Huśtanie się na krześle

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 16:25, 29 lip 2019 autorstwa Level123 (dyskusja • edycje) (→‎Sposoby: - zbędne powtórzenia, prywata)

Jacek, nie huśtaj się na krześle, bo się wywrócisz i sobie krzywdy narobisz

Nauczycielka o niebezpieczeństwach wynikających z huśtania się na krześle

Huśtanie się na krześle – ulubiona zabawa uczniów wszelkich szkół i ogólnie osób spędzających dużo czasu siedząc na dupie krześle. Polega na utrzymaniu krzesła w jak najbardziej wywrotnej pozycji. Dzięki temu nie przyrośniemy do krzesła, ponieważ, żeby dobrze wykonać ten manewr musimy lekko balansować pewnymi partiami ciała. Sposoby huśtania się są opisane poniżej.

Sposoby

Idealny Balance
Może kiedyś będziesz taki jak on
  • Nóżki – ten sposób huśtania się preferuje około 50%. Jest on jednym z najprostszych i najmniej niebezpiecznych. Polega na lekkim prostowaniu i zginaniu nóg opartych o ziemię w ten sposób, żeby obie przednie nogi krzesła delikatnie unosiły się ku górze. Sposób raczej bezpieczny, jeśli nie prostujemy nóg zbyt dynamicznie;
  • Balance – napieramy plecami na oparcie krzesła z taką siłą, żeby jak najdłużej utrzymać przednie nogi krzesła nad ziemią. Możemy pomagać sobie machając rękami w powietrzu, żeby wytworzyć lekki opór i utrzymać balans. Sposób dość niebezpieczny, zalecany bardziej doświadczonym huśtaczom. Najlepiej wykonywać manewr, gdy za naszą głową znajduje się coś miękkiego, np. puszysta koleżanka;
  • Dwunożny z podpieranką przednią – przysuwamy się dość blisko biurka/ławki/stołu przy którym siedzimy, opieramy ręce na jego/jej krawędzi i delikatnie się odpychamy, tak, aby oczywiście przednie nogi krzesła uniosły się w górę. Początkujący powinni cały czas trzymać się krawędzi, bardziej doświadczeni mogą odpychać się i zostawać chwilę bez trzymanki, podobnie jak w sposobie Balance. Gdy skończymy balansowanie na opadzie w kierunku stołu/ławki/biurka, łapiemy się niego/ją ponownie, żeby nie narobić huku, jaki tworzą szybko opadające na podłogę przednie nogi krzesła. Jeżeli po balansowaniu opadamy w kierunku przeciwnym do ławki, to… chyba wiadomo.
  • Dwunożny z podpieranką tylną – sposób możemy wykorzystać tylko, gdy siedzimy blisko ściany, lub gdy znajduje się za nami coś, o co możemy się podeprzeć. Odpychamy się nogami od podłoża i w tym samym momencie szybko kładziemy ręce na to, co znajduje się za nami. Możemy je delikatnie zginać i prostować w celu lepszej zabawy, lub szybszego rozbicia głowy. Sposób średnio bezpieczny, głównie zależy od tego, jak daleko znajdujemy się od punktu podparcia i jak bardzo jest stabilny (najlepiej, jeśli jest to ściana). UWAGA! Radzimy nie podpierać się o ławkę kolegi, znajdującego się za nami! Jest duże prawdopodobieństwo, że zrobi nam świński kawał i przesunie ławkę do tyłu!;
  • Podwójna podpieranka – sposób najlepszy, gdy znajdujemy się w miejscu, w którym za nami jest jakieś stabilne podparcie i jednocześnie możemy chwycić się elementu z przodu. Polega na odpychaniu się jedną ręką od tego, co znajduje się przed nami a drugą od tego, co jest za nami. W ten sposób można łatwo manewrować krzesłem. Sposób zazwyczaj bezpieczny;
  • Balance na jednej nodze – to samo co w balance, tylko, że balansujemy wyłącznie na jednej nodze krzesła. Do dziś nie potwierdzono, czy ktokolwiek potrafi to zrobić bez pierdoCenzura2.svga głową o podłoże, ale próbuj, może akurat tobie się uda;
  • Jednonożny z podpieranką tylnią – różni się od dwunożnego tym, że, jak sama nazwa wskazuje, jest wykonywany na jednej nodze krzesła. Nie jest już tak trudny jak balance na jednej nodze, jednak jeżeli chodzi o huśtanie się jednonożne najlepiej zaczynać od podpieranki podwójnej;
  • Jednonożny z podpieranką przednią – jeden z prostszych sposobów huśtania się jednonożnego. Także zmienia się w nim tylko to w porównaniu z dwunożnym, że huśtamy się na jednej nodze. Żeby uatrakcyjnić ten sposób możemy wykonywać lekkie skręty krzesła na boki;
  • Jednonożna podwójna podpieranka – odpychamy się jednocześnie od przedniej i tylnej podpory utrzymując krzesło cały czas na jednej nodze. Jest to prosty i bezpieczny sposób, jeśli mówimy o jednonożnym huśtaniu. Konieczne jest jednak, abyśmy stale trzymali ręce na podporach przedniej i tylnej. Podczas odpychania od podpór nie możemy także pozostawić obu rąk w powietrzu. Chyba, że umiesz balance na jednej nodze?;
  • Nóżki jednonóżki – zaczynamy tak jak w zwykłych Nóżkach, tyle że, gdy już krzesło stoi na dwóch nogach, przechylamy lekko tułów w bok (nadal trzymając nogi na ziemi), aby pozostawić je wyłącznie na jednej. Ten sposób wymaga odpowiedniego rozłożenia sił na nogi, aby utrzymać się w dobrej pozycji. Jest to bezpieczny i w miarę prosty sposób huśtania się jednonożnego, jednak nadal należy uważać;

Rodzaje krzeseł

Przykład perfekcyjnego huśtania się na krześle

Tak jak do trikowania na desce potrzebujemy dobrej deski, tak i do huśtania na krześle potrzeba nam dobrego krzesła. Opiszę tutaj kilka standardowych krzeseł oraz przypasuję mniej więcej do jakich sposobów huśtania się nadają.

  • Krzesło drewniane zwykłe – ze względu na konstrukcję wyłącznie z drewna jest słabo odporne na obicia. Kwadratowy kształt nóg krzesła pozwala jednak na dość bezpieczne huśtanie się z podpieranką tylną będąc w dużej odległości od punktu podparcia, przez co jest dobrym krzesłem dla osób lubiących się huśtać pod ostrym kątem. Dużo też zależy od tego jak solidnie jest wykonane. Najlepsze sposoby huśtania: Ogólnie wszystkie, ale najlepiej prezentuje się w huśtaniu z podpieranką tylną, słabiej w huśtaniu jednonożnym, z powodu niedużej zwrotności (mniej zabawy);
  • Krzesło szkolne – najczęściej jest to metalowe krzesło z drewnianym oparciem, małe, zwrotne, o zwykle gumowych, zaokrąglonych zakończeniach nóg. Świetne do huśtania się jednonożnego, z powodu niesamowitej zwrotności. Najlepsze sposoby huśtania: Wszystkie jednonożne i podpieranki;
  • Fotel – Ciężko wprawić go w jakikolwiek ruch, ale jest bardzo bezpieczny (o ile nie jest na kółkach), upadki nie są tak bolesne jak na zwykłych krzesłach. Odporny na obicia, jednak powoduje duże szkody na podłożu z powodu sporej masy. Dobry dla początkujących. Sposób z podpieranką tylną, czy podwójną jest raczej niewykonalny. Huśtanie jednonożne utrudnione, ale wykonalne. Najlepszy sposób huśtania na nim to niewątpliwie Nóżki;
  • Krzesło obrotowe – dla osób szukających wyzwań. Trudno się na nim huśtać jakimkolwiek sposobem, ponieważ jest bardzo wywrotne, a tarcie między krzesłem a podłogą – minimalne. Zalecane dla doświadczonych. Najlepiej podłożyć pod nie dywan, jeśli dopiero zaczynamy huśtanie na tego typu krzesłach;
  • Krzesło elektryczne – idealne dla emo. Do bujania i zabijania;
  • Ławka – nadaje się do huśtania grupowego. Może być bez oparcia, lub z oparciem, jednak niezależnie od tego najlepszym i najbezpieczniejszym sposobem huśtania będą Nóżki;
  • Fotel bujany – coś dla amatorów. Profesjonaliści go nie uznają. Jeżeli nie umiesz się huśtać na niczym innym – ten fotel będzie dla ciebie odpowiedni. Nie wymaga praktycznie żadnych umiejętności, a niebezpieczeństwo upadku jest minimalne. Często huśtają się na nim babcie, żeby choć trochę poczuć się jak prawdziwi huśtacze.
  • Taboret - wspaniałe krzesło do żartów. Zawiązujesz koledze oczy usadzasz na taborecie, poproś go o pohuśtanie się, będzie niezłe ździwko gdy zorientuje się o braku oparcia.

Ostrzeżenie małym druczkiem – huśtaniem na krześle możesz nabawić się paraliżu, wstrząsu mózgu, jedynki, hemoroidów i raka powieki.