Huśtanie się na krześle

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Idealny Balance

Jacek, nie huśtaj się na krześle, bo się wywrócisz i sobie krzywdy narobisz

Nauczycielka o niebezpieczeństwach wynikających z huśtania na krześle

Huśtanie na krześle – ulubiona zabawa uczniów wszelkich szkół i ogólnie osób spędzających dużo czasu siedząc na dupie krześle. Polega na utrzymaniu krzesła w jak najbardziej wywrotnej pozycji. Dzięki temu nie przyrośniemy do krzesła, ponieważ, żeby dobrze wykonać ten manewr musimy lekko balansować pewnymi partiami ciała. Sposoby huśtania się są opisane poniżej.

Sposoby

  1. Nóżki – ten sposób huśtania się preferuje około 50%. Jest on jednym z najprostszych i najmniej niebezpiecznych. Polega na lekkim prostowaniu i zginaniu nóg opartych o ziemię w ten sposób, żeby obie przednie nogi krzesła delikatnie unosiły się ku górze. Sposób raczej bezpieczny, jeśli nie prostujemy nóg zbyt dynamicznie.
  2. Balance – napieramy plecami na oparcie krzesła z taką siłą, żeby jak nadłużej utrzymać przednie nogi krzesła nad ziemią. Możemy pomagać sobie machając rękami w powietrzu, żeby wytworzyć lekki opór i utrzymać balans. Sposób dość niebezpieczny, zalecany bardziej doświadczonym huśtaczom. Najlepiej wykonywać manewr, gdy za naszą głową znajduje się coś miękkiego np. puszysta koleżanka.
  3. Dwunożny z podpieranką przednią – przysuwamy się dość blisko biurka/ławki/stołu przy którym siedzimy, opieramy ręcę na jego/jej krawędzi i delikatnie się odpychamy, tak, aby oczywiście przednie nogi krzesła uniosły się w górę. Początkujący powinni cały czas trzymać się krawędzi, bardziej doświadczeni mogą odpychać się i zostawać chwilę bez trzymanki, podobie jak w sposobie Balance. Gdy skończymy balansację na opadzie w kierunku stołu/ławki/biurka łapiemy się niego/ją ponownie, żeby nie narobić huku, jaki tworzą szybko opadające na podłogę przednie nogi krzesła. Jeżeli po balansacji opadamy w kierunku przeciwnym do ławki, to... chyba wiadomo.
  4. Dwunożny z podpieranką tylnią – sposób możemy wykorzystać tylko, gdy siedzimy blisko ściany, lub gdy znajduje się za nami coś, o co możemy się podeprzeć. Odpychamy się nogami od podłoża i w tym samym momencie szybko kładziemy ręce na to, co znajduje się za nami. Możemy je delikatnie zginać i prostować w celu lepszej zabawy, lub szybszego rozbicia głowy. Sposób średnio bezpieczny, głównie zależy od tego, jak daleko znajdujemy się od punktu podparcia i jak bardzo jest stabilny (najlepiej, jeśli jest to ściana).
  5. Balance na jednej nodze – to samo co w balance, tylko, że balansujemy wyłącznie na jednej nodze krzesła. Do dziś nie potwierdzono, czy ktokolwiek potrafi to zrobić bez pierdolnięcia głową o podłoże, ale próbuj, może akurat tobie się uda.
  6. Jednonożny z podpieranką tylnią – różni się od dwónożnego tym, że, jak sama nazwa wskazuje, jest wykonywany na jednej nodze krzesła. Nie jest już tak trudny jak balance na jednej nodze, jednak jeżeli chodzi o huśtanie się jednonożne najlepiej zaczynać od podpieranki przedniej.
  7. Jednonożny z podpieranką przednią – jeden z prostszych sposóbów huśtania się jednonożnego. Także zmienia się w nim tylko to w porównaniu z dwunożnym, że huśtamy się na jednej nodze. Żeby uatrakcyjnić ten sposób możemy wykonywać lekkie skręty krzesła na boki.
  8. Nóżki jednonóżki – zaczynamy tak jak w zwykłych Nóżkach, tyle że, gdy już krzesło stoi na dwóch nogach, przechylamy lekko tułów w bok (nadal trzymając nogi na ziemi), aby pozostawić je wyłącznie na jednej. Ten sposób wymaga odpowiedniego rozłożenia sił na nogi, aby utrzymać się w dobrej pozycji. Jest bezpiecznym i w miarę prostym sposobem huśtania się jednonożnego, jednak nadal należy uważać.

Rodzaje krzeseł

Tak jak do trikowania na desce potrzebujemy dobrej deski, tak i do huśtana na krześle potrzeba nam dobrego krzesła. Opiszę tutaj kilka standardowych krzeseł oraz przypasuję mniej więcej do jakich sposobów huśtania się nadają.

  • Krzesło drewniane zwykłe – ze względu na konstrukcję wyłącznie z drewna jest słabo odporne na obicia. Kwadratowy kształt nóg krzesła pozwala jednak na dość bezpieczne huśtanie się z podpieranką tylnią będąc w dużej odległości od punktu podparcia, przez co jest dobrym krzesłem dla osób lubiących się huśtać pod ostrym kątem. Dużo też zależy od tego jak solidnie jest wykonane. Najlepsze sposoby huśtania: Ogólnie wszystkie, ale najlepiej prezentuje się w huśtaniu z podpieranką tynią, słabiej w huśtaniu jednonożnym, z powodu niedużej zwrotności (mniej zabawy).
  • Krzesło szkolne – najczęściej jest to metalowe krzesło z drewnianym oparciem, małe, zwrotne, o zwykle gumowych, zaokrąglonych zakończeniach nóg. Świetne do huśtania się jednonożnego, z podowu niesamowitej zwrotności. Najlepsze sposoby huśtania: Wszystkie jednonożne i podpieranki.
  • Fotel – Ciężko wprawić go w jakikolwiek ruch, ale jest bardzo bezpieczny (o ile nie jest na kółkach), upadki nie są tak bolesne jak na zwykłych krzesłach. Odporny na obicia, jednak powoduje duże szkody na podłożu z powodu sporej masy. Dobry dla początkujących. Sposób z podpieranką tylnią jest raczej niewykonalny. Huśtanie jednonożne utrudnione, ale wykonalne. Najlepszy sposób huśtania na nim to niewątpliwie Nóżki.
  • Krzesło obrotowe – dla osób szukających wyzwań. Trudno się na nim huśtać jakimkolwiek sposobem, ponieważ jest bardzo wywrotne, a tarcie między krzesłem a podłogą – minimalne. Zalecane dla doświadczonych. Najlepiej podłożyć pod nie dywan, jeśli dopiero zaczynamy huśtanie na tego typu krzesłach.
  • Ławka – nadaje się do huśtania grupowego. Może być bez oparcia, lub z oparciem, jednak niezależnie od tego najlepszym i najbezpieczniejszym sposobem huśtania będą Nóżki.
  • Fotel bujany -jeżeli chcesz utwierdzić nauczycielki w przekonaniu że jesteś totalnym leniem, możesz bujać się na fotelu bujanym. Drugi możliwy przypadek to bycie tak głupim że nie wie się jak się bujać na zwykłym krześle.

Ostrzeżenie małym druczkiem – huśtaniem na krześle możesz nabawić się paraliżu, wstrząsu mózgu, jedynki, hemoroidów i raka powieki.