Fortyfikacja

Fortyfikacja to wszystkie te rzeczy, które najprościej mówiąc, mają obrońców zatrzymać w środku, a wroga na zewnątrz (w kilku skrajnych przypadkach na odwrót). Jednym z najwcześniejszych typów fortyfikacji było wysokie drzewo, z którego można było zrzucać ciężkie przedmioty na czające się u dołu głodne drapieżniki lub wrogi klan próbujący posuwać się do góry. Z biegiem czasu okazało się, że tworzenie cywilizacji na drzewie jest nieco trudne, więc z wykorzystaniem całkiem nowo nabytego dużego mózgu, zaczęto wymyślać coraz nowocześniejsze systemy obronne, na rowie i wale poczynając, a na metodzie „najlepszą obroną jest atak” kończąc.

Elementy fortyfikacji

Barykada

Celowo ułożona lub przypadkowo powstała kupa rupieci wyniesionych z domu na ulicę. Barykadę przypadkową poznać po tym, że nikt nie przyznaje się do jej zbudowania i nikt właściwie nie jest zainteresowany jej obroną. Zwykle zostaje szybko usunięta na koszt władz. Barykada właściwa (celowa) posiada na szczycie osobnika wymachującego sztandarem i śpiewającego pieśni patriotyczne. Budowana jest zwykle w poprzek ulicy, choć zdarzały się przypadki, że wzdłuż i formie interesującego labiryntu. Ma na celu zagrodzenie drogi przeciwnkikowi, który jest na bakier z topografią miasta i nie zna tych wszystkich bocznych uliczek, którymi dałoby się zaatakować z zaskoczenia. W przeciwieństwie do barykady przypadkowej może składać się również z całkiem nowych elementów umeblowania, co wzmaga determinację obrońców, a walka o barykadę (również pomiędzy obrońcami) trwa do czasu jej całkowitego rozebrania lub pozostawienia rzeczy nikomu nieprzydatnych. W sytuacji gdy gdy przeciwnik dysponuje 50 tonowymi czołgami, barykada zyskuje miano „fortyfikcji”

Fosa

Zwykły rów wypełniony wodą lub nie dookoła zamku lub innego zabytku. W trakcie szturmu służyła atakującym do wpadania do niej ku uciesze obrońców. W czasach pokoju fosa wypełniona wodą mogła pełnić funkcję higieniczno-rekreacyjną.

Blanki (Krenelaż)

Wystające u góry kawałki muru obronnego. W blankach występują kawałki wyższe i kawałki niższe. Za kawałkiem wyzszym można się było ukryć (w czasie ataku lub zabawy w chowanego), a zza kawałku niższego można było wypaść do fosy (jeśli była) albo prowadzić korespondencję z wrogiem za pomocą łuku lub innej broni balistycznej.

Okop

Zwykły rów po deszcz u wypełniony wodą lub nie, jeśli nie padało. W odróżnieniu od fosy okopy były wykopywane nawet bardzo daleko od zamków, a nawet w czasach kiedy zamki przestały już być potrzebne. Inaczej niż w przypadku fosy, w trakcie działań ofensywnych wroga lepiej było siedzieć w środku niż poza nim.