Dżucze

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
To jest najnowsza wersja artykułu edytowana „09:45, 7 lis 2021” przez „Runab (dyskusja • edycje)”.
(różn.) ← przejdź do poprzedniej wersji • przejdź do aktualnej wersji (różn.) • przejdź do następnej wersji → (różn.)
Dwaj bogowie twórcy dżucze
Nicolae Ceauşescu uczy się dżucze

Dżucze (krócej kimirsenizmokimdzongilizmokimdzongunizmowkrótcekimhansolizm) – system religijny polityczny będący według twórców najbardziej zaawansowaną formą zjedynego słusznego ustroju i najdoskonalszym sposobem budowy obozu koncentracyjnego raju na Ziemi.

Historia[edytuj • edytuj kod]

Dżucze narodziło się w czasach okupacji japońskiej, gdy Kim Ir Sen próbował ratować endemiczny gatunek muła pegaza-jednorożca, na którym latał będąc dzieckiem. Później, osadzony na tronie przez Józia Dźgaszchwileńkę zaczął kombinować nad komunizmem, by trzymając odpowiedni dystans od Kremla i Zakazanego Miasta utrwalić władzę. Ideologia okazała się sukcesem, a Korea Północna jest dziś największym obozem koncentracyjnym skansenem stalinizmu. Niestety próby eksportu, np. do Wielkiego Księstwa Ciałszesku zakończyły się niepowodzeniem.

Założenia[edytuj • edytuj kod]

Dżucze składa się ze słów znanych powszechnie komunistom, ale użytych w bardziej nacjonalistyczny twórczy sposób. Podstawowymi założeniami dżucze są:

  • na początku Kim Ir Sen stworzył Koreę Północną;
  • człowiek decyduje o losach przyrody i bajkach o pegazach-jednorożcach;
  • państwo musi mieć samowystarczalną gospodarkę, wojsko, ideologię, wideotekę;
  • państwo musi dbać o porządek publiczny poprzez bezwzględne odpieranie wszelakich wpływów imperialistycznych państw sterowanych bandyckim kapitalizmem;
  • znaczna część pieniędzy pożyczonych od imperialistów łożona musi być na armię, aby móc odeprzeć ewentualnych wrogów stanu;
  • i co najważniejsze: sukces narodu opiera się na wiernopoddańczej służbie i czci bezgranicznej mądrości przywódcy (z rodziny Kim w przypadku Korei).

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]