Hermiona Granger

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Dziesięć punktów dla Gryffindoru!

Hermiona Granger – postać fikcyjna, przyjaciółka Harry’ego Pottera i Rona Wesleya, rasowa kujonka, fanatyczka skrzatów domowych. Jako nienawistny kujon, Hermiona nie miała łatwego życia. Już od dzieciństwa wykazywała niezdrowe skłonności bibliofilistyczne, objawiające się w czytaniu każdej książki, jaką wzięła do ręki. Rodzice Hermiony, skromni dentyści nie rozumieli zapędów córki, ani tym bardziej przerośnięcia dwóch przednich zębów.

Wygląd[edytuj • edytuj kod]

Hermiona posiadała niepowtarzalny look. Napuszone, kręcone włosy, żyjące własnym życiem, orzechowe oczy skutecznie upodabniały ją do koto-wiewiórki. Wkładała najczęściej ciuchy po swojej matce lub po Ginny Weasley (nie posiadała siostry, po której mogłaby donaszać ubrania). Obładowana książkami niczym zbieracz makulatury, zyskała charakterystyczną postawę, czyli przechył w prawą stronę.

Charakter[edytuj • edytuj kod]

Panna Granger była niezwykle wierną kopią nastoletniej pani Rowling, jeśli bierzemy pod uwagę zachowanie. Wiecznie obkuta, z nosem schowanym w tomiszczu większym od niej, odstraszała większość ludzi. Tylko ci, którzy potrafili to znieść, mogli liczyć na świetnie napisane wypracowania i nienagannie odrobioną pracę domową. Jej umysł ograniczał się do wiedzy z książek, stąd niesnaski z sympatyczną Luną, mającą głęboko gdzieś rozsądek i rozum.

Jednak kujonowaty image Hermionki to tylko przykrywka. W rzeczywistości jest złośliwa (w „Księciu Półkrwi”, chcąc zrobić na złość Ronowi, poszła w tango z Cormakiem McLaggenem), agresywna (w trzeciej części przyłożyła Malfoyowi w twarz), a także wykazuje pijackie skłonności (nachalnie popija piwo kremowe, a raz nawet zdarzyło jej się liznąć Ognistej Whiskey).

W.E.S.Z.[edytuj • edytuj kod]

Znakomita teoria spiskowa w wykonaniu Hermiony. Na pozór organizacja w stylu Greenpeace, mająca na celu chronienie skrzatów domowych. Tak naprawdę kura znosząca złote jajka. Tajemnicza, mroczna, zrzeszająca czarodziejską śmietankę towarzyską, za priorytet uznawała walkę z niegodnymi profanami, którzy nie płacili maszynkom do prania i prasowania.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]