Ekskomunika
Ekskomunika (z łac. eks – była + komuna) – najpotężniejsza kara wymierzana przez Kościół najzatwardzialszym grzesznikom. Z góry skazuje grzesznika na wieczne potępienie i powoduje zesłanie do piekła z pominięciem Sądu Ostatecznego.
Wydanie
Zazwyczaj ekskomunikę wydaje sam papież, jednak w uzasadnionych przypadkach może ją wydać ksiądz, tudzież inny purpurata, poprzez odprawienie seansu spirytystycznego i tym samym rzucenie klątwy na złoczyńcę. Wówczas na miejsce przybywają duchy i zabierają duszę grzesznika na same dno piekła. Podczas ceremonii ekskomuniki wydający ją czyni znak pentagramu na zdjęciu skazańca.
Kościół zaprzecza jednak, jakoby ekskomunika była wydawana przez kościelnych dostojników. Oficjalne stanowisko mówi, że ekskomunika wydaje się samoczynnie po dokonaniu haniebnego czynu.
Przyczyny ekskomuniki
- Zezwolenie na wykonanie lub wykonanie aborcji
- Próba wymiany małżonka/i na nowszy model
- Zapłodnienie in-vitro
- Zbytnia dociekliwość w odkrywaniu dziwnych zachowań księży
- Poglądy na lewo od skrajnej prawicy
- Bycie Żydem (tak, Jezusa też to dotyczy)
- Krytyka Kościoła
- Natarczywe pytania, jaką furą jeżdżą księża
- Uczęszczanie na msze do ks. Natanka
Rzadziej przyczyną ekskomuniki jest zabójstwo, gwałt tudzież inna zbrodnia. Najrzadszą przyczyną jest jednak negowanie holokaustu.
Skutki ekskomuniki
- Pójście do piekła
- Wieczne potępienie
- Utrata możliwości dania na tacę (argument przemawiający za łaską dla grzesznika)
Reakcje ekskomunikowanych
- Płacz
- Śmiech
- Radość
- Krzyk
- Poczucie wyższości
- Poczucie niższości
- Zdziwienie
- Przerażenie
- Poczucie ulgi z faktu, że już nic gorszego nie może ich spotkać
- Zupełny brak reakcji, tumiwisizm
