola apps important.svg To jest tylko zalążek artykułu o czynnościach. Jeśli robisz to codziennie od lat – rozbuduj go.